Στη διάρκεια της σεζόν υπήρξαν στιγμές που αμφέβαλε και ο ίδιος ο εσωτερικός κόσμος του Ολυμπιακού σχετικά με το αν είναι ή όχι δυνατόν να κρατήσει η ομάδα τρία καρπούζια κάτω απ’ τη μασχάλη της.
Στιγμές που οι ίδιοι οι δημιουργοί της ομάδας είχαν μπει στη διαδικασία της αναζήτησης μιας τεκμηριωμένης απάντησης στην ερώτηση αν ο Ολυμπιακός πρέπει ή όχι να διαλέξει στόχους, να δώσει μεγαλύτερη σημασία στην εγχώρια πορεία σε βάρος της ευρωπαϊκής.
Ευτυχώς δεν το έκαναν αυτό οι «ερυθρόλευκοι».
Του Βασίλη Σαμπράκου
Και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός φτάνει μπροστά στη διαπίστωση ότι αφενός έχει την ικανότητα και το βάθος για να ανταποκριθεί σε ένα τόσο απαιτητικό πρόγραμμα και αφετέρου ότι έχει στα χέρια του μια ευκαιρία για μακρινή ευρωπαϊκή πορεία.
Το ματς στο Χάρκοβο ήταν απαιτητικό. Ο Ολυμπιακός το έκανε να μοιάζει εύκολο. Κι αυτό συνέβη επειδή ένας πολύ καλός και καλοδιαβασμένος προπονητής είχε την ευχέρεια να βάλει φρέσκα και ικανά πόδια στο τερέν, τα οποία έκαναν τη δουλειά και το πρώτο βήμα για την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Europa League, δίχως να αναγκαστεί να κάνει θυσίες ενόψει της συνέχειας στην προσπάθεια για την κατάκτηση της Superleague.
Η Μέταλιστ δεν έμοιαζε με κάτι σπουδαίο. Διότι ο Ολυμπιακός, στημένος έξοχα, την μπλόκαρε, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά σε ευρωπαϊκό ματς ότι έχει διδαχθεί από τον Βαλβέρδε και τον διαφορετικό τύπο παιχνιδιού, ο οποίος μοιάζει να είναι ξένος με τη φύση του αλλά όχι και να τον δυσκολεύει να τον εφαρμόσει.
Η ομάδα του Βαλβέρδε ξέρει να παίζει και χωρίς τη μπάλα, αποτελεσματικά. Γι’ αυτό μεγαλώνει ευρωπαϊκά. Γι’ αυτό είναι ικανή να πάει μακρύτερα. Αρκεί να μην πιστέψει ότι τέλειωσε το βράδυ της Πέμπτης η δουλειά. Διότι δεν έχει τελειώσει. Η Μέταλιστ έχει ποδοσφαιριστές με αρετές για παιχνίδι σε ανοιχτό γήπεδο. Δεν πρέπει να το βρουν στο Καραϊσκάκη.
Follow me on twitter: @VSambrakos