«Η Μάδεργουελ καλύτερη από την Μάριμπορ»!

Το «έχω δει πολύ την Μάριμπορ, είναι μια ομάδα χειρότερη από την Μάδεργουελ», που είπε στην ομιλία του πριν από το παιχνίδι της Σλοβενίας, είναι μια καθαρή απόδειξη που τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι ο Ζεσουάλντο Φερέιρα δεν λειτουργεί αυτή την εποχή με καθαρό κεφάλι. Διότι πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι ένας προπονητής καριέρας 35 ετών είδε αυτές τις δύο ομάδες και συμπέρανε ότι η Μάδεργουελ είναι πιο επικίνδυνη από την Μάριμπορ;

Φαίνεται, όπως άλλωστε φαινόταν και πριν, ότι η σημερινή διοίκηση του Παναθηναϊκού σκοπεύει να στηρίξει τον Πορτογάλο προπονητή. Δεν είναι της παρούσης να αναλύσει κανείς τους λόγους και να εκτιμήσει αν έχει μια κατανοητή βάση ένας συλλογισμός που οδηγεί σε αυτή την επιλογή.

Αν συνεχίσει , δηλαδή αν ο ίδιος δεν φτάσει σε συμπέρασμα ότι η δουλειά του δεν φέρνει αποτελέσματα, ο Φερέιρα θα χρειαστεί πολλά για να αλλάξει τη σημερινή ζωή του Παναθηναϊκού. Δεν είναι μόνο οι αλλαγές σε πρόσωπα και οι ευκαιρίες στους νεαρούς Ελληνες να αποδείξουν ότι με αυτούς ο ΠΑΟ θα έχει καλύτερη προοπτική συγκριτικά με το παρόν που του δίνουν ο σημερινός Ζέκα, ο σημερινός Κουίνσι, ο σημερινός Βελάσκες, ο χθεσινός Μπουμσόνγκ, ο σημερινός Βιτόλο, ο διαχρονικός Τοτσέ κλπ., έως ότου κάποιοι εξ αυτών συνέλθουν και κάποιοι αποχωρήσουν. Κυρίως είναι η δουλειά. Η δουλειά που δεν κάνει και η επικοινωνία που δεν υπάρχει.

Οι Ελληνες ποδοσφαιριστές έχουν φτάσει να φοβούνται να του μιλήσουν. Οι ξένοι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία αυτή, πιθανόν επειδή δεν αντιλαμβάνονται ότι τους αναλογεί αυτός ο ρόλος. Ολοι τους, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, προβληματίζονται που δεν βλέπουν καμιά αλλαγή, καμιά αντίδραση, καμιά νέα προσπάθεια στις, μονότονες εδώ και καιρό, προπονήσεις. Παρατηρούν έναν προπονητή, του οποίου η δουλειά δεν τους πείθει ότι βασίζει σε ένα σχέδιο την «ξέρω τι φταίει, θα το αλλάξω» πίστη που εκδηλώνει στις συζητήσεις με τη διοίκηση.

Το χειρότερο και πιο ανησυχητικό για τον Φερέιρα δεν είναι ότι χάνει τα ματς, ή ότι μένει εκτεθειμένος με τον δημόσιο λόγο του, ο οποίος δεν έχει απαντήσεις γι’ αυτό που παρακολουθούμε. Είναι κυρίως ότι χάνει και την ψυχική επαφή και, κυρίως αυτή, την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών προς το σχέδιό (;) του. Προπονητής χωρίς τους παίκτες ομάδα δεν έφτιαξε ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όσο καλός κι αν ήταν.