Μη στενοχωρείτε τους προέδρους (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Αδυνατώ να καταλάβω ειλικρινά αυτούς που περίμεναν διαφορετικές τις δηλώσεις του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Δηλαδή τι περίμεναν; Να βγει ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και να αναλάβει την ευθύνη για τα κακώς κείμενα στην ομάδα του; Αν γινόταν αυτό, τότε, χωρίς καμία διάθεση να σταθώ αρνητικά απέναντί του, θα απορούσα εγώ ο ίδιος. Αυτό δεν αφορά μόνο τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αλλά και άλλους. Στον Ολυμπιακό δεν νομίζω πως σε ανάλογη περίπτωση η στάση θα ήταν διαφορετική. Διόλου απίθανο να ήταν και πιο σκληρή.

Στην Ελλάδα ο «χρυσός» κανόνας προεδρικής συμπεριφοράς αυτό επιβάλλει. Να φταίνε οι παίκτες που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, που δεν έχουν αντιληφθεί το βάρος της φανέλας, την οποία στην κυριολεξία υπηρετούν, ενίοτε οι προπονητές που φάνηκαν ανίκανοι να εκμεταλλευτούν τα διοικητικά δώρα και φάνηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης που τους έδειξε ο σύλλογος, να φταίνε βεβαίως και οι φίλαθλοι ή καλύτερα κάποιοι από αυτούς, οι πιο εκδηλωτικοί και θορυβώδεις, οι συνήθεις ανικανοποίητοι και κυρίως αχάριστοι. Οι άλλοι τώρα, οι πολλοί, που μουρμουρίζουν και προτιμούν να μην πατούν στο γήπεδο, είναι οι γνωστοί μίζεροι και γκρινιάρηδες άνθρωποι που ποτέ τους δεν μπήκαν στον κόπο να καταλάβουν τι προσπάθειες καταβάλλει η διοίκηση νύχτα-μέρα για να φτάσει η ομάδα ψηλά.

Σίγουρα μεγάλο μερίδιο ευθυνών βαραίνει και τις πλάτες των διαιτητών, οι οποίοι σε κρίσιμα παιχνίδια δεν σεβάστηκαν την ιστορία του συλλόγου και σφύριζαν ό,τι τους συνέφερε. Και επειδή εμείς μιλάμε πάντα με ντοκουμέντα, πάρτε κι ένα dvd να έχετε με τα λάθη των άλλων. Κλείνοντας, να μην ξεχάσουμε να πούμε (αν και το γνωρίζει όλος ο κόσμος) ότι φταίνε για πολλά οι δημοσιογράφοι. Αυτοί που γράφουν ό,τι τους κατέβει, που διαβάλλουν τη διοίκηση, που την πολεμούν ύπουλα και υπόγεια, εξυπηρετώντας συνήθως αλλότρια συμφέροντα. Βέβαια, για μένα αν φταίνε σε κάτι οι αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι -συμπεριλαμβανομένης και της μούρης μου- είναι όχι τόσο για όλα αυτά που γράφουν, αλλά για όλα όσα ξέρουν και δεν γράφουν. Αυτό όμως είναι μια άλλη υπόθεση, την οποία οι πρόεδροι τεχνηέντως παρακάμπτουν επειδή αφορά αποκλειστικά το δημοσιογραφικό σινάφι και όποια αναφορά θα θεωρείτο παρεμβατική. Κακώς βέβαια, αλλά αυτοί οι κονδυλοφόροι δεν θέλουν και πολύ για να παρεξηγηθούν.

Στη χώρα μας ο πρόεδρος της ομάδας είναι υπεράνω όλων, υπηρετεί πιστά το πολίτευμα της Προεδρικής Ποδοσφαιρικής Δημοκρατίας, το οποίο του έχει απονεμηθεί ελέω Θεού και Πολιτείας, και όλοι οι άλλοι οφείλουν να υπακούσουν. Οφείλουν μάλιστα μεταξύ άλλων να γνωρίζουν ότι ο πρόεδρος δεν κάνει ποτέ του λάθος. Η σωστή φράση είναι «αλλιώς τα υπολόγιζε ο πρόεδρος και αλλιώς του ήρθαν». Τόσο συγκεκριμένα. Αν δεν σας αρέσει αυτή η εκδοχή, υπάρχει και η πιο δημοκρατική. «Ο πρόεδρος έκανε τα πάντα, αλλά δεν στάθηκε τυχερός στις επιλογές του, οι οποίες δεν του βγήκαν λόγω συγκυριών και γι' αυτό αισθάνεται πικραμένος». Αν βαστάει τώρα η καρδιά σας να τον πικράνετε ακόμα περισσότερο, τότε τι να πούμε… Κάντε το… Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως αφηρημένα και καθόλου ορθολογικά, τότε, όπως λέει και ο στιχουργός, «η φαντασία σας θα φταίει που τα φτιάξατε όπως θέλετε εσείς» και καλό είναι να τη δαμάζετε πού και πού.