Γιατί ο ΠΑΟΚ δεν παίζει με πάθος;

Κι αν δεν είναι αυτό, αφού στη συνέχεια καταφέρνει έστω να ισορροπήσει, τότε πως αλλιώς θα πρέπει να χειριστεί ένας προπονητής μια ομάδα που είναι δύο επίπεδα καλύτερη από την ΑΕΚ και τελικά, κρύβει την ισοπαλία- αποτυχία, πίσω από τα στάλες της βροχής.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Μια υπόθεση: Αν ο Κατσουράνης είχε τοποθετηθεί νωρίτερα στη μεσαία γραμμή, αν είχε περάσει όχι μία, αλλά, δύο, τρεις ή και περισσότερες πάσες στους «μπροστινούς» του, θα ήταν ή όχι διαφορετικό το παιχνίδι.

Τουλάχιστο θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι έγινε μια προσπάθεια και ήταν αυτή που επιτρέπουν οι δυνάμεις του ΠΑΟΚ κι όχι αυτές που καθορίζουν οι καιρικές συνθήκες, επειδή έτσι θέλουμε να λέμε.

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ομάδα που φέρνει ισοπαλίες ή χάνει επειδή βρέχει. Ούτε κερδίζει μόνον όταν έχει ήλιο ή τουλάχιστο δεν βρέχει και η θερμοκρασία είναι «ποδοσφαιρική».

Η ουσία είναι μέσα από το παιχνίδι με την ΑΕΚ, αν θα θέλουμε να αποσπάσουμε τα σημαντικά του στοιχεία, υπήρχαν και πάλι προβλήματα και δεν διορθώθηκαν με την προσθήκη του υπερτιμημένου Σίλντεφελντ. Οι σφυγμοί ανεβαίνουν σε κάθε γέμισμα του αντιπάλου και η επέμβαση του Ιτάνζ μοιάζει ανακουφιστική.

Πέρα από τα όσα έχουν να κάνουν με τις επιλογές του προπονητή, που δεν μπορεί παρά να έχουν μια βάση στην προετοιμασία και το πώς παρουσιάζονται οι ποδοσφαιριστές, πράγμα το οποίο δεν ελέγχουμε, υπάρχει μια σημαντική διαφορά και είναι εμφανής στη σύγκριση με τους περισσότερους αντιπάλους: παίζουν περισσότερο παθιασμένα. Το ίδιο συνέβη και με την ΑΕΚ.

Αν ρωτήσουμε σχετικά τον Δώνη, δεν πρόκειται να παραδεχθεί κάτι τέτοιο. Άλλωστε, αν κρίνει κανείς κι από τις δηλώσεις των συνεργατών του (του Αγγελίνα), με το αποτέλεσμα στο ΟΑΚΑ, είναι ικανοποιημένος, αφού προηγουμένως χαρακτήρισε την ισοπαλία ως αποτέλεσμα της βροχής.

Κι αυτό δείχνει μάλλον ότι δεν υπάρχει δα και τόσο μεγάλη πίεση για τους ποδοσφαιριστές. Δεν έχουν άραγε πάνω από το κεφάλι τους έναν προπονητή που θα απαιτεί –πάση θυσία- το μέγιστο των δυνάμεών τους.

Από ένα σημείο και μετά, είναι και θέμα των ποδοσφαιριστών. Αλλά, μέχρι να φτάσουμε εκεί, προηγείται το κεφάλαιο προπονητής και πως κάνει τη δουλειά του, αν την κάνει σωστά κι αν αυτό αποτυπώνεται στο γήπεδο και στα αποτελέσματα.