19 Απριλίου 1972. Ο σούπερ σταρ του Ολυμπιακού κλείνει σε λίγους μήνες τα τριάντα πέντε χρόνια. Στην ηλικία του, οι περισσότεροι έχουν ήδη τιμηθεί για την προσφορά τους και παρακολουθούν ποδοσφαιρικούς αγώνες από την τηλεόραση. Στην περίπτωση δε του Ολυμπιακού περιμένουν στη σειρά για να εξυμνήσουν το μεγαλείο του προέδρου από την τηλεοπτική συχνότητα του Magic.
Αυτά, όσον αφορά συνηθισμένους ποδοσφαιριστές. Ο Ριβάλντο δεν συμπεριλαμβάνεται στη σχετική κατηγορία. Ήρθε πριν από τρία χρόνια και στο διάστημα αυτό δεν μπορεί να κατηγορηθεί ούτε για αδιαφορία ούτε για κάμψη της απόδοσής του με την πάροδο του χρόνου. Ισα ίσα, φέτος κρατάει τον Ολυμπιακό στην κορυφή με προσωπικά γκολ που η εκτέλεσή τους μαρτυρά πως είτε θα τα έβαζε ο Ριβάλντο είτε δεν θα έμπαιναν ποτέ. Κατά συνέπεια, η παρουσία του στον φετινό Ολυμπιακό είναι κάτι περισσότερο από χρήσιμη: είναι απαραίτητη. Εδώ είναι που γίνεται η παρατήρηση ότι ο «Ρίμπο» περιόρισε τα «θαύματά» του στις εγχώριες διοργανώσεις, αδυνατώντας να βοηθήσει ώστε να γίνει η ευρωπαϊκή υπέρβαση.
Η παρατήρηση ισχύει απολύτως, εφόσον όμως συμπληρωθεί από μία ακόμα: χωρίς την παρουσία του Βραζιλιάνου πιθανότατα θα είχε χαθεί κάποιο πρωτάθλημα και ειδικά το πρώτο (θυμηθείτε το νικητήριο εκτός έδρας γκολ επί του Ηρακλή).
Αν ο «Ρίμπο» παρουσιαστεί ως η μεγάλη μεταγραφή του ερχόμενου καλοκαιριού, τότε, ναι, υπάρχει πρόβλημα. Οσο κι αν βροντήξουν τα επικοινωνιακά κανόνια του Θρύλου, δύσκολα θα βρεθεί γαύρος που θα πειστεί ότι έγινε μεγάλη μεταγραφή επειδή ανανεώθηκε το συμβόλαιο του Ριβάλντο.
Αρα, εκείνο που πρωτεύει είναι η αγορά ποδοσφαιριστή ή ποδοσφαιριστών μεγάλης ποιότητας και μικρότερης ηλικίας. Τότε «στέκει» η παραμονή του σούπερ σταρ για έναν επιπλέον χρόνο. Με ποια λογική, άλλωστε, θα διεκδικήσει ανανέωση συμβολαίου ο συνομήλικος Τζόρτζεβιτς; Ειδικά φέτος, τα κάστανα της τελευταίας στιγμής βγαίνουν πάντα από τα... πόδια του Ριβάλντο. Τα πόδια αυτά, ακόμα κι αν ρίξουν κι άλλο την ταχύτητά τους, μπορούν άνετα να σημαδεύουν εκεί που δύσκολα φτάνουν οι τερματοφύλακες των ελληνικών ομάδων. Στα τριάντα πέντε και βάλε, ο «Ρίμπο» μπορεί να κάνει αυτά που έκανε όταν ήρθε στην Ελλάδα. Πράγματα αρκετά για να ξελασπώνει τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και μάλλον λίγα για να του «καθαρίζουν» τα ματς στην Ευρώπη.
Ωστόσο, όσο βαθιά και να μπει το χέρι του Κόκκαλη στην τσέπη του, είναι αδύνατο να βρεθεί 32χρονος με την... τότε αξία του Ριβάλντο. Ειδικά την ονομαστική. Γι' αυτό η παρουσία του στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ θα είναι ευεργετική για τα αγωνιστικά στάνταρ της ομάδας και πάντα ελκυστική για τον φίλαθλο που... μεγάλωσε με τις περίτεχνες ενέργειες και τα γκολ του (σ.σ.: φράση δανεισμένη από τον αξεπέραστο Αναστόπουλο).
Τριανταπεντάχρονοι που να ξέρουν τη δουλειά του τεχνικού διευθυντή όπως ο «Ρίμπο» μπορεί να βρεθούν εκαντοντάδες. Τριανταπεντάχρονοι που να μπορούν να παίξουν μπάλα όπως ο «Ρίμπο», κανείς.