Εμοιαζε ξεθυμασμένος (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Αφαιρούμε τους βετεράνους αστέρες Τζόρτζεβιτς, Ριβάλντο και Γεωργάτο. Εξαιρούμε τον Στολτίδη που πάτησε τα τριάντα ένα και προσπαθούμε να βρούμε τι περισσεύει στον Ολυμπιακό για μια σπουδαία ομάδα έπειτα από δύο χρόνια.
Από το ψάξιμο προκύπτουν μόνο ο Σέζαρ, ο Καστίγιο και ο Κωνσταντίνου. Οι υπόλοιποι δεν πείθουν ότι μπορούν να ηγηθούν της νέας ομάδας που πρέπει να δημιουργηθεί. Γι' αυτό και είναι απαραίτητη η αλλαγή στη στελέχωσή της από ΤΩΡΑ. Οχι από το καλοκαίρι και βλέπουμε. Τι να δούμε, δηλαδή; Είδαμε και χθες ότι ο πρωταθλητής έχει ξεθυμάνει. Δύσκολα πλέον μπορεί να ανταποκριθεί σε αγώνα με αντίπαλο υψηλών απαιτήσεων. Ο Σόλιντ, είτε από ανάγκη είτε για να έχει ατράνταχτο άλλοθι, αφήνει τους Ριβάλντο, Τζόρτζεβιτς και Στολτίδη ενενήντα λεπτά στο γήπεδο, φωνάζοντας με τον τρόπο του ότι εκεί υπάρχει τεράστιο πρόβλημα ποιότητας. Ο Καφές εκτός, ο Μάριτς λίγος, ο Ταραλίδης ελάχιστος. Μέγα το πρόβλημα και στην επίθεση. Ανάμεσα στον Κωνσταντίνου και τον Μπόρχα η διαφορά είναι χαώδης. Με μπόλικη καλή διάθεση να δεχτούμε ότι ο Φέλιξ κάποια στιγμή αργότερα θα μπορεί. Επί του παρόντος, απλώς θέλει...

Οι πέντε βαθμοί διαφορά δεν συνιστούν απόσταση ασφαλείας. Ο ξεθυμασμένος Ολυμπιακός, με τόσο χαλαρό στα αμυντικά καθήκοντα κέντρο, θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα απέναντι στις καλές ομάδες. Του χρειάζονται επειγόντως λύσεις. Πιθανόν να τις δώσουν επανερχόμενοι ο Πατσατζόγλου και ο Νε. Αν το τεχνικό επιτελείο θεωρεί πως όχι, τότε το κέντρο του Ολυμπιακού είναι η πρώτη γραμμή που χρειάζεται ενίσχυση.