Βοτανικός: Μια «αμαρτωλή» ιστορία

Επτά ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που ο Παναθηναϊκός υπέγραφε συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων για τη διπλή ανάπλαση και η… περιπέτεια ακόμη συνεχίζεται. Το sport-fm.gr σάς θυμίζει πώς εξελίχθηκε η ιστορία και πώς έμπλεξαν οι «πράσινοι». Από τους πανηγυρισμούς στη θλίψη, από τα όνειρα στον εφιάλτη, από το περίφημο «σπίτι του το 2008» στις αγωγές και τις συζητήσεις για αποζημιώσεις.

Του Διονύση Δεσύλλα

Ο Ελαιώνας που έγινε… Βοτανικός

Ο στόχος ήταν ένας και μέγας. Να φτιάξει ο Παναθηναϊκός ένα σύγχρονο γήπεδο, αντάξιο της ιστορίας του και του ονόματός του και να γιορτάσει σ’ αυτό τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυσή του. Οι εποχές επιτάσσουν την πρόοδο και την ανάπτυξη και ένας σύλλογος όπως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί άλλο να παίζει στη Λεωφόρο και να… ξεσπιτώνεται για το ΟΑΚΑ. Ετσι, λοιπόν, αφού την αρχή κάνει, αρκετά νωρίτερα ο Αγγελος Φιλιππίδης, με τον περίφημο Ελαιώνα, η ιστορία συνεχίζεται από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και… γκέστ σταρ τον Αρη Βωβό. Ο τόπος είναι ο ίδιος, μόνο που από Ελαιώνα, βαφτίζεται Βοτανικός, απλώς για να ακούγεται καλύτερα στα αυτιά των οπαδών του Παναθηναϊκού, που μέχρι τότε φώναζαν «στον Ελαιώνα, ούτε τον άλλον αιώνα»! Τον Αυγουστο του 2005 η ΠΑΕ υπογράφει συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων για τον Βοτανικό. Το ταξίδι αρχίζει…

«Σπίτι του το 2008»

Όπως γράψαμε και παραπάνω, οι άνθρωποι του «τριφυλλιού» θέλουν να δουν τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται σ’ αυτό το 2008, με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυσή της ομάδας. Αυτός είναι και ο μεγάλος στόχος. Η γιορτή να γίνει στο νέο «παλάτι» του Βοτανικού. Στις 29 Ιουνίου 2006 συζητιούνται και οι τελευταίες λεπτομέρειες ανάμεσα στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργο Σουφλιά, τον δήμαρχο Αθηναίων, Θεόδωρο Μπεχράκη (έχει πάρει προσωρινά τη θέση της Ντόρας Μπακογιάννη, που τοποθετείται στο υπουργείο εξωτερικών) και τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ, Γιάννη Βαρδινογιάννη. Λίγες μέρες αργότερα, κατατίθεται στη βουλή η τροπολογία για το νέο γήπεδο, που προβλέπει διπλή ανάπλαση στην περιοχή του Ελαιώνα και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Οι ατάκες Σουφλιά

Ο «Τζίγκερ» ανακοινώνει ότι το νέο «σπίτι» της ομάδας θα είναι έτοιμο το 2008, ενώ ο Σουφλιάς, γνωστός για τα φιλοπαναθηναϊκά αισθήματα, απευθυνόμενος προς τον Βαρδινογιάννη, του φωνάζει: «Και τώρα δώστα όλα και φέρε τον Σαβιόλα»! Χαρές και πανηγύρια! Ο υπουργός καταλήγει, τονίζοντας: «Είμαστε συνεπείς με τις δεσμεύσεις μας. Χρόνια προβλήματα επιτέλους βρίσκουν λύση. Ξέρετε ότι είμαι οπαδός του Παναθηναϊκού και αυτό ίσως με κάνει ακόμα πιο ικανοποιημένο. Ξέρετε καλά όμως και κάτι άλλο: Ότι όσα έκανα δεν τα έκανα ως οπαδός του Παναθηναϊκού, αλλά ως υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Ήταν απόλυτη ανάγκη να προχωρήσουμε στην ανάπλαση της λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπως και να φτιάξουμε αυτόν τον πολυλειτουργικό πόλο στο Βοτανικό, ώστε να αρχίσει και εκεί η αναβάθμιση αυτής της περιοχής. Και φυσικά, έπρεπε επιτέλους να αποκτήσει ένα σύγχρονο γήπεδο ο Παναθηναϊκός».



Η παρουσίαση

Οι μήνες περνούν και οι Γιάννης Βαρδινογιάννης και Βαγγέλης Σαμαράς, αφού έχει συσταθεί η ΓΗΠΕΛ, πέφτουν με τα μούτρα στη δουλειά. Στόχος πρωταρχικός να γίνουν οι μελέτες και να παρουσιαστεί η μακέτα του νέου γηπέδου στον Βοτανικό. Αυτό γίνεται στις 11 Δεκεμβρίου του 2006. Σαν… χριστουγεννιάτικο δώρο προς τους φίλους της ομάδας, ο μεγαλομέτοχος παρουσιάζει, σε εκδήλωση στον Ελαιώνα, για πρώτη φορά το κλιπ με την «τηλεοπτική μακέτα» του νέου γηπέδου. Ένα κλιπ εντυπωσιακό, που κάνει τον «Τζίγκερ» να χαμογελά, όταν οι παρευρισκόμενοι ξεσπούν σε χειροκροτήματα, αμέσως μετά την προβολή.

Δείτε τα βίντεο





Η προσφυγή!

Οι φήμες για πολίτες που ετοιμάζονται να κάνουν προσφυγή για να μπλοκάρουν το εμπορικό, μια και μελετώντας το, παρατηρούν ότι ο χώρος πρασίνου θα είναι λιγότερος από τις… υποσχέσεις, οργιάζουν. Ωστόσο, στον Παναθηναϊκό σφυρίζουν αδιάφοροι και τονίζουν: «Δεν ανησυχούμε…». Κι’ όμως, στις 11 Φεβρουαρίου 2007, 131 κάτοικοι του Βοτανικού παραδίδουν στο ΣτΕ ψήφισμα και ζητούν να σταματήσει το έργο για να τηρηθούν όλα όσα είχαν αποφασιστεί πριν από αρκετά χρόνια, το 1995, σχετικά με τους χώρους πρασίνου στην περιοχή. Πρόβλημα…

«Βάλε μπρος, αφεντικό»!

Παρ’ όλα αυτά, όλα φαίνεται να κυλούν… ομάλα. Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. 13 Απριλίου του 2007, λοιπόν, και το επόμενο μεγάλο βήμα γίνεται. Αρκετά νωρίς το πρωί, στην περιοχή του γηπέδου και του εμπορικού, οι μπουλντόζες παίρνουν μπροστά, με το σύνθημα του δημάρχου Αθηναίων, Νικήτα Κακλαμάνη, που βρίσκεται στην περιοχή μαζί με τους Μπεχράκη, Σαμαρά και Ακριτίδη και φυσικά με πλήθος δημοσιογράφων. Ο Κακλαμάνης φωνάζει «βάλε μπρος, αφεντικό», τα μηχανήματα αρχίζουν δουλειά και… νέα χειροκροτήματα για τη μεγάλη αρχή. «Σήμερα γίνεται το πρώτο βήμα, προκειμένου το όνειρο της διπλής ανάπλασης να γίνει πραγματικότητα. Το ένα κομμάτι θα αφορά τις νέες αθλητικές εγκαταστάσεις, το γήπεδο της ιστορικής ομάδας της πόλης μας και αθλητικές εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη. Το δεύτερο κομμάτι της ανάπλασης, θα αφορά όταν θα έρθει η ώρα την αλλαγή πραγματικά της πόλης μας εκεί που είναι σήμερα το ιστορικό γήπεδο του Παναθηναϊκού, στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος, παρά ταύτα η δημοτική αρχή, ολόκληρο το Δημοτικό συμβούλιο θα προσπαθήσουμε να είμαστε όσο μπορούμε πιο συνεπής στο χρονοδιάγραμμα που μπει εξαρχής», τονίζει ο Δήμαρχος.

Το στοίχημα χάνεται, οι υπογραφές πέφτουν

Οι καθυστερήσεις είναι γεγονός. Τι κι’ αν από τον Παναθηναϊκό «δεν ανησυχούν» για τις προσφυγές. Η ουσία είναι ότι το πρώτο μεγάλο στοίχημα για γήπεδο το 2008 χάνεται. Η υπόθεση προχωρά, αλλά… αργά και βασανιστικά. Ετσι, λοιπόν, έστω και καθυστερημένα, τον Φεβρουάριο του 2008 υπογράφεται συμφωνητικό μεταξύ της ΑΚΤΩΡ και του Παναθηναϊκού, με συνολικό κόστος περίπου 88 εκατ. ευρώ. Η διάρκεια κατασκευής του έργου προσδιορίζεται στους 19 μήνες από την έκδοση της οικοδομικής άδειας… Μέχρι τότε, φυσικά, το εμπορικό έχει αρχίζει να χτίζεται, ενώ ταυτόχρονα γίνονται και απαλλοτριώσεις παλαιών κτιρίων στην περιοχή. Γενικώς, παρατηρείται στον χώρο μια… ζωηράδα, όχι, όμως, για το γήπεδο, αλλά για το εμπορικό.

Το μεγάλο «μπαμ»!

19 Ιανουαρίου του 2009 και η μεγάλη «βόμβα» σκάει! Ένα μήνα μετά την έγκριση του master plan για τη «διπλή ανάπλαση», το ΣτΕ μπλοκάρει το εμπορικό κέντρο του Βωβού και παράλληλα το γήπεδο! Το «δεν ανησυχούμε» του Βαγγέλη Σαμαρά και των άλλων ανθρώπων της ΠΑΕ γίνεται «δεν το πιστεύουμε, κάτι πρέπει να κάνουμε» και ο Παναθηναϊκός βλέπει για πρώτη φορά με τρόπο το μεγάλο έργο να απειλείται. Λίγο αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης συναντιέται με τον Αλέξη Τσίπρα, στην Κουμουνδούρου. Ο δεύτερος του τονίζει ότι οι ενστάσεις του έχουν να κάνουν με το εμπορικό και τους χώρους πρασίνου και όχι με το γήπεδο. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ το κατανοεί, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Τα χέρια του είναι δεμένα...

Το ένα πρόβλημα φέρνει το άλλο

Από εκεί και πέρα μπαίνουμε σε μια διαδικασία που μόνο κουράζει τον φίλο του Παναθηναϊκού και λύση δεν δίνει. Στις 19 Μαϊου του 2009, ο Βωβός στέλνει εξώδικο και απειλεί με αγωγή τον Παναθηναϊκό και τον Δήμο Αθηναίων, ζητώντας 20 εκατ. ευρώ, αν το γήπεδο γίνει χωρίς το εμπορικό. Λίγους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο, εκδίδεται η άδεια κατασκευής, ενώ, ήδη, έχει εξασφαλιστεί και η άδεια εκσκαφών. Η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη λέει «ναι» στο γήπεδο, «όχι» στο εμπορικό, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα όταν στις 31 Οκτωβρίου του 2009 ο Βωβός καταθέτει αίτηση ανάκλησης της άδειας του γηπέδου στο ΣτΕ. Προσπαθεί, δηλαδή, να διασφαλίσει τα συμφέροντά του και να μπλοκάρει το γήπεδο! Βέβαια, αυτή απορρίπτεται και θεωρητικά ο Παναθηναϊκός μπορεί να χτίσει χωρίς να του πει κανείς το παραμικρό…



Γήπεδο «ναι», λεφτά «όχι»!

Θεωρητικά, λοιπόν, το γήπεδο μπορεί να αρχίσει να χτίζεται. Λεφτά, όμως, δεν υπάρχουν. Τον Μάριο του 2010, σε μια επεισοδιακή συνεδρίαση του Δ.Σ. του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού, ο Νικόλας Πατέρας ρωτάει συνεχώς τον Βαγγέλη Σαμαρά για το γηπεδικό και η απάντηση που παίρνει είναι ότι «δεν υπάρχει χρηματοδότης». Σε μια εποχή όπου η Ελλάδα μπαίνει στη δίνη της κρίσης, αναζητούνται χρήματα για το νέο «σπίτι» του «τριφυλλιού». Δύσκολα πράγματα…

Η καταγγελία και η διάλυση

Όπως καταλαβαίνει κανείς, το γήπεδο έχει μπει για τα καλά στο περιθώριο. Κάτι που είχε ξεκινήσει με όνειρα, έχει γίνει ο απόλυτος εφιάλτης και αναζητείται λύση. Τον Οκτώβριο του 2010, οι μέτοχοι αποφασίζουν ομόφωνα να καταγγείλουν τη σύμβαση με τον Δήμο Αθηναίων, προκειμένου οι «πράσινοι» να αποζημιωθούν, ασχέτως αν ακόμη όχι μόνο δεν έχουν πάρει χρήματα, αλλά δεν έχουν κινηθεί οι σχετικές διαδικασίες! Ακολουθούν οι γνωστές… πολυμετοχικές κόντρες και το γήπεδο γίνεται… εμπόλεμη ζώνη για τους μετόχους, με πρωταγωνιστές τους Γιάννη Βαρδινογιάννη και Ανδρέα Βγενόπουλο. Ο δεύτερος ζητάει συνεχώς εγγυήσεις για ΓΗΠΕΛ και ΠΑΕ, προκειμένου να αναλάβει, ο πρώτος δίνει μόνο για τη ΓΗΠΕΛ, κατηγορεί τον «Βγενό» για υπονόμευση του έργου. Ο Παναθηναϊκός διαλύεται και το έργο παραμένει στάσιμο, έπειτα από 7 χρόνια, χωρίς, επί της ουσίας, να υπάρχουν δικαιολογίες γιατί οι «πράσινοι» χειρίστηκαν τόσο ερασιτεχνικά το όλο θέμα, γιατί το γήπεδο δεν χτίστηκε, γιατί φτάσαμε στο σήμερα όπου το προεδρικό διάταγμα είναι… άκρως επικίνδυνο για τη Λεωφόρο, την ιστορική έδρα του «τριφυλλιού». Και τα επεισόδια συνεχίζονται…