Dolce ήττα (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ας αρχίσουμε με τα δεδομένα. Η ΑΕΚ στάθηκε καλά στο «Σαν Σίρο». Δεν τα πήγε άσχημα. Και στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο όταν το ματς «άνοιξε». Στα θετικά συγκαταλέγονται επίσης οι αλλαγές του Λορένσο Φερέρ. Ιβιτς και Τόζερ βοήθησαν την «Ενωση» να βγει μπροστά. Ως εδώ είπαμε τα καλά. Λίγα, αλλά τουλάχιστον υπήρχαν. Ωρα για τ' αρνητικά. Το έχουμε ξαναπεί και θα το λέμε όσο θα συμβαίνει. Η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη και αν δεν καταφέρνεις να κάνεις τις ευκαιρίες σου γκολ, τότε θα βρίσκεσαι πάντα πίσω στο σκορ. Η ΑΕΚ έκανε τουλάχιστον τρεις καλές φάσεις μπροστά στην εστία του Ντίντα. Τις δύο μπορούμε να τις πούμε κλασικές. Κι όμως η «Ενωση» δεν μπόρεσε να σκοράρει. Τη διαφορά μπορείτε να την καταλάβετε αν συγκρίνετε τις φάσεις που έφτιαξε η Μίλαν στο πρώτο ημίχρονο. Θυμάστε κάποια καλή ευκαιρία; Αν εξαιρέσουμε αυτήν του Γκατούζο στα πρώτα λεπτά, δεν θα βρείτε άλλη. Κι όμως πήγε στα αποδυτήρια προηγούμενη 2-0. Η ψαλίδα ανοίγει. Η ΑΕΚ έπαιξε με όλες τις δυνάμεις της, ήταν συγκεντρωμένη στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, ακολούθησε τον ρυθμό της Μίλαν και όμως έφυγε από το «Σαν Σίρο» με τρία γκολ. Με τον Κάρλο Αντσελότι ν' αφήνει στον πάγκο τους Πίρλο και Ζέεντορφ, να βάζει στο αρχικό σχήμα τους Φαβάλι, Μπρόκι και Γκουρκίφ, και τη Μίλαν να παίζει χαλαρά, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.

Τι πρέπει να διορθώσει η ΑΕΚ; Βασικά να γίνει πιο ομάδα. Να ξέρουν πού θα κινηθεί ο συμπαίκτης τους, πότε πρέπει να δώσουν την πάσα, πού να τη δώσουν και ν' αποκτήσουν περισσότερους αυτοματισμούς. Επίσης, ο Ισπανός τεχνικός να βάλει τον Λυμπερόπουλο δίπλα στον Ντελίμπασιτς. Ο «Λύμπε» είναι περισσότερο σκόρερ, παρά δημιουργός. Αν τον βάλει κοντά στον Μαυροβούνιο η «Ενωση» θα σκοράρει πιο εύκολα. Η ήττα από τη Μίλαν ανήκει στο παρελθόν και εκεί πρέπει να την αφήσουν και οι παίκτες της ΑΕΚ. Ερχεται το ματς με την Αντερλεχτ, το πιο κρίσιμο του ομίλου.

ΥΓ.: Την ίδια ώρα στο «Ζερλάν» η Λιόν έκανε πλάκα στη Ρεάλ Μαδρίτης του Φάμπιο Καπέλο. Νίκησε 2-0 και έπρεπε να πετύχει τουλάχιστον τρία γκολ ακόμα. Πριν από έξι χρόνια η Λιόν είχε περίπου το ίδιο μπάτζετ με τις ελληνικές ομάδες. Το 2006, έστω και αν χάνει μονάδες όπως ο Ντιαρά, η Λιόν συγκαταλέγεται στα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ.