Ο Αντιτς ήρθε, συζήτησε και αναχώρησε. Το ρεπορτάζ λέει ότι οι πιθανότητες να τα βρει με τον Παναθηναϊκό είναι λίγες. Από τη στιγμή που δεν είναι ελάχιστες, όλα μπορεί να συμβούν. Ο κύριος λόγος για τον οποίο οι δύο πλευρές δεν έδωσαν τα χέρια δεν ήταν το οικονομικό, αλλά η διάρκεια του συμβολαίου. Ο Παναθηναϊκός ήθελε να συνεργαστεί μαζί του κατ' αρχάς για έξι μήνες μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος και μετά να προβούν σε ανανέωση συμβολαίου, διάρκειας ενός χρόνου. Αυτό ο Αντιτς δεν το καλοδέχτηκε, ζητώντας από την αρχή συνεργασία για ενάμιση χρόνο. Το σκεπτικό του Παναθηναϊκού λίγο-πολύ πρέπει να είναι αυτό. «Εχουμε ήδη πολλές φορές καεί στον χυλό, οπότε καλό είναι να φυσάμε και το… γιαούρτι –που είναι και της μόδας τώρα τελευταία. Εχουμε βαρεθεί να πληρώνουμε ρήτρες. Μία του Κονσεϊσάο και τώρα αυτή του Μπάκε, άρα γιατί δεν κρατάμε μια πισινή, μην τυχόν την ξαναπατήσουμε;». Από την άλλη, όμως, ποιος προπονητής κύρους θα δεχθεί μια τέτοια πρόταση συνεργασίας… με ημερομηνία λήξης;
Το βιογραφικό του Αντιτς, το δίχως άλλο πλούσιο. Προπονητής στην Μπαρτσελόνα, στην Ατλέτικο Μαδρίτης, στη Θέλτα, στη Ρεάλ Μαδρίτης, στη Σαραγόσα. Δεν θυμάμαι να έχει εργαστεί άλλος προπονητής στην Ελλάδα με ανάλογες περγαμηνές. Πώς μπορείς τώρα από έναν τέτοιο κόουτς να ζητήσεις συνεργασία έξι μηνών; Ουσιαστικά, είναι σαν να υποτιμάς το βιογραφικό του. «Ναι», θα πει κάποιος, για να κάνει και τον δικηγόρο του διαβόλου, «αλλά ο Αντιτς είναι σχεδόν δύο χρόνια χωρίς δουλειά».
Σωστό, αλλά ξέρουμε τους λόγους; Σίγουρα προτάσεις θα είχε. Διόλου απίθανο να τις θεώρησε μικρότερες των προσδοκιών του. Δεν είναι αυτό κριτήριο ώστε μια ομάδα να είναι επιφυλακτική απέναντι σε έναν προπονητή. Μετά ο Παναθηναϊκός φαντάζομαι ότι θα πήρε τις πληροφορίες που χρειαζόταν για να αποφασίσει να μιλήσει μαζί του. Για να προχώρησε, σημαίνει ότι ήταν θετικές. Αλλιώς θα τον απέκλειε, όπως έπραξε με τον Ιταλό Ντελ Νέρι.
Αν, λοιπόν, αυτό που φοβίζει τους «πράσινους» είναι η ρήτρα που τυχόν θα πληρώσουν αν κάτι δεν πάει καλά, ας διαπραγματευθούν αυτήν και μόνο αυτήν, δίνοντάς του όμως το συμβόλαιο που αυτός προτείνει –και μοιάζει σε χρονική διάρκεια πολύ λογικό, διότι εξαμηνίτικο προπονητή είναι δύσκολο μέχρι και σε γέννα να βρεις. Μετά, δεν είναι και σωστό. Θέλω να πω ότι αποκλείεται να πέρασε από το μυαλό των ανθρώπων της «πράσινης» ΠΑΕ να κάνουν ανάλογη πρόταση στον Μπάγεβιτς, δηλαδή για έξι μήνες. Κι αυτό γιατί; Επειδή ο Ντούσαν γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα και ο Αντιτς την αγνοεί; Αν, λοιπόν, κάποιοι είναι τόσο κολλημένοι με αυτή την πραγματικότητα, τότε μόνο έναν προπονητή μέσα από αυτήν μπορούν να βρουν, αλλά και να εμπιστευθούν. Ολοι οι άλλοι, όσα προσόντα κι αν έχουν, θεωρούνται αυτόματα επίφοβοι.
Αρα, στην ομάδα τι περιμένουν; Ή κάποιον «αξιόλογο» που θα αποδεχθεί την εξάμηνη διορία ή κάποιον από την ελληνική πραγματικότητα ή γνώστη αυτής, που από υπηρεσιακός θα βαφτιστεί προσωρινός, ή, τέλος, να περάσει ο καιρός χωρίς πολλές απώλειες, να φύγει ο χειμώνας με τα κρύα, να έρθει η άνοιξη η μυροβόλος και μετά το καλοκαίρι, με τα χελιδόνια και τον Μπάγεβιτς.