Από την κόλαση, στην… προοπτική να γίνει ΠΑΟΚ

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Όταν έπιασε δουλειά ο Γιώργος Δώνης στον ΠΑΟΚ, είχε πει χαρακτηριστικά, ότι δεν θέλει να του δοθεί καμία περίοδος χάριτος, αλλά, να κρίνεται από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του. Μου είχε κάνει εντύπωση. «Βρέθηκε ένας προπονητής που να μην γίνεται… κλισέ», σκέφτηκα τότε. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε από την πορεία του, με τον τρόπο που αντιμετωπίζει ειδικά τις αποτυχίες του ΠΑΟΚ, ήταν ό,τι πιο φυσιολογικό ακούσαμε, καθότι δεν φαίνεται να τον απασχολούν ιδιαίτερα. Τις αντιπαρέρχεται με έναν δικό του τρόπο, με συνοπτικές διαδικασίες.

Στον αγώνα της Τούμπας, με τον ΟΦΗ, αντιλήφθηκα ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει με τον προπονητή του ΠΑΟΚ. Ότι κάτι δεν πάει καλά και οι αντιδράσεις του είναι πολύ πιο έντονες. Όταν μάλιστα η ομάδα του δέχθηκε το γκολ, στα πρώτα λεπτά, τότε ποιος είδε τον Γιώργο και δεν τον φοβήθηκε. Σαν να ένοιωσε ότι μια άσχημη περίοδος για την ομάδα του, η οποία είχε άμεσο αντίκτυπο στον ίδιο και την αποτελεσματικότητά του ως προπονητής του ΠΑΟΚ, έφτασε στο πιο κρίσιμο σημείο. Παιζόταν το κεφάλι του, όσο ο ΟΦΗ, με εκείνον τον άτιμο τον Περογαμβράκη και τον Μπούρμπο να αλωνίζει από τα αριστερά (της άμυνας του ΠΑΟΚ) έγιναν απειλή για την εστία του Ιτάνζ.

Οι έντονες στιγμές μέχρι την ισοφάριση και το γκολ που έδωσε το προβάδισμα στον ΠΑΟΚ, έμοιαζαν να είναι πιο δύσκολες από τις ήττες και την αναστάτωση με τον Πάμπλο Γκαρσία. Κι ο Δώνης ήταν ο άνθρωπος που –για μια ακόμη φορά- θα συγκέντρωνε τα πυρά. Δεν αποκλείεται να γινόταν θυσία στο βωμό της λαϊκής απαίτησης που, σε περίπτωση νέας αποτυχίας, θα τον είχε σταυρώσει.

Ο Δώνης δεν είχε άσσο στο μανίκι του. Ούτε οι φωνές του για να σπρώξει την ομάδα του στην επίθεση, να ανεβάσει την άμυνα βοήθησαν όσο το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ επικράτησε διότι πολύ απλά διαθέτει καλύτερους ποδοσφαιριστές από τον ΟΦΗ.

Ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν είναι σύνολο. Αλλωστε, θα ήταν σχεδόν θαύμα αν με τους καινούργιους ποδοσφαιριστές, σε τόσο μικρό διάστημα, είχε αποκτήσει την εικόνα ομάδας. Οι προσωπικές στιγμές ορισμένων ποδοσφαιριστών εξασφάλισαν την ηρεμία στον ΠΑΟΚ. Αυτό ήταν όλο.

Κι από τον Καμαρά, κι από τον Ολίσε, ο ΠΑΟΚ μπορεί να βγει κερδισμένος. Ενδεχομένως κι από τον Σιλντεφεντ, που αγωνίζεται σε δικούς του ρυθμούς και δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ότι θα πρέπει να ανοίξει ταχύτητα για να αποδείξει ότι είναι τελικά καλός στόπερ. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να εισπράξει μεμονωμένες καλές στιγμές, αλλά, θα πρέπει να γίνουν αναπόσπαστα κομμάτια ενός συνόλου.

Ο ΠΑΟΚ έχει ευνοϊκό πρόγραμμα για να πετύχει κάτι τέτοιο και ταυτόχρονα να γίνει ομάδα.