Ρώτησα αρκετούς παρατηρητές της διαδικασίας ανάδειξης του νέου διοικητικού συμβουλίου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αυτούς που παρατηρούν στενά τα πρώτα βήματα εξέλιξης της προσπάθειας του Γιάννη Αλαφούζου να συμπληρώσει τα κενά σε ένα σχέδιο που θα δημιουργήσει καλύτερη προοπτική για τον Παναθηναϊκό, για να αντιληφθώ αν αυτό που εξελίσσεται αυξάνει ή όχι καθημερινά τις πιθανότητές του για επιτυχία.
Του Βασίλη Σαμπράκου
Το συμπέρασμα των απαντήσεων οδηγεί στην εκτίμηση ότι το εγχείρημα Αλαφούζου έχει κάνει καλύτερη εκκίνηση από το αναμενόμενο, αλλά δεν έχει αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες να αλλάξει θεαματικά τη μοίρα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες. Κι αυτή, η τελευταία διαπίστωση είναι η πιο ανησυχητική, κυρίως διότι έχουν ήδη καλλιεργηθεί αυξημένες προσδοκίες. Αν αυτές διαψευστούν, το εγχείρημα όχι απλώς δεν θα πάρει την απολύτως αναγκαία ώθηση της συμμετοχής του κόσμου, αλλά θα χαντακωθεί. Διότι ο κόσμος δεν θα ενθουσιαστεί, ούτε θα εμπνευστεί αν δεν πάρει καλά νέα κι αν τα καλά νέα δεν έχουν συνέχεια, αν τα σημάδια δεν δείξουν πρόοδο. Η πλατιά μάζα, ακόμη και αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες που ψάχνει καταρχήν αυτό το εγχείρημα ώστε να αποκτήσει μια γερή βάση, θα παρακινηθεί μόνο αν δει ότι αυτή η προσπάθεια αποκτά, δημιουργεί καλές προοπτικές. Τα 4 εκατ. ευρώ δεν φτάνουν. Διότι δεν φτάνουν ούτε για να αποπληρωθούν οι οφειλές που δίνουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο της επόμενης σεζόν.
Τα πρώτα μηνύματα για τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν δεν μεταφέρονται με ενθουσιασμό, αλλά μάλλον με πεσιμισμό. Και, ίσως το κυριότερο, επειδή ο Αλαφούζος αναγκάστηκε να βιαστεί και να επιταχύνει τον ρυθμό εξέλιξης του σχεδίου του, για να προλάβει τη στιγμή, τώρα αυτό το υπό ίδρυση σωματείο δεν είναι τεχνικά έτοιμο για να υποδεχθεί τη συνδρομή του κόσμου, δηλαδή αυτών που θα ήθελαν να πάρουν μέρος από την πρώτη στιγμή. Όλα αυτά δεν βοηθούν για να δημιουργηθούν καλά νέα, δηλαδή πολλές εγγραφές και συγκέντρωση σημαντικού κεφαλαίου άμεσα. Και δίχως καλό ρυθμό στα καλά νέα, αυτό το σχέδιο αφαιρεί πιθανότητες επιτυχίας από τον εαυτό του.
Το παράδειγμα της ΑΕΚ, που έκαψε δύο και τρεις φορές το χαρτί της συμμετοχής του κόσμου της με τα κακοφτιαγμένα, στο πόδι, σχέδια συμμετοχής του στην χρηματοδότηση, όπως και άλλα παραδείγματα σχεδίων ΠΑΕ που έμειναν στα λόγια ή χάλασαν στην υλοποίηση πρέπει να διδάξουν τους σημερινούς διευθυντές αυτής της προσπάθειας για τον Παναθηναϊκό. Διότι αν τούτη την περίοδο, που δεν υπάρχει άλλη λύση, καεί και αυτή, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν θα έχει ξεμείνει μόνο από χρηματοδότη, αλλά και από ελπίδα.