Μόνο ο Λίπι μάς λείπει (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Δεν συμφωνώ με την άποψη να έρθει ο Λουξεμπούργκο το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό. Γιατί το καλοκαίρι παρακαλώ; Μέχρι το καλοκαίρι «ποιος Λεμονής και ποιος πεθαίνει», που λέει και μια παλιά κινέζικη παροιμία. Γνώμη μου, λοιπόν, είναι ο Βραζιλιάνος να έρθει τώρα. Να κάτσει και αυτός στον πάγκο να μάθει την ελληνική πραγματικότητα, μην τυχόν και παρουσιάσει κενά στην προσεχή περίοδο και έτσι χαθεί πολύτιμος χρόνος για την ομάδα. Γιατί δεν είναι εύκολο πράμα η ελληνική πραγματικότητα.

Το καλύτερο μάλιστα για τον Ολυμπιακό θα ήταν να εγκατασταθεί στον πάγκο ένα διευθυντήριο προπονητών διαφορετικής κουλτούρας και ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας. Μια συνάντηση πολιτισμών, μια πανσπερμία απόψεων και σχολών που μόνο καλό έχει να κάνει στην ομάδα. Να συνεργαστούν λοιπόν συγχρόνως, ταυτοχρόνως, οι Λεμονής, Λουξεμπούργκο, ο παλιός βοηθός του Βραζιλιάνου, ο Λούις Κάμπο, που έτσι και αλλιώς βρίσκεται εντός υφαλοκρηπίδας, μια και προπονεί τον Αστέρα Τρίπολης, μαζί τους και ο Μαντζουράκης, που αυτόν τον καιρό αργεί και την αργία του την πληρώνουμε όλοι που αγαπάμε το άθλημα, αλλά κυρίως το ίδιο το ποδόσφαιρο, από κοντά και ο Αναστόπουλος, που τόσα έχει να προσφέρει με την παγκοσμιότητα των απόψεων αλλά και των παραστάσεών του. Στο σχήμα θα τολμούσα να πω ότι θέση έχει ακόμη και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, για τον λόγο ότι, αν η ομάδα μεταγραφικά αποδειχθεί πλήρης, να υπάρχει ένας άνθρωπος με πυγμή που θα το πει στον πρόεδρο. Αν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο χωράνε χίλιοι καλοί, τότε με μια απλή μαθηματική επαγωγή πολλοί καλοί χωράνε ίσα με δύο χιλιάδες. Κακώς που έφυγε και ο Σόλιντ. Δίπλα σε όλους αυτούς ο Νορβηγός θα γινόταν καλύτερος και οι υπόλοιποι θα είχαν σαφή άποψη για το πώς αντιδρά οργανωμένα και σωστά μια ομάδα με ευρωπαϊκές φιλοδοξίες στις στημένες φάσεις. Όλοι χρειάζονται. Τίποτα δεν είναι για πέταμα. Μόνο η ανακύκλωση χρησιμεύει. Πράμα που έχουν αντιληφθεί στον Ολυμπιακό, αφού οι περιπτώσεις Λεμονή, Αλέφαντου, Μπάγεβιτς αυτό αποδεικνύουν, αλλά με λάθος τρόπο, γιατί την κρίσιμη στιγμή σπάνε την αλυσίδα και αναγκάζονται έπειτα να αρχίσουν από το μηδέν. Γι' αυτό επιμένω να επιστρέψουν όλοι, με κορυφή στην πυραμίδα -και ρόλο εποπτικό- τον Μαρσέλο Λίπι. Εκτός αν επιμένει να κάτσει στον πάγκο δίπλα στον Σάββα. Αλλά και ο Λίπι χρειάζεται.

Στον Ολυμπιακό (και όχι μόνο) οφείλουν να καταλάβουν οι διοικούντες ότι έχουμε περάσει στην εποχή των συνεργασιών, στην εποχή της σύνθεσης και της πολυσυλλεκτικότητας. Πολλά μυαλά ισοδυναμούν με πολλές ιδέες. Και οι πολλές ιδέες φέρνουν την πρωτοπορία. Τα βασικό τη σήμερον ημέρα είναι να έχεις επιλογές. Έχεις τη δυνατότητα να ανοίγεις το ψυγείο και να βγάζεις από μέσα 5-6 κατεψυγμένους προπονητές έτοιμους να τους ρίξεις στη μάχη; Αν ναι, τότε θα πας μπροστά, αν όχι, λογικό είναι να βαλτώσεις.

Δεν βλέπετε πώς ενεργεί ο Παναθηναϊκός, που έχει αντιληφθεί τις απαιτήσεις της νέας εποχής; Δεν υπάρχει σέντερ φορ που να μην τον έχει σημαδέψει. Εσχάτως απέκτησε και τον Αντριάνο από την Πόρτο. Πολύ καλά έκανε. Αν κάνει μάλιστα την γκάφα η ΑΕΚ και αποδεσμεύσει τον Ντελίμπασιτς, καλά θα κάνουν οι «πράσινοι» να τον βουτήξουν και αυτόν. Εχει τον Παπαδόπουλο, τον Σαλπιγγίδη που πήρε το καλοκαίρι, έχει τον Μάντζιο, θα έχει και τον Βραζιλιάνο, ακόμη δυο-τρεις χωράνε άνετα. Απλά στον ΠΑΟ πληρώνουν την αβλεψία του θέρους, που τους τύφλωσε και άφησαν τους Τόργκελε-Γκέκα να φύγουν. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Προλαβαίνουν οι άνθρωποι του «τριφυλλιού», αν πραγματικά θέλουν, να τους φέρουν πίσω. Το θέμα λοιπόν δεν είναι ποιοτικό, αλλά ποσοτικό. Αν είχε ο Λεωνίδας άλλους 300 στις Θερμοπύλες, σιγά μην έχανε τη μάχη. Ενώ τώρα τον έκαναν σοκολατάκια και στην πίκρα του, που πήγε τζάμπα, γλυκαίνονται άλλοι.