Εχω βαρεθεί να βλέπω όλο τα ίδια πλάνα από τις φοιτητικές συγκεντρώσεις και πορείες. Να μιλάνε στα κεντρικά δελτία πέντε πέντε μπουλουκηδόν υπουργοί, εκπρόσωποι των αστυνομικών, εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων και πανεπιστημιακοί, ενώ πίσω τους -λούπα- τα πλάνα να επαναλαμβάνονται, προς εμπέδωσιν. Το Σύνταγμα στις φλόγες, καμένα τα φυλάκια των τσολιάδων, μάχες σώμα με σώμα, κυνηγητό με τα ΜΑΤ, ράντισμα με χημικά και ρίψη δακρυγόνων, κουκουλοφόροι εν δράσει, εν στάσει, Ελλάδα εν υπνώσει. Η συζήτηση υποτίθεται ότι αφορά την παιδεία και καταλήγει στο ποιος προκάλεσε τα επεισόδια, ποιοι έσπασαν τον κλοιό, ποιοι προκάλεσαν και ποιοι επιχείρησαν τη διασάλευση της έννομης τάξης. Εχουμε μπερδέψει -τεχνηέντως- τα μπούτια μας. Στον ίδιο ντορβά οι κουκουλοφόροι, οι αριστεριστές, οι εξωκοινοβουλευτικοί, οι αναρχικοί. Περιθώριο να 'ναι και ό,τι να 'ναι. Βαρέθηκα να βλέπω και να ακούω δημοσιογράφους να διαλύουν μύθους. Τον μύθο που θέλει τον φοιτητή να διαδηλώνει ειρηνικά. Αν 100-200 πάνε να σπάσουν τον κλοιό των ΜΑΤ και αυτοί τους απωθήσουν, το περιστατικό αυτό βαφτίζεται σοβαρό επεισόδιο, σύγκρουση με τα ΜΑΤ, και αποδεικνύει το αυτονόητο του τηλεοπτικού διαλόγου. Οτι όλοι, δηλαδή και οι υπόλοιπες χιλιάδες που διαδηλώνουν και δεν απεικονίζονται στο βίντεο -άραγε γιατί- τα ίδια κωλόπαιδα είναι. Ετσι καταρρίπτεται ο μύθος! Αντίθετα, αυτοί που τα έβαλαν με τις μονάδες καταστολής τον Μάη του '68 στο Παρίσι ήταν πραγματικοί ιδεολόγοι, παιδιά από σπίτι. Αλλά και όλοι αυτοί ανά τον πλανήτη Γη που εναντιώνονται σε κάθε είδους άδικο, βγαίνουν στους δρόμους, διαδηλώνουν και συγκρούονται, μια χαρά είναι. Μακριά από τον κώλο μας και όπου θέλει ας είναι. Μόνο στο Σύνταγμα να μην τους έχουμε.
Στην τηλεόραση οι φωστήρες μεγαλοδημοσιογράφοι ανακάλυψαν ξαφνικά την αναγκαιότητα των ειρηνικών διαδηλώσεων. Σκοπεύουν μάλιστα να την επιβάλουν. Σε σκοπεύουν με το δάκτυλο και σε ρωτάνε αν καταδικάζεις τα επεισόδια και τις συγκρούσεις. Ο,τι και αν απαντήσεις, χαμένος είσαι. Θα σε ξαναρωτήσουν, μέχρι να εισπράξουν την απάντηση που αυτοί επιθυμούν. Οπως θα συνεχίσουν να ρωτάνε βλακωδώς γιατί οι φοιτητές δεν διώχνουν από τις πορείες ή γιατί δεν συλλαμβάνουν τους κουκουλοφόρους. Γιατί τις περισσότερες φορές δεν μπορούν! Αδυνατούν! Τόσο απλή είναι η απάντηση, διάολε, και όποιος έχει διαδηλώσει έστω και μια φορά στη ζωή του το γνωρίζει. Οσες φορές μάλιστα επιχείρησαν, βρήκαν τον μπελά τους. Αυτό, όμως, που με εξοργίζει αφάνταστα είναι να βλέπω εκπρόσωπο φοιτητών να του την πέφτουν στα παράθυρα με ειρωνικό τρόπο οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένου και του παρουσιαστή. Μιλάμε για τεράστια χυδαιότητα. Να ζητούν από ένα παιδί 20-22 χρόνων να τους πει τα πάντα και με επιχειρήματα τέτοια που δεν θα χωρούν αμφισβήτηση. Λες και αυτοί στην ηλικία του δεν είχαν ιδεολογικά κενά και αντιφάσεις. Για καλύτερη παιδεία αγωνίζονται. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Δεν ξέρουν, κύριοι, να το πουν ολοκληρωμένα, πώς θα μπορούσαν άλλωστε στην ηλικία τους, τραυλίζουν, κομπιάζουν ιδεολογικά στην προσπάθειά τους να μας δώσουν να το καταλάβουμε. Κι εμείς αντί να χαιρόμαστε που δεν είναι μια γενιά εμφιαλωμένη και ιδεολογικά αποστειρωμένη, τους βάζουμε στα παράθυρα και τους πυροβολούμε. Α, ρε Τσίρκα, καλά το είχες πει: «Τι περιμένεις από τον θρασύ τον άνθρωπο; Ολο πρόγκα και στρεψοδικία είναι ο λόγος του». Κομμένο και ραμμένο για τους σοφούς της τηλεόρασης.