Πώς λέγεται η «κρίση» στα ιταλικά; (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Στην Ιταλία, το καλοκαίρι που μας πέρασε ξέσπασε το σκάνδαλο «calciopoli». Η μπόρα πήρε και σήκωσε τη Γιουβέντους, αφού η ομάδα του Τορίνο κρίθηκε η αρχιέρεια των μυστικών διαδρομών και των υπόγειων συναλλαγών στη στοά της ποδοσφαιρικής Ιταλίας. Και οι Ιταλοί από στοές γνωρίζουν καλά, αφού μαζί με την πίτσα θεωρούνται τα πλέον παραδοσιακά ιταλικά προϊόντα. Δεν ήταν όμως μόνο η Γιούβε, αλλά και η Μίλαν, που ξεκίνησε με ντεσαβαντάζ βαθμών στο φετινό Καμπιονάτο. Και μαζί της η Λάτσιο, η Φιορεντίνα και η Ρετζίνα. Πολλοί είπαν ότι μετά την επιβολή των σχετικών κυρώσεων η κρίση πέρασε και πως αφού αυτή τη φορά το μαχαίρι έφτασε μέχρι το κόκαλο, οι μέρες που έρχονται θα είναι σίγουρα καλύτερες για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Μέχρι την επόμενη κρίση, θα έλεγα εγώ. Η οποία, διόλου απίθανο, δεν είναι μακριά, μια και πάνω από τον ουρανό -χρώματος ατζούρο- της Ιταλίας άρχισαν να μαζεύονται και πάλι μαύρα σύννεφα. Βέβαια, για να μη βάζουμε το κεφάλι μας στη γη σαν τη στρουθοκάμηλο, κανείς στη χώρα του Γκαριμπάλντι δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι στην υπόθεση «calciopoli» έλαμψε όλη η αλήθεια. Μετά τις καταδικαστικές αποφάσεις για τον ίδιο, αλλά και για την ομάδα του, ο πολύς κύριος Μότζι δεν σταμάτησε όλη αυτή την περίοδο να ισχυρίζεται ότι μέσα στους άμεσα εμπλεκόμενους του σκανδάλου (ο ίδιος, πολύ προσεκτικός, δεν χρησιμοποιεί ποτέ τη λέξη «σκάνδαλο», αλλά τη λέξη «affare», ελληνιστί «υπόθεση») έπρεπε να ήταν και ο πρόεδρος της Ιντερ Μάσιμο Μοράτι και ότι μάλιστα αδυνατεί να καταλάβει πώς τη γλίτωσε και πώς η ομοσπονδία τού δώρισε το πρωτάθλημα, που αφαίρεσε από την ομάδα του, τη Γιουβέντους. Ο Μότζι σκέφτεται πολύ σοβαρά μάλιστα να εκδώσει ένα βιβλίο, εξιστορώντας πώς και ποιοι έστησαν αυτή την πλεκτάνη γύρω από το όνομά του, αλλά και τον σύλλογο που υπηρετούσε. Δεν είναι όμως οι κινήσεις και τα υπονοούμενα του Μότζι, τα οποία πολλοί θεωρούν βρυχηθμούς ενός πληγωμένου λιονταριού, που με κάνουν να ανησυχώ, όσο μια παραίτηση τις τελεταίες ημέρες, που σχεδόν πέρασε στα ψιλά. Αυτή του προέδρου της ομοσπονδίας, του Γκουίντο Ρόσι, εκ των πρωτεργατών μάλιστα της εξυγίανσης. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Γκουίντο παραιτήθηκε για να αναλάβει την προεδρία της Telecom Italia. Ο ίδιος όμως ισχυρίζεται ότι ο λόγος δεν είναι αυτός, αλλά ότι αποχωρεί επειδή, όπως διαπίστωσε ο ίδιος, κανείς δεν επιθυμούσε πραγματικά την εξυγίανση του ποδοσφαίρου μετά το σκάνδαλο των στημένων παιχνιδιών. Συμπληρώνει μάλιστα ότι σε αυτό μεγάλη ευθύνη φέρουν οι αθλητικές Αρχές της χώρας. «Καρφώνει» επιπλέον με δηλώσεις του στον Τύπο τον πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής Τζιάνι Πετρούτσι για το ότι δεν έδειξε την απαραίτητη εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του. Και να ήταν μόνο αυτό; Τον φωτογραφίζει -και μάλιστα εστιάζοντας με προσοχή- για διαρροή μεταρρυθμίσεων που είχαν συμφωνήσει.

Ο Πετρούσι παραμένει βουβός και μάλλον αφήνει το θέμα να εκτονωθεί. Ξέρει ότι οποιαδήποτε δήλωση ή διάψευση θα άνοιγε νέο κύκλο αντιπαραθέσεων, πράγμα που δεν συμφέρει κανέναν στην προκειμένη περίπτωση. Αλλά δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί στην περίπτωση που οι εισαγγελείς μπουν και πάλι στο παιχνίδι, ζητώντας εξηγήσεις από τον αποκαλυπτικό κύριο Ρόσι. Διότι εκεί, ξέρετε, υπάρχει και κράτος. Δεν έχει χαλάσει η πιάτσα, όπως εδώ σε μας.