Αν όχι αυτή, τότε ποια; (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ειλικρινά, δεν μπορώ να εξηγήσω αυτά που έγιναν χθες. Παρακολουθούσα το παιχνίδι από τον καναπέ του σπιτιού μου και ήθελα να σπάσω ό,τι υπήρχε μπροστά μου. Δεν γίνεται να μην μπορεί η ΑΕΚ να νικήσει αυτή την Αντερλεχτ.

Δεν το χωράει ο νους μου. Μετά το τέλος του αγώνα, καθόμουν και αναρωτιόμουν. Αν δεν νίκησε ούτε αυτή την ομάδα, τότε ποια; Τη Λιλ, η οποία «κλείδωσε» τη Μίλαν και της πήρε βαθμό; Ποια; Δεν κατακρίνω το rotation του Φερέρ. Για να είμαι ειλικρινής, μπορώ να το καταλάβω. Αλλά ο «Δον Λορένσο» πρέπει να απογοητεύεται με κάθε παίκτη που δοκιμάζει.
Οχι για τις ικανότητές τους, αλλά για το πώς λειτουργούν στον αγωνιστικό χώρο. Οι περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ είναι αργοί στη σκέψη.

Ο Ισπανός βάζει στο δεύτερο ημίχρονο τον Λάκη για να τονώσει τη δεξιά του πτέρυγα. Σωστό. Ο Φερέρ βλέπει ότι η Αντερλεχτ κάνει εύκολα το λάθος, αλλά δεν μπορεί να φορέσει ποδοσφαιρικά παπούτσια και να τους πιέσει ο ίδιος. Δεν γίνεται ο Ισπανός να μάθει σε παίκτες που κοντεύουν τα 30 πώς να κινούνται στο γήπεδο και τι πρέπει να κάνουν.

Να βρουν την αδυναμία του αντιπάλου και εκεί να «χτυπήσουν». Ο Λάκης, όσες φορές του δόθηκε η ευκαιρία να μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή, «κόλλησε» το μυαλό του. Δεν μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό ο Φερέρ.
Η ΑΕΚ δεν είχε αυτοσυγκέντρωση σε κανένα σημείο του αγώνα. Ηταν καλύτερη. Γι' αυτό και μετά το ματς ήθελα να σπάσω κάτι για να εκτονωθώ.

Στο πρώτο ημίχρονο είχε την κατοχή, είχε σωστή κυκλοφορία... Κοιμήθηκε για λίγα λεπτά και... 0-1.
Η ΑΕΚ στα πρώτα 45 λεπτά δεν έκανε ευκαιρία. Αυτοί που φαντάζουν γρήγοροι στην Ελλάδα, είναι πολύ αργοί στην Ευρώπη. Στη σκέψη, στα αντανακλαστικά, σε όλα...

Η Αντερλεχτ δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό. Αν ούτε αυτές οι ομάδες είναι στα μέτρα μας, τότε δεν είμαστε για το Τσάμπιονς Λιγκ...