Ο ΠΑΟΚ εάλω (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ο ΠΑΟΚ διοικητικά βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Η εξόφληση του Φρίνγκερ εκκρεμεί, όπως και η κάλυψη της εγγυητικής επιστολής, με κίνδυνο η ομάδα να αποβληθεί από το πρωτάθλημα. Προσθέστε τις οφειλές των παικτών και η θηλιά σφίγγει επικίνδυνα. Ο Γούμενος κάτω από το βάρος των προβλημάτων αποφάσισε να παραιτηθεί. Από τι, κανείς δεν ξέρει. Από το πακέτο των μετοχών ή από το Δ.Σ.; Γιατί υπάρχει διαφορά. Αν ισχύει το πρώτο, κάτι που επιθυμεί η πλειονότητα του λαού του ΠΑΟΚ, τότε ο δρόμος ανοίγει για όλους αυτούς που επιθυμούν πραγματικά να βοηθήσουν τον σύλλογο. Αυτή τη φορά δεν πρέπει επ' ουδενί να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος. Βρίσκω ίσως για πρώτη φορά στη σωστή κατεύθυνση και τις δηλώσεις του υφυπουργού Πολιτισμού κ. Ορφανού: «Κάθε λύση που θα προκύψει από τον χώρο των ανθρώπων του ΠΑΟΚ θα στηριχθεί από την κυβέρνηση». Φτάνει μόνο να διευκρινιστεί ο τρόπος. Γιατί αυτή τη φορά η λύση επιβάλλεται να προκύψει από τους ανθρώπους του συλλόγου και όχι, όπως στο παρελθόν, να βρει τη «λύση» η Πολιτεία στο πρόσωπο κάποιου επιχειρηματία. Αυτές οι «λύσεις» και τα πολιτικά παιχνίδια πίσω από την πλάτη του ΠΑΟΚ είναι που τον έφτασαν τώρα να χορεύει τον χορό του Ζαλόγγου! Ο ΠΑΟΚ στην προσπάθειά του να φτιάξει μια ομάδα τίτλων και διακρίσεων, αντάξια της ιστορίας του, έπεσε στην παγίδα και στην εύκολη λύση να εμπιστεύεται κάθε φορά με τα πρώτα μπουρίνια την πολιτεία. Τοποθετούσε στην κορυφή του αξιώματος τον εκάστοτε εκλεκτό της, βάζοντάς τη «συνέταιρο», με αποτέλεσμα να μεταβληθεί από σύλλογος κραταιός σε κρατικός, με όλα τα θετικά και αρνητικά που επιφέρει ο όρος. Οι του ΠΑΟΚ πίστευαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα πιάσουν την πολιτεία αιχμάλωτη, αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι τελικά συνέβη το αντίθετο. Αυτό λειτούργησε φυσικά ανασταλτικά και για κάποιους παράγοντες που εκδήλωσαν στο παρελθόν πραγματικό ενδιαφέρον να ασχοληθούν με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ. Και αυτό διότι βρίσκονταν σε γραμμή προτεραιότητας οι κρατικές επιλογές, τις οποίες ενίσχυαν και με το παραπάνω παράγοντες του συλλόγου.
Τώρα τέρμα τα δίφραγκα, που έλεγε κάποτε ο λαός. Ο σύλλογος οφείλει διοικητικά να συσπειρωθεί, να επιλέξει πρωτίστως τη λύση του πρωτοδικείου, να συμφωνήσει με χορηγούς, να βρει τρόπο να καλύψει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και, τέλος, να αναζητήσει ο ίδιος τον νέο επενδυτή. Η ομάδα του ποδοσφαίρου εκθέτει τους παράγοντες με τον πλέον ευχάριστο τρόπο. Μόνη και αβοήθητη, καταφέρνει να πρωταγωνιστεί. Η καλύτερη απόδειξη ότι στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο η φανέλα με τις ασπρόμαυρες ρίγες δεν έχει χάσει την αξία της και πως ακόμα και τώρα αξίζει κάποιος να επενδύσει σε αυτή, αρκεί να την πιστέψει πραγματικά και όχι εφήμερα. Η τέταρτη θέση, με τις συνθήκες που έχει κατακτηθεί, συγγνώμη, αλλά ισοδυναμεί με πρωτιά. Η επόμενη μέρα ανήκει πλέον στους παράγοντες του «Δικεφάλου του Βορρά». Από αυτούς εν πολλοίς εξαρτάται αν η μέρα αυτή θα είναι άσπρη ή μαύρη. Χρέος τους, να είναι άσπρη. Ο συνδυασμός των χρωμάτων μπορεί να ταιριάζει περισσότερο στην ομάδα, αλλά δεν τη βγάζει από το αδιέξοδο.