Τέσσερις μαχαιριές στην αλήθεια

Η επίθεση κατά του Φίλιππου Συρίγου ήταν καθαρά δολοφονική. Τέσσερις μαχαιριές είναι το ακλόνητο πειστήριο για τους στόχους των δολοφόνων. Σιδηρογροθιές και στιλέτο, για να κλείσουν το στόμα που ενοχλεί, που σπάει τον ήχο της απόλυτης σιωπής και δεν αφήνει την αθλητική δημοσιογραφία να επιτελέσει το ρόλο που της επιφυλάσσουν ορισμένοι: να τα βρίσκει όλα όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Ετσι να τα σερβίρει στους φιλάθλους, που για ορισμένους είναι πολίτες β’ κατηγορίας, έτοιμοι να καταπιούν αμάσητα ό,τι τους σερβίρεται από τον αθλητικό Τύπο και τις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές αθλητικού περιεχομένου.

Ο Φίλιππος Συρίγος αποτελούσε και θα συνεχίσει να αποτελεί φωτεινή εξαίρεση. Χρόνια τώρα οι αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας», οι αναγνώστες του «Sportime» τον τελευταίο καιρό και οι ακροατές του SuperΣΠΟΡ FM 94,6 γνωρίζουν τις κόντρα στο ρεύμα απόψεις του. Τη μαχητική αρθρογραφία του κατά της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων από τη χώρα μας.

Τις απόψεις του για το σκάνδαλο της παραχώρησης του Σταδίου Καραϊσκάκη προσωπικά στον Σωκράτη Κόκκαλη, την αποκάλυψη του σκανδάλου Κεντέρη - Θάνου, τις αποκαλύψεις του για τις σχέσεις που φέρεται να έχει η εταιρεία Octagon με την οικογένεια Αγγελόπουλου. Αυτά και άλλα πολλά αφαιρούσαν δημοφιλία από τον Φίλιππο Συρίγο και του πρόσθεταν απειλές προκειμένου να κλείσει το στόμα του και να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις. Υπάρχουν τρεις τρόποι για να κλείσει το στόμα του ένας δημοσιογράφος.

Ο πρώτος είναι προληπτικός και εφαρμόστηκε ευρέως κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Πολλά λεφτά για καθόλου δουλειά και στόματα κλειστά. Αθλητικοί και άλλοι συντάκτες άνοιξαν τις τσέπες και έκλεισαν τα στόματα. Το στίγμα στο δημοσιογραφικό επάγγελμα παραμένει ανεξίτηλο.

Οι δύο άλλες μέθοδοι είναι καταστροφικές. Πρώτη και καλύτερη αυτή της αγωγής. Τελευταίοι τις δοκίμασαν ο πρώην πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης κατά του δημοσιογράφου - σκιτσογράφου Στάθη Σταυρόπουλου και η οικογένεια Αγγελόπουλου κατά του Φίλιππου Συρίγου. Ακολουθεί αυτή που κλείνει τα στόματα μια και καλή. Δοκιμάστηκε και αυτή εναντίον του Φίλιππου Συρίγου. Αγνωστοι και οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί. Χτυπήματα με σιδηρογροθιές και τέσσερις βαθιές μαχαιριές.

Ο Φίλιππος θα μπορούσε να είναι νεκρός. Η επίθεση εναντίον του ήταν δολοφονική. Ομως το στόμα που ενοχλεί τις κάθε είδους εξουσίες είναι ανοιχτό. Τώρα, λοιπόν, είναι ανάγκη να ανοίξουν και των υπολοίπων τα στόματα. Η περίοδος που ζούμε οξύνει τον ανταγωνισμό όλων των ιδιωτικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στον αθλητισμό. Ολοι ή σχεδόν όλοι ζητούν από την πολιτεία να κατεβάσει τα παντελόνια και να ανοίξει τα ταμεία της για τη δόξα και την ιστορία της ομάδας τους.

Τα ιδιωτικά συμφέροντα ακονίζουν τα δόντια τους για να κατασπαράξουν τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Πολιτικές καριέρες χτίζονται πάνω στον αθλητισμό. Σε αυτό το κλίμα ο αθλητικός Τύπος αντί να περιφρουρήσει την όποια ανεξαρτησία του στοιχίζεται πάνω από τα συμφέροντα αυτά και τα εξυπηρετεί. Γίνεται η φωνή τους, λοιδορεί τα αντίπαλα συμφέροντα και τονώνει τη διάθεση των οργανωμένων στρατών των προέδρων για μάχη.

Καλός αθλητικός συντάκτης δεν είναι αυτός που έχει άποψη, αλλά αυτός που υπηρετεί και προβάλλει την άποψη του αφεντικού του. Διαφορετικά παραμονεύει η απόλυση. Οταν, λοιπόν, όλα ή σχεδόν όλα υποτάσσονται και στρατεύονται, ο Φίλιππος Συρίγος πρέπει και αυτός να σιωπήσει. Εκεί που οι δύο πρώτες μέθοδοι απέτυχαν, επιστρατεύτηκε η τρίτη. Θα ξυπνήσουμε επιτέλους ή μία ακόμη φορά θα αφήσουμε τον Φίλιππο μόνο του;

Σε ό,τι αφορά τον SuperΣΠΟΡ FM 94,6, κάτω από τα γραφεία του οποίου έδρασαν οι δολοφόνοι, δεν τίθεται θέμα. Οι ακροατές γνωρίζουν ότι ο Φίλιππος σε καμία περίπτωση δεν ήταν μόνος. Ως διευθυντής του «Sportime», δηλώνω καθαρά ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κλείσει το στόμα. Δεν φτάνει όμως. Εδώ χρειάζεται κάτι παραπάνω. Να αποκαλύψουμε τους βασικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονικής επίθεσης. Να σώσουμε τη χαμένη τιμή της αθλητικής δημοσιογραφίας. Να πούμε και να γράψουμε την αλήθεια.