Thanks Liverpoool - Grazie Roma (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Tι ωραία βραδιά αυτή της Τρίτης, που μας πέρασε! Το είχα καημό μια φορά οι ομάδες που αγαπώ, η Λιβερπουλάρα και η Ρόμα, να περάσουν μαζί στον επόμενο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Λίβερπουλ και η Ρόμα να κερδάνε και όλες οι άλλες να πάνε να…

Θα τρελαινόμουν αν η Λίβερπουλ δεν περνούσε στον επόμενο γύρο. Εχει που έχει αυτή η ομάδα μέσα στα κύτταρά της την προδιάθεση για αυτοχειρία, δεν χρειάζεται να την κολλήσει και σε μας. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά του ματς είχε στριμώξει την Μπάρτσα και της έδινε να καταλάβει. Aλλη ομάδα στη θέση της θα ξεκινούσε επιφυλακτικά, να δει πώς θα πάει το ματς για να πράξει ανάλογα. Δεν έχει τέτοια με τη Λίβερπουλ. Στο 8ο λεπτό είχε ήδη δύο χαμένες ευκαιρίες. Φανταστείτε ότι πριν από τρεις μέρες έπαιζε στο ίδιο γήπεδο με τη Μάντσεστερ. Η ομάδα όμως ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο έπαιξε σαν να είχε να αγωνιστεί μήνες. Οι δικοί μας εδώ μετά από ντέρμπι θέλουν μια εβδομάδα άδεια για να συνέλθουν. Αν συνέλθουν. Είναι κουρασμένα τα παιδιά, λένε και ξαναλένε οι ρεπόρτερ. Εμείς να δείτε πόσο έχουμε κουραστεί που δεν βλέπουμε μπάλα. Ετσι να πείτε στα παιδιά.

Είχε συμπληρωθεί μόλις το πρώτο τέταρτο στο «Ανφιλντ» και είχες την εντύπωση ότι έβλεπες τουλάχιστον μια ώρα μπάλα. Ευκαιρία από τον Ρίισε ξυστά άουτ, οριζόντιο δοκάρι που διόλου απίθανο να κουνιέται ακόμη, πάλι από τον Νορβηγό, δοκάρι δεύτερο από τον Σισόκο που προσπάθησε να σκοράρει από τη γενέτειρά του, τι άλλο να κάνεις απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης για να αξίζεις την πρόκριση;

Και μην μου πείτε ότι έπεσε ο ρυθμός της Λίβερπουλ στο δεύτερο 45λεπτο; Πώς να μην πέσει; Αφού ο Ισπανός που θολώνουν τα γυαλιά του, ο Μπενίτεθ (πώς τον μπορείς, ρε Αλέξη Σπυρόπουλε;), που το άστρο του λάμπει περισσότερο και απ’ αυτό που έλαμψε στη Βηθλεέμ την Αγια Νύχτα και γι’ αυτό τον θέλω στον πάγκο, κρατούσε μέσα τον ωσεί παρόντα Αλόνσο και τον Ολλανδό Κούιτ που είχε κοκκινίσει από την υπερπροσπάθεια και κόντευε να σκάσει.

Βάλε πιο μπροστά τον Κράουτς και τον Πέναντ. Τέτοιους θέλω εγώ να βλέπω με την κόκκινη φανέλα. Βρετανούς με προβλήματα από το ποτό και τα ξενύχτια. Σαν τον Φάουλερ, τον Σέρινγχαμ. Aντε και κανέναν Ολλανδό ή Νορβηγό. Μέχρις εκεί.

Οσο για τη Ρόμα πρώτος το είχα γράψει, ότι είναι η μόνη που μπορεί να αποκλείσει αυτή την καταπληκτική Λιόν. Και αυτό γιατί η ομάδα μου και κατ’ επέκταση του Σπαλέτι έχει 11 χαφ. Ολοι χαφ είναι. Ακόμη και ο τερματοφύλακας, ο Ντόνι, χαφ είναι και δεν το ξέρει. Συνεπώς άμα κλείσουν όλοι αυτοί τους διαδρόμους και τα περάσματα, την έπνιξαν τη Λιόν. Οπερ και εγένετο. Τώρα από την κλήρωση θέλω τη Μίλαν (αν περάσει) για τη Λίβερπουλ και την Μπάγερν (επίσης αν περάσει), για τη Ρόμα. Ε, ρε γλέντια που θα κάνουμε…