Ο Παναθηναϊκός στον τελικό (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Οταν σε μια ομάδα σαν την Ξάνθη λείπει η πείρα για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι όπως αυτό με τον Παναθηναϊκό, τότε καλό είναι το σφύριγμα της έναρξης να τη βρει τουλάχιστον προετοιμασμένη ψυχολογικά. Τα πρώτα όμως λεπτά της χθεσινής αναμέτρησης μαρτυρούν το αντίθετο. Η Skoda εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο διστακτική, τρακαρισμένη, και φοβισμένη. Ο,τι καλύτερο για την ομάδα του Μουνιόθ να μην αφήσει αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Στο 5ο κιόλας λεπτό, ο Παναθηναϊκός είχε καταφέρει να περάσει μπροστά εκμεταλλευόμενος την ατολμία της Ξάνθης. Πρεσάροντας από την αρχή ψηλά, οι «πράσινοι» μόλις στο 13ο λεπτό εκτός από το γκολ μετρούσαν μια κεφαλιά του Τζιόλη, που απέκρουσε σωτήρια ο Μάλαρτζ, και ένα χαμένο τετ α τετ με τον Σαλπιγγίδη. Φάση στην οποία ο επιθετικός του ΠΑΟ απέδειξε για μια ακόμη φορά την αδυναμία του στο να τελειώνει τις φάσεις όταν βρίσκεται μόνος με τον αντίπαλο τερματοφύλακα.

Το κρεσέντο των «πρασίνων» που προϊδέαζε για ένα ευχάριστο «πράσινο» απόγευμα στα Πηγάδια σταμάτησε απότομα στο 20ό λεπτό. Σαν κάποιος να κατέβασε τον διακόπτη απόδοσης. Η ομάδα του Μουνιόθ έδειξε να μένει από καύσιμα και να οπισθοχωρεί. Το κέντρο ξαφνικά έχασε την επαφή του με την επίθεση. Από τον Παναθηναϊκό έλειπε για μία ακόμη φορά ο παίκτης που θα ήλεγχε τον ρυθμό. Λογικό λοιπόν να ξεθαρρεύσει η Ξάνθη. Σε αυτό βοήθησε και η σωστή ματιά του προπονητή της Ξάνθης, Κεχαγιά, που κατάλαβε ότι με τον Ζουέλα στα χαφ αποκλείεται να αναχαιτισθούν τα «πράσινα κύματα». Τον τράβηξε πίσω και προώθησε τον Αντζα. Η ομάδα πήρε μπρος και άρχισε τις επισκέψεις στην εστία του Εμπέντε.

Χωρίς αποτέλεσμα όμως και χωρίς να δημιουργήσει τη μεγάλη φάση και αυτό γιατί δεν είχε επιλογές στην ανάπτυξή της. Επίθεση από τη μία μπάντα, από δεξιά, χωρίς ουσία. Σέντρα του Μπαϊκαρά, ξανά σέντρα του Μπαϊκαρά και άντε άλλη μια σέντρα του Μπαϊκαρά, αποδεικνύοντας ότι ο παίκτης δεν την έχει τη φάση. Οταν πρέπει να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα, κάνει σέντρα και όταν είναι να σεντράρει το κάνει με τον χειρότερο τρόπο. Μέχρι το βράδυ να συνεχιζόταν αυτό το σκηνικό, πάλι δεν θα σκόραρε η Ξάνθη.

Στο δεύτερο μέρος σχεδόν μία από τα ίδια. Ο Κεχαγιάς ρίσκαρε βγάζοντας αμυντικό, τον «αδύναμο κρίκο» που λέγεται Κοντοδήμος, ρίχνοντας στη μάχη τον Καζάκη. Οι χώροι άνοιξαν, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν το εκμεταλλεύτηκε. Στο δεύτερο μισό του αγώνα δεν έχει μόνο μία φορά επισκεφθεί με αξιώσεις τα καρέ της Ξάνθης και αυτό τα λέει όλα. Με την Ξάνθη να μην μπορεί ούτε με παίκτη παραπάνω στην επίθεση και τους «πράσινους» να ικανοποιούνται με το λίγο, φτάσαμε στο τέλος.
Για την Ξάνθη μία ακόμη ευκαιρία ικανή να αλλάξει τη μοίρα μια ομάδας από την περιφέρεια πήγε χαμένη. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να πληγώνει. Από την άλλη, ένας τελικός για τον Παναθηναϊκό, στον οποίο ελπίζει να μην κλείσει τη χρονιά με άδεια χέρια. Ενα Κύπελλο για να σωθεί η χρονιά. Αυτό και αν πληγώνει.