Πού πας χωρίς ευρώ; (Μιχάλης Λεάνης)

Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ. Και μετά τι; Το ερώτημα έρχεται αβίαστα μετά την πρόσφατη διοικητική κρίση από την οποία υποφέρει και πάλι ο ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός συντηρείται από τα κεφάλαια του επιχειρηματία Κόκκαλη. Ο Παναθηναϊκός από αυτά του κυρίου Βαρδινογιάννη και η ΑΕΚ από μία ομάδα επιχειρηματιών με τον Ντέμη Νικολαΐδη σε ρόλο μαέστρου. Ολοι οι υπόλοιποι βρίσκονται στην κυριολεξία μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ο Ηρακλής παιδεύεται και παιδεύει τον πρόεδρο Σπανουδάκη, χωρίς να έχουμε καταλάβει ακόμα από πού ο τελευταίος αντλεί κεφάλαια για να συντηρεί την ομάδα. Γιατί, στην κυριολεξία, τη συντηρεί με τα ψέματα. Οραμα για κάτι μεγαλύτερο επιχειρηματικά δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Κλασικό παράδειγμα είναι ο ΠΑΟΚ. Μία ομάδα με τεράστια δυναμική, πολύ λαό και φανέλα που μετράει στους αγωνιστικούς χώρους, δεν καταφέρνει να προσελκύσει κάποιον σοβαρό επενδυτή για να βγάλει την ομάδα από την κρίση. Στον Αρη μια παρέα προσπαθεί εδώ και χρόνια να κάνει κουμάντο. Λόγω περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων προσφεύγει στη λύση μαζικής αγοράς φτηνών παικτών. Ο πρόσφατος μάλιστα αποκλεισμός από τον θεσμό του Κυπέλλου από τη Νίκη Βόλου θα επιφέρει, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τεράστια ζημία στο ήδη επιβαρυμένο ταμείο της. Υπολογίζεται ότι η ζημία θα είναι μεταξύ 300.000-400.000 ευρώ. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης προσπαθεί να βγει από την κρίση με εφευρέσεις του τύπου Λέσχη Οπαδών και άλλα γιατροσόφια που μοιάζουν με ασπιρίνη στον ετοιμοθάνατο. Ολόκληρη Κρήτη μοιάζει να μην μπορεί να συντηρήσει οικονομικά τον παραδοσιακό εκπρόσωπό της που λέγεται ΟΦΗ. Να τον καταστήσει δηλαδή ισχυρό και ανταγωνιστικό. Ποιοι μένουν; Ιστορικές ομάδες του λεκανοπεδίου όπως ο Ατρόμητος, το Αιγάλεω και ο Ιωνικός, που οι πρόεδροί τους μοιάζουν να ικανοποιούνται και μόνο με τη συμμετοχή των ομάδων τους στη μεγάλη κατηγορία. Οσο για τα ιστορικά σωματεία της επαρχίας; Στη Λάρισα ο Πηλαδάκης αντέχει ακόμα, αλλά δείχνει να μην είναι τόσο ισχυρός οικονομικά ώστε να κάνει τη διαφορά ή να μπει σφήνα στα ήδη υπάρχοντα οικονομικά κατεστημένα. Το ίδιο ισχύει και για τον Πανόπουλο στην Ξάνθη. Συνεπώς; Τι μπορείς να περιμένεις; Το ποδόσφαιρο του σήμερα στηρίζεται αποκλειστικά στο χρήμα που κάνει τον κόσμο να κινείται, όπως λέει και το τραγούδι και φυσικά στο πώς θα το διαχειριστείς. Τείνουμε λοιπόν να καταλήξουμε και εμείς εκεί όπου κατέληξαν και τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, στο βαλκανικό μας πάντα ανάλογο. Τηρουμένων των αναλογιών, στην Αγγλία τρεις ισχυρές οικονομικά ομάδες υπάρχουν και δεν είναι τυχαίο ότι αυτές πρωταγωνιστούν. Τσέλσι, Αρσεναλ και Μάντσεστερ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη Γερμανία, στην Ιταλία -με την Παλέρμο να προσπαθεί να αλλάξει τα δεδομένα ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μια από τα ίδια και στην Ισπανία. Από τη στιγμή όμως που δεν έχουμε χρήματα και πριν φτάσουμε στη λαϊκή ρήση «απ' το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα», όπου Παναγιώταινα η συμμετοχή, καλό είναι να ψάξουμε να βρούμε άλλες λύσεις (υποδομές, αγορά αξιόλογων παικτών με ισχυρή μεταπώληση, χορηγίες εταιρειών ακόμα και από το εξωτερικό), οι οποίες μπορεί να μην καλύψουν την απουσία του επενδυτή, αλλά σίγουρα θα τονώσουν οικονομικά τους συλλόγους αυτούς, δίνοντας όραμα και ελπίδα στους οπαδούς τους. Τότε ίσως δούμε την ψαλίδα αυτή να κλείνει.