Οι «ευεργέτες» και οι ευεργετημένοι... (SportDay/ Γιώργος Χελάκης)

Αλήθεια είναι ότι ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς αντιμετωπίζει ένα μικροπρόβλημα με την ακοή του. Φανταστείτε το κάπως, όπως η... πρεσβυωπία. Ο πεπειραμένος υπουργός δυσκολεύεται καμιά φορά να ακούσει... κοντά, αλλά τις φωνές από μακριά τις πιάνει αμέσως το αυτί του. Γρήγορα «άκουσε» ότι η κοινή γνώμη δεν γουστάρει να ξεπουληθεί πλήρως ο ΟΤΕ, γι' αυτό δήλωσε αντίθετος με την παραχώρηση του μάνατζμεντ σε ιδιώτη. Με την ίδια σαφήνεια «άκουσε» την κοινή γνώμη να φωνάζει ότι δεν είναι δυνατό να παραχωρείται δημόσια έκταση για τον Ολυμπιακό και να μη γίνεται το ίδιο για τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Στην προκειμένη περίπτωση, κυβέρνηση και υπουργός «ακούνε» μια χαρά και μάλιστα «ακούνε» τα ίδια πράγματα.
Ο Παναθηναϊκός (μιλάμε για την ΠΑΕ) θα κάνει τη δουλειά του με τον Βοτανικό. Εκατομμύρια κυβικά τσιμέντο θα πέσουν εκεί ώστε να γίνει γήπεδο πλαισιωμένο από ένα υπερμέγεθες εμπορικό κέντρο. Λίγες μέρες πριν, ο κ. Σουφλιάς δέχτηκε στο γραφείο του τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΕΚ Ντέμη Νικολαΐδη και τους φακέλους του. Μέσα σ' αυτούς υπήρχε περιγραφή για «πράματα και θάματα» που θα γίνουν μόλις η πολιτεία παραδώσει στην ΑΕΚ (ποια ΑΕΚ ακριβώς;) την έκταση του ΟΔΔΥ στα Ανω Λιόσια.
Κοινός παρονομαστής στις τρεις περιπτώσεις είναι ότι από τις παραχωρήσεις ευνοούνται οι ΠΑΕ. Δηλαδή οι Ανώνυμες Ποδοσφαιρικές Εταιρείες. Ασχετα με τον τρόπο που κάθε φορά γίνεται η παραχώρηση. Μόνη ειδοποιός διαφορά, ότι στην περίπτωση του Ολυμπιακού σίγουρα ωφελημένη είναι η Εταιρεία Καραϊσκάκη Α.Ε., με κατ' ουσίαν μοναδικό μέτοχο τον Σωκράτη Κόκκαλη. Ο οποίος ήδη διαμαρτύρεται γιατί στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός προσφέρονται μεγαλύτεροι χώροι εμπορικής εκμετάλλευσης. Μύλος...
Μύλος από τον οποίο διαφεύγει παντελώς η ουσία. Το κράτος παραχωρεί δημόσια περιουσία για να την εκμεταλλευτούν Ανώνυμες Εταιρείες. Βρείτε μια προηγμένη ευρωπαϊκή χώρα να το κάνει αυτό και θα σας βρω με τη σειρά μου έναν υπουργό με αίσθημα ευθύνης, ο οποίος αντιδρά σε αυτή την κατάσταση.
Η αποκατάσταση του περί δικαίου αισθήματος απαιτεί να βρεθούν με γήπεδο ΠΑΟ και ΑΕΚ, αφού έτσι έγινε με τον μεγάλο ανταγωνιστή. Οι δηλώσεις του υφυπουργού Αθλητισμού περί απεμπλοκής του κράτους από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι για εσωτερική κατανάλωση. Προτιμότερο θα ήταν για το κύρος του να τις είχε αποφύγει.
Αποκοιμισμένη η φίλαθλη κοινή γνώμη, εκστρατεύει στο περίπτερο κάθε φορά που στις πρώτες σελίδες των αθλητικών εφημερίδων δημοσιεύουμε μακέτες για τους νέους «ναούς». Ο πολίτης-φίλαθλος πληρώνει από την τσέπη του για να γίνουν οι «ναοί». Φροντίζουν οι κυβερνήσεις γι' αυτό. Πληρώνει φορολογούμενος, με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στο οποίο ζει, με την ανυπαρξία χώρων για να αθλείται ο ίδιος. Το κράτος ξεχνά την υποχρέωσή του να εξασφαλίσει στον πολίτη τη δυνατότητα να αθλείται και φροντίζει να παρέχει αθλητικούς χώρους στις Ανώνυμες Εταιρείες. Ας το κάνουμε πιο λιανά: η Ελλάδα κατ' αναλογία του πληθυσμού της έχει τους περισσότερους Ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές. Τις περισσότερες διακρίσεις σε ομαδικά αθλήματα. Σύμφωνα με τις στατιστικές, το ποσοστό επί του πληθυσμού που αθλείται αγγίζει μόλις το 12%. Στην Αυστρία από τέτοιου είδους διακρίσεις, ελάχιστα πράγματα. Αθλείται όμως το 60% του πληθυσμού της. Ας αναρωτηθούν οι αναγνώστες ποια κυβέρνηση ανταποκρίνεται αποδοτικότερα στη συνταγματική επιταγή που ορίζει ότι ο αθλητισμός είναι κοινωνικό αγαθό. Η Ελλάδα που παραχωρεί εκτάσεις και «χρηματοδοτεί» Ανώνυμες Ποδοσφαιρικές Εταιρείες ή η Αυστρία που εξασφαλίζει την πρόσβαση των πολιτών της στους αθλητικούς χώρους;