Ας το παραδεχτούμε. Είμαστε όλοι οπαδοί

Στην εβδομάδα που ακολούθησε τον τελικό του κυπέλλου στο μπάσκετ, είχαμε την ευκαιρία να δούμε ξεκάθαρα και μπροστά στα μάτια μας πολλές από τις αιτίες που οδηγούν στην οριστική απαξίωση, κάθε μεγάλο αθλητικό γεγονός στην Ελλάδα.

Όπου αθλητικό γεγονός, βάλτε διοργανώσεις ομαδικών σπορ σε επίπεδο συλλόγων.

Είδαμε λοιπόν τον τρόπο που χειρίστηκαν τα Μ.Μ.Ε. τα επεισόδια, τις δηλώσεις και τα συμπεράσματα που βγήκαν.

Είδαμε στη συνέχεια πρωτοσέλιδα για τη ήττα του Ολυμπιακού από τη Λεβάντε, αλλά και για τη νίκη του στη Μόσχα στο μπάσκετ.

Τα βλέπουμε όλα αυτά και προσπερνάμε. Βλέπουμε τον οπαδισμό να γίνεται πλέον αυτός που χειρίζεται και την παρουσίαση των γεγονότων.

Θα μου πείτε δεν γινόταν αυτό και πριν; Γινόταν, αλλά τότε είχαμε και αθλητικές εφημερίδες με αντικειμενικό χαρακτήρα που πούλαγαν 50.000-60.000 φύλλα. Τώρα όλα αυτά μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και οι οπαδοί ανέλαβαν και την αντικειμενική ενημέρωση. Για να την τελειώσουν οριστικά.

Και το κομβικό σημείο ήταν πριν από περίπου μια δεκαετία. Όταν μπήκαν σε αυτή τη δουλειά εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες άτομα με την προοπτική των Ολυμπιακών αγώνων στην Ελλάδα και μετά από την κατάκτηση του Euro.

Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων δεν μπήκαν ποτέ στη διαδικασία να πετάξουν την οπαδική τους ταυτότητα. Και ο λόγος ήταν απλός. Η είσοδος τους στο επάγγελμα συνέπεσε με την άνοδο του internet, που έδωσε βήμα σε πολλούς ανθρώπους για να προτάξουν το οπαδισμό τους να πάρουν κλικ, να γίνουν γνωστοί και να βγάλουν λεφτά.

Και μπράβο τους αν με ρωτάτε. Αφού έβγαλαν και βγάζουν λεφτά και κάνουν και το κέφι τους που είναι το κακό;

Υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια. Η δικιά τους επιτυχία, έγινε αποτυχία για κάθε προσπάθεια κανονικής ενημέρωσης. Κάθε τέτοια προσπάθεια πάει με μαθηματική ακρίβεια «άπατη». Και όσο η κανονική ενημέρωση βουλιάζει, τόσο ανθίζει η οπαδική ενημέρωση.

Όλοι μας όταν αποφασίσαμε να ασχοληθούμε την αθλητική δημοσιογραφία υποστηρίζαμε μια ομάδα. Και ο καθένας από εκεί και πέρα έκανε τις επιλογές του. Θα στηρίζαμε την ομάδα ή το άθλημα που περιλαμβάνει την ομάδα;

Η πλειονότητα διάλεξε την ομάδα.

Ξεχνώντας εύκολα ότι αν το άθλημα καταστραφεί, η ομάδα τους δεν θα έχει αντικείμενο. Σιγά το πράγμα. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε αφήσει άλλα κι άλλα να καταστραφούν στη μπάλα και το μπάσκετ θα κολλήσουμε;