Ήτανε δυο, γίνανε τρεις (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Το πρωτάθλημα θυμίζει πλέον έντονα ταινία του Τζάρμους. Πάντα τρεις τύποι με διαφορετική κουλτούρα, φιλοσοφία και θεωρία καλούνται να πρωταγωνιστήσουν, έχοντας σαν σκηνικό την ίδια τη ζωή και σκοπό να φτάσουν στο τέρμα. Ολα δείχνουν λοιπόν ότι κάποιοι σινεφίλ στη Σούπερ Λίγκα έχουν κλέψει το σενάριο που παρακολουθούμε φέτος από τον μεγάλο αυτό σκηνοθέτη του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου. Για την ποιότητα του φιλμ μη με ρωτήσετε... Θα σας απαντήσω όταν με το καλό πέσουν οι τίτλοι τέλους. Από εδώ και πέρα λοιπόν Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θα πορεύονται μαζί, περιμένοντας ο ένας το στραβοπάτημα του άλλου. Ο μόνος πάντως που μπορεί ή, αν θέλετε, απειλεί να σπάσει αυτή την τριάδα, με την προϋπόθεση όμως να αντέξει στα πολλά προβλήματα μέχρι τέλους, είναι ο ΠΑΟΚ. Βλέπετε κάποιον άλλον;

Αναλύοντας την αγωνιστική που μας πέρασε, είναι δύσκολο να προβλέψεις ποιος θα σκοντάψει πρώτος. Ο Ολυμπιακός δραπέτευσε από το «Κλεάνθης Βικελίδης» σώος. Για το αβλαβής δεν παίρνω όρκο. Για να πάρει όμως τους τρεις βαθμούς, βοήθησε πρώτα ο Ριβάλντο, μετά ο Ζωγράφος και τέλος ο Ογιος με το χωρίς συνοχή σύνολο που παρουσιάζει κάθε Κυριακή, το οποίο βαφτίζει «ομάδα». Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου το Σάββατο ήταν ομάδα για 5 γκολ. Αρκεί να υπήρχε ο αντίπαλος που θα τελείωνε το ματς οριστικά στα πρώτα 45 λεπτά. Και ευτυχώς γι' αυτόν, αυτός ο αντίπαλος δεν ήταν ο Αρης. Από την άλλη, ο Σόλιντ οφείλει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να εμπιστεύεται αβίαστα και επιπόλαια παίκτες που δεν είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν στα πλάνα του. Αν ο Νε είναι καλύτερος από τον Τουρέ, τότε σίγουρα δεν μιλάμε για τον ίδιο παίκτη που έπαιξε πέρυσι στον Ολυμπιακό, αλλά για κάποιον άλλον από τους πολλούς Τουρέ που κυκλοφορούν στην αγορά.

Ο Παναθηναϊκός μοιάζει άλλη ομάδα από αυτή που μας συστήθηκε στην αρχή του πρωταθλήματος. Δείχνει σημάδια βελτίωσης παιχνίδι με παιχνίδι. Ηρεμη στο παιχνίδι της, φαίνεται να ξέρει τι θέλει, αλλά και πώς θα το επιβάλει από το πρώτο λεπτό. Αυτό που ενδιαφέρει τον Μουνιόθ και τους παίκτες του είναι το θετικό αποτέλεσμα, πράγμα που δεν είναι ντροπή. Κοιτάζει πρώτα να καταστρέψει τον ρυθμό αντιπάλου και μετά, αν τους δοθεί η ευκαιρία, εφαρμόζουν τη μέθοδο «κόμπρα»: φτάνει μία στιγμή αδράνειας του αντιπάλου για να τον στείλει ο Παναθηναϊκός στον... αγύριστο!
Η ΑΕΚ παίζει αντικειμενικά την καλύτερη μπάλα. Σωστή κυκλοφορία, χωρίς να αποπροσανατολίζεται αγωνιστικά, ακόμα κι αν βρεθεί πίσω στο σκορ, όπως έγινε το Σάββατο. Βασικό χαρακτηριστικό της, η ποικιλία στις επιθέσεις της, στοιχείο ικανό για να κερδίσει όχι μόνο τον οπαδό, αλλά και τον φίλαθλο που, εκτός των άλλων, αναζητάει και την ποιότητα. Η ΑΕΚ φέτος έχει ρυθμό και διαρκή κίνηση με ή χωρίς την μπάλα. Η ταχύτητά της είναι ένα τέμπο πιο ψηλά στην κλίμακα απ' όλες τις ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα. Το θέμα είναι αν θα έχει διάρκεια...

Τα πράματα ξεκαθαρίζουν. Υπόθεση για τρεις ο τίτλος. Η επιστροφή πάντως των ΠΑΟΚτσήδων στην Τούμπα για να γιορτάσουν την απελευθέρωσή τους από τον τύραννο Γούμενο, σε συνδυασμό με την «εμμονή» της ομάδας να μην «ξεκολλά» από τις πρώτες θέσεις με το καλό ποδόσφαιρο που παίζει, στέλνουν το μήνυμα σε όσους θέλουν να κάνουν το κορόιδο. Μην ξεχνάτε ότι και οι τρεις της Αθήνας στον δεύτερο γύρο έχουν να πληρώσουν... διόδια στην έδρα του ΠΑΟΚ.