Ζήτω η σκούπα, κάτω η προπαγάνδα (SportDay/Μιχάλης Λεάνης)

Οπως τα λέγαμε. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Οι διοικήσεις στο ποδόσφαιρό μας δεν κάνουν σχεδόν ποτέ λάθος. Απλώς το προσπαθούν, αλλά δεν τους βγαίνει το χαρτί. Τόσο συγκεκριμένα. Το άρθρο των καλών συναδέλφων Τάσου Νικολογιάννη και Γιώργου Σακελλαρίου παραμονή Χριστουγέννων έρχεται προς επίρρωσιν των επιχειρημάτων τους. Ο Παναθηναϊκός έχει δαπανήσει το σημαντικό για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα ποσόν των περίπου 3 εκατ. ευρώ για πέντε παίκτες που θα έκαναν τη διαφορά και τελικά τα κατάφεραν... υπό μορφήν ελλείμματος. Στη μαύρη λίστα ο Μπίσκαν, που τώρα δεν θέλει να φύγει (γιατί άλλωστε;), ο Σέριτς, ο Αντριτς, ο Νίλσον –που θα έδινε λύσεις– και ο Αντονσον, που στην αρχή έδειξε κάποια καλά στοιχεία και μετά… βούλιαξε. Το κακό, όμως, είναι ότι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Ετσι, τίθενται υπό κρίση (σαν να μην τους έφτανε η κρίση της ομάδας) ο Βραζιλιάνος Μπόβιο και ο Αυστριακός Ιβανσιτς. Ας μου εξηγήσει κάποιος για ποιο λόγο τίθενται υπό κρίση αυτοί οι δύο. Αν έχει απομείνει κάποιος λογικός πλέον στον δύσπιστο Παναθηναϊκό. Διότι όταν ήμασταν δύσπιστοι εμείς κάποιοι άλλοι μιλούσαν για…προπαγάνδα κατά των «πρασίνων». Πάλι καλά, λοιπόν, που δεν μας πέρασαν και από δίκη, σαν κι αυτές που έγιναν κάποτε στη Μόσχα για να στηρίξουν το σταλινικό καθεστώς. Οπου υπάρχει κρίση ευδοκιμούν οι ήρωες και οι προδότες. Οι λογικοί προτιμούν, α λα Κουστουρίτσα, να λείψουν σε ταξίδι για δουλειές. Αν μείνουν το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρουν τον μπελά τους. Και μάλιστα για δύο λόγους. Για ένοχη σιωπή αν δεν μιλήσουν, για αντιδιοικητική προπαγάνδα αν ανοίξουν το στόμα τους και καταθέσουν την άποψή τους
Καλά θα κάνουν στον Παναθηναϊκό να παραμείνουν για καιρό ακόμα επιφυλακτικοί, πριν περάσουν την κόκκινη γραμμή και γίνουν δύσπιστοι. Οταν όφειλαν να είναι πραγματικά, αρνήθηκαν. Τώρα επιβάλλεται ψυχραιμία. Αν περίμεναν κάποιοι, λοιπόν, από τον Μπόβιο αλλά και τον Ιβανσιτς να κάνουν τη διαφορά, μάλλον αγνοούν το άθλημα με το οποίο ασχολούνται επαγγελματικά. Παίκτες με τα χαρακτηριστικά του Μπόβιο είναι «εργαλεία» και λειτουργούν όταν και η υπόλοιπη ομάδα λειτουργεί. Ο Βραζιλιάνος είναι για να κόβει, να τρέχει και να περνάει μπαλιές. Δεν είναι για να πάρει το ματς μόνος του. Ας ψάξουν, λοιπόν, να βρουν γιατί δεν φαίνεται ο κόπος του Μπόβιο ή καλύτερα γιατί πάει χαμένος. Ο Ιβανσιτς, από την άλλη, θέλει στήριγμα. Με ποιο κριτήριο ο Βίκτορ είναι καλύτερος; Και οι δύο κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα, όπως όλη η ομάδα άλλωστε. Οτι ξέρουν μπάλα, δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει τη Φιλοσοφική Σχολή της Φρανκφούρτης για να το αντιληφθείς. Αυτό το «σκούπα, όλοι έξω» στον Παναθηναϊκό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να γίνει αυτή την περίοδο. Ο σύλλογος θα περάσει από το μπουρίνι στο τσουνάμι. Ο Παναθηναϊκός έχει άμεση ανάγκη μια σπονδυλική στήλη. Ενα κέντρο βάρους σταθερό. Αν βάλουν πάλι στην πρίζα την ηλεκτρική σκούπα οι «ειδικοί» στην Παιανία, τότε θα μιλάμε για την τρίτη γενιά που ξηλώνεται σε διάστημα μικρότερο από 10 χρόνια. Οσοι έχει αποδειχθεί ότι δεν κάνουν συμφωνώ απόλυτα να φύγουν, αλλά δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να θέτεις σε αμφισβήτηση έναν παίκτη, εν γνώσει του μάλιστα. Πώς θα λειτουργήσει αυτός; Βλέπω, λοιπόν, στη λίστα τον Σέριτς και δίπλα του τον Νίλσον. Αν πάρουν και οι δύο φύλλο πορείας, τότε ποιος μένει; Το εξιλαστήριο θύμα που ακούει στο όνομα Βύντρα; Χωρίς άκρα πώς θα προχωρήσει η ομάδα; Θα αγοραστούν άλλοι την προσεχή περίοδο, θα μου πείτε. Φτου κι απ' την αρχή δηλαδή; Αν είναι δυνατόν, ρε παιδιά, για 6,5 εκατ. ευρώ για 14 περιπτώσεις παικτών που αποκτήθηκαν την τελευταία τετραετία μιλάμε. Γι' αυτούς που γράφαμε εμείς και ο κόσμος –για τον οποίο αγοράστηκαν– επέμενε ότι δεν είναι επ' ουδενί ισάξιοι αυτών που αποχώρησαν ή αναχώρησαν. Αλλά τι να λέμε... Ατιμο πράγμα η προπαγάνδα.