Λίγο ακόμα και θα πιστέψουμε ότι δεν υπάρχουν παίκτες κατάλληλοι να έρθουν σε ΑΕΚ, Παναθηναϊκό. Εδώ και σαράντα μέρες ξέρουμε ότι οι ομάδες ψάχνουν να πάρουν παίκτες, αλλά δεν βρίσκουν τους κατάλληλους.
Η... διπλωματική γλώσσα των διοικήσεων των ΠΑΕ κοντεύει να μας πείσει για του λόγου το αληθές. Παίκτες υπάρχουν, διάθεση και λεφτά δεν υπάρχουν. Το να μη θέλει η ΠΑΕ να ξοδέψει είναι δικαίωμά της. Το να ακούγονται παπαριές του στυλ «δεν βρίσκεται ο κατάλληλος» είναι για γέλια. Μια ειλικρινής κουβέντα του τύπου «τώρα δεν πληρώνουμε, ψάχνουμε μόνο για δανεισμό», αποκαθιστά την πραγματικότητα. Ελα όμως που και οι δανεικοί θέλουν λεφτά και –πάνω απ' όλα– την εξασφάλισή τους. Αυτοί είναι οι λόγοι που Αντριάνο, Βάργκας, Μονταΐνι, Σάλβα και πάει λέγοντας δεν έρχονται. Διότι κανείς δεν θέλει να τους αγοράσει. Ψάχνουν μόνο για να τους ενοικιάσουν, έστω και με την περίφημη οψιόν αγοράς. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θεωρητικά καταδιώκουν τον Ολυμπιακό για να του πάρουν το πρωτάθλημα. Ολοι συμφωνούν ότι χρειάζονται ενίσχυση. Ολοι ξέρουμε ότι την προσπάθεια για να πάρουν παίκτες την άρχισαν νωρίς. Μέχρι σήμερα κατάφεραν να μείνουν στα ίδια. Καμία μεταγραφή. Η προσπάθεια που γίνεται είναι να βολευτούν με ό,τι πιθανώς περισσέψει από τη Μονακό, την Πόρτο, τη Μάλαγα και την Μπόκα. Ακόμα και το «περίσσευμα» ζητούν να το πάρουν δανεικό. Οι οπαδοί τους ψάχνουν κάθε πρωί στο περίπτερο, με την κρυφή ελπίδα να αποφασίσουν οι ομάδες ότι κάποιοι παίκτες τούς είναι αχρείαστοι, ώστε να τους πάρουν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Πιο λογικό μοιάζει να περιμένουν μπας και κλατάρουν ολοκληρωτικά τα «ερυθρόλευκα» γερόντια, παρά να έρθει παίκτης στη δική τους ομάδα. Οι δύο της Αθήνας –ίσως για διαφορετικούς λόγους– δεν είναι αποφασισμένοι να μπουν δυνατά στη διεκδίκηση της πρωτιάς. Η παρατήρηση ισχύει περισσότερο για την ΑΕΚ, που διατείνεται ότι με έναν καλό σέντερ φορ θα λύσει το πρόβλημα της επίθεσης. Καλοί σέντερ φορ υπάρχουν. Λεφτά δεν υπάρχουν –ή έστω δεν διατίθενται. Ολα τα άλλα είναι για να συμπληρώνουν την ύλη στις αθλητικές εφημερίδες.
Κάνει την αρχή για να φτιάξει ομάδα
Η τύχη γύρισε την πλάτη στον Παναθηναϊκό. Σταμάτησε να συμμαχεί μαζί του ώστε να σκεπάζει με καλά αποτελέσματα άσχημες εμφανίσεις. Τώρα που αγωνιστικά η ομάδα συμμορφώθηκε, το γκολ έγινε δύσκολη υπόθεση. Μπορεί να είναι και η πρώτη φορά φέτος που οι «πράσινοι» κυριαρχούν ολοκληρωτικά επί του αντιπάλου τους σε αγώνα εκτός έδρας. Παρουσιάζοντας, μάλιστα, δύο σημαντικά στοιχεία. Δύναμη και υπεροχή στις προσωπικές μονομαχίες, σχέδιο για την ανάπτυξη του παιχνιδιού από τα άκρα. Η τετράδα του κέντρου ήταν που έδωσε στον Παναθηναϊκό αγωνιστική υπεροχή. Ο Μουνιόθ αποδείχτηκε ότι είδε σωστά, απλώνοντας στο κέντρο τον Τζιόλη με τον Λεοντίου ελαφρώς μπροστά του και τους Ρομέρο, Νίνη στα άκρα.
Η πίεση ήταν συνεχής, συνοδευόταν από κατοχή της μπάλας και φάσεις μπροστά στο τέρμα της Ξάνθης. Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, το πράγμα στράβωσε όταν ο Μουνιόθ αποφάσισε να κάνει αλλαγές. Ο πολυδιαφημισμένος και καλοπληρωμένος Βίκτορ έκανε (πάλι) μια τρύπα στο νερό.
Είτε ως δεξιός ακραίος είτε ως κεντρικός χαφ, πέρασε απαρατήρητος. Για το χάλι του Ισπανού είναι άδικο να αποδοθούν συλλογικές ευθύνες. Όλες βαραίνουν τον ίδιο, που προφανώς, καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορεί, γρήγορα εκνευρίζεται και κάνει τα πράγματα χειρότερα. Προς το τέλος το παιχνίδι ομόρφυνε περισσότερο. Ο Μουνιόθ ρίσκαρε, αφήνοντας μόνο στον Τζιόλη το καθήκον να μαρκάρει. Από το συνεχές ανεβοκατέβασμα της μπάλας θα μπορούσε προς το τέλος να επωφεληθεί και η Ξάνθη, βάζοντας γκολ στην κόντρα επίθεση. Το ρίσκο του κόουτς κρίνεται δικαιολογημένο. Τι να το κάνει το «Χ» στα Πηγάδια, τη στιγμή που ο κίνδυνος να του ξεφύγει –πέραν του Ολυμπιακού– και η ΑΕΚ είναι μεγάλος; Άσχετα με τις δηλώσεις περί κατάκτησης του τίτλου, είναι βαρύ να βρεθεί ο Παναθηναϊκός για δεύτερη χρονιά εκτός προοπτικής Τσάμπιονς Λιγκ.
Η αγωνιστική ανάκαμψη φαίνεται καθαρά. Το διαπιστώσαμε στην Τούμπα κατά το δεύτερο ημίχρονο. Ακόμα περισσότερο χθες στα Πηγάδια, όπου η νεανική μεσαία γραμμή έδειξε πού πρέπει να στηριχθεί ο Παναθηναϊκός. Οχι στο άμεσο μέλλον, αλλά επί του παρόντος. Ωστόσο, το βαθμολογικό πρόβλημα που πάει να δημιουργηθεί είναι μεγάλο. Παρά την καλή εμφάνιση, το «τριφύλλι» απειλείται με νέο άνοιγμα της βαθμολογικής ψαλίδας. Τουλάχιστον οι οπαδοί διαπιστώνουν ότι μέσα στο γήπεδο μπαίνει και παίζει μια κανονική ομάδα. Για τον Παναθηναϊκό δεν αρκεί, αλλά, όπως έχουν έρθει τα πράγματα, από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.