Όπως στην πραγματική ζωή, οι αλλαγές που φέρνει η κρίση στην ποδοσφαιρική ζωή μοιάζουν βγαλμένες από ταινία τρόμου, επιστημονικής φαντασίας. Είναι αδιανόητα μεγάλες οι εκπτώσεις που κάνουν αυτή την εποχή οι προβεβλημένοι εργαζόμενοι της ποδοσφαιρικής αγοράς, δηλαδή οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές.
Γράφει ο Βασίλης Σαμπράκος
Είναι η εποχή που οι επιχειρηματίες προσλαμβάνουν προπονητές και παίκτες για ένα κομμάτι ψωμί, ψωνίζουν, όσοι μπορούν, σε «σκοτωμένες» τιμές. Η μαύρη εργασία, την οποία οι έρευνες αναδεικνύουν εδώ και χρόνια σε μεγάλο πρόβλημα αυτής της αγοράς, γίνεται πιο μαύρη από ποτέ. Διότι οι εργαζόμενοι κάνουν αδιανόητα μεγάλους συμβιβασμούς προκειμένου να βρουν ένα «συμβόλαιο», να παραμείνουν στον χώρο, να επιβιώσουν επαγγελματικά.
Προπονητές δίνουν το χέρι σε εργοδότες που τους προσφέρουν μόνο έναν συμβατικό μισθό, σαν αυτό που είχαν μέχρι πρότινος οι πρωτόπειροι ποδοσφαιριστές στις ομάδες της Superleague. Προπονητές βάζουν πολιτικό μέσο, ή εμφανίζουν χορηγό στην ΠΑΕ προκειμένου να προσληφθούν, να πάρουν ένα συμβόλαιο με ελάχιστες αποδοχές και ένα ιδιωτικό συμφωνητικό της κακιάς ώρας που θα προβλέπει περισσότερα, τα οποία φυσικά θα ρισκάρουν να μην πάρουν ποτέ.
Ποδοσφαιριστές κυκλοφορούν διατεθειμένοι να υπογράψουν λευκό συμβόλαιο, ή να βάλουν υπογραφή με έναν μισθό που άλλοτε θα αποτελούσε την τελευταία παροχή που θα εξασφάλιζαν για τον εαυτό τους σε ένα συμβόλαιο. Παίκτες που δέχονται να υπογράψουν συμβόλαιο με την υπόσχεση να το λύσουν δίχως απαιτήσεις τον Ιανουάριο. Είναι τέτοιες οι συνθήκες που δημιουργεί η ανεργία, είναι τέτοια η μείωση των τιμών στην προσφορά εργασίας και τόσο μεγάλη η ζήτηση, που είναι βέβαιο ότι στα τέλη του καλοκαιριού θα συναντήσουμε ένα άλλο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, το οποίο ελάχιστη σχέση θα έχει με αυτό που αφήσαμε πίσω σε κόστη και συνθήκες εργασίας.
Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι απαραίτητο ότι θα λειτουργήσουν βλαπτικά για την ποιότητα του πρωταθλήματος. Είναι και αρκετά αυτά που θα το βοηθήσουν. Διότι και το ποδόσφαιρο, όπως και πολλά άλλα κομμάτια της αγοράς, είχε κακομάθει τους εργαζόμενούς του. Και κυρίως τους ποδοσφαιριστές, που βιάζονταν να απολαύσουν τα προνόμια και δεν αφοσιώνονταν στην εξέλιξη και την ανέλιξή τους. Ποδοσφαιριστές που μάθαιναν στα εύκολα χρήματα και τα παρελκόμενά τους, με συνέπεια να χάνουν τον προσανατολισμό, να χάνουν τη μπάλα, να μένουν στάσιμοι, μαζί με τις ομάδες που τους «παντρεύονταν» με πολυετή και υψηλά συμβόλαια.
Θα είναι ένα πολύ διαφορετικό πρωτάθλημα αυτό που θα ξεκινήσει στο τέλος του καλοκαιριού. Σε μια πολύ διαφορετική Ελλάδα. Μόνο που, σε αντίθεση με την χώρα, το ποδόσφαιρο υπάρχει η πιθανότητα να κάνει καλύτερα πράγματα στη νέα του ζωή.
Follow @vsambrakos