Το τρίγωνο Ριβάλντο-Τζόρτζεβιτς-Καστίγιο σύντομα θα γίνει... τετράγωνο, με το αναμενόμενο φορμάρισμα του Κωνσταντίνου. Τότε, ακόμα και οι χτυπητές αμυντικές αδυναμίες θα καλυφθούν από την κλασική λογική τού όσα φάμε κι όσα βάλουμε
Oι καλές ομάδες στα δύσκολα δείχνουν από τι μέταλλο είναι φτιαγμένες. Οταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο, τότε ξεχωρίζει η ήρα απ' το στάρι.
Η φιλόδοξη και ελκυστική ΑΕΚ, αφού πρώτα διαπίστωσε τις αγωνιστικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, την πλήρη αγωνιστική αδυναμία του Παναθηναϊκού και πείστηκε για το καλό ποδόσφαιρο που παίζει η ίδια, άνοιξε τα πανιά της και έβαλε πλώρη για τίτλο. Υστερα άρχισαν τα ταξίδια στη Βόρεια Ελλάδα. Ισοπαλία στην Ξάνθη, ήττα στην Τούμπα, ισοπαλία στο Καυταντζόγλειο. Η διαφορά έφτασε στους οκτώ βαθμούς. Ο άνεμος σταμάτησε να είναι ούριος. Τρία ματς εκτός, μόλις ένα γκολ στο ενεργητικό. Χαμένες ευκαιρίες, κάμποσες. Οχι ότι είναι απόλυτο, αλλά πιθανό: με έναν καλό σέντερ φορ δίπλα στον Λυμπερόπουλο τα πράγματα ίσως να είχαν διαφοροποιηθεί προς το καλύτερο. Η διοίκηση της ΑΕΚ ψάχνει κοντά δύο μήνες για σέντερ φορ, χωρίς να τα καταφέρνει. Κοντά στην αδυναμία της ομάδας πρέπει να προστεθεί και η δική της. Αφού όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν, για την απώλεια του τίτλου να επιμεριστεί ευθύνη και στη διοίκηση. Ακόμα κι αν έρθει τελευταία στιγμή ο καλός επιθετικός, χρήσιμος είναι. Τώρα αρχίζει η σκληρή μάχη για τη δεύτερη θέση. Τη διεκδικούν οι από χθες το βράδυ ισόβαθμοι «Αθηναίοι». Πόσο μετράνε τώρα οι εκτιμήσεις για την ελκυστική ομάδα του Φερέρ και το βραχυκυκλωμένο συγκρότημα του Μουνιόθ; Ελάχιστα πια. Το πρόγραμμα που ακολουθεί θεωρητικά ευνοεί τους «κιτρινόμαυρους». Η ΑΕΚ υποδέχεται τον Ολυμπιακό και ο Παναθηναϊκός (ξανά) ταξιδεύει στην Τούμπα. Στα μέχρι τώρα δύσκολα η «Ενωση» έμενε μετεξεταστέα. Την Κυριακή έχει την τελευταία ευκαιρία να μπει, έστω και ισχνά, στο παιχνίδι του τίτλου. Ο φιλόδοξος Φερέρ θα ετοιμάζει στο εξής μια ομάδα που από μακριά θα βλέπει τίτλο κι από κοντά τον κίνδυνο να βγει τρίτη...
Ο Τάκης Λεμονής είδε τα τιμημένα γηρατειά να κάνουν πάρτι κόντρα στον ΟΦΗ. Επινοήσεις και φιγούρες ο Ριβάλντο, γκολ και πολύ τρέξιμο ο Τζόρτζεβιτς. Αν οι δυο τους έφερναν χθες το βράδυ μπροστά στον Κόκκαλη τα νέα συμβόλαια, ο πρόεδρος θα έβαζε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή. Το τρίγωνο Ριβάλντο-Τζόρτζεβιτς-Καστίγιο σύντομα θα γίνει... τετράγωνο, με το αναμενόμενο φορμάρισμα του Κωνσταντίνου. Τότε, ακόμα και οι χτυπητές αμυντικές αδυναμίες θα καλυφθούν από την κλασική λογική τού όσα φάμε κι όσα βάλουμε.
Στην Ελλάδα γίνεται, στην Ευρώπη όχι. Διότι, όπως ευφυώς μονολογούσε ο Γιώργος Μαζιάς, με τέτοιες αμυντικές επιπολαιότητες, αν στη θέση του ΟΦΗ ήταν π.χ. η Βαλένθια, το ματς θα μπορούσε να λήξει μέχρι και ισόπαλο. Ο ρόμβος του Λεμονή με αδύναμη πλευρά του τον Μάρκο Νε, λειτούργησε. Πολλές φάσεις, εκμετάλλευση του κενού χώρου και πρεσάρισμα έδωσαν ως αποτέλεσμα θεαματική μπάλα στο Καραϊσκάκη. Ο,τι ζητάει ο οπαδός δηλαδή. Με τη διαφορά στους οκτώ βαθμούς, ο πρωταθλητής έχει βαθμολογικό τράτο να αντιμετωπίσει μία ήττα.
Από εδώ και πέρα, μπαίνει στο γήπεδο με δύο παίκτες κέρδος. Ο ένας είναι ο Κωνσταντίνου, που επέστρεψε ύστερα από κοντά τρεις μήνες, και ο άλλος ο Τοροσίδης. Με διαφορά η καλύτερη μεταγραφή του χειμώνα. Μμμ... Παίρνω πίσω την κουβέντα, καλύτερη «μεταγραφή» είναι του Σωτήρη Νίνη. Αυτός ο παικταράς δεν είναι ότι βελτίωσε αγωνιστικά την ομάδα του. Κυρίως είναι ότι από μόνος του κατάφερε να της αλλάξει ψυχολογία σε γήπεδο κι εξέδρα.