Τανκς!

Καθημερινά πλέον αποδεικνύεται, ότι στο ποδόσφαιρο δεν πρέπει απλώς να καταργηθεί το αυτοδιοίκητο, αλλά να μπουν... τα τανκς και να τα ισοπεδώσουν όλα και όλους!

Ακόμα και τα όποια ηθικά στοιχεία που ασφαλώς και υπάρχουν, είναι πλέον συνένοχοι λόγω της σιωπής τους!

Του Άρη Ασβεστά

Μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή και αιρετική ως άποψη, αλλά θα το βγάλω ευχαρίστως το καπέλο μου σε όποιον μου βρει άλλη λύση απέναντι: στις τρεις επιθέσεις στον Κωνσταντινέα (η τελευταία δολοφονική), στις δύο επιθέσεις στον Καλόπουλο, στις επιθέσεις, τους εμπρησμούς και τις απειλές στον Δαλούκα, στον ξυλοδαρμό του Σιδηρόπουλου, του Βασάρα και του Τρύφωνα, παλαιότερα στον Δούρο και άλλους, στο «ετσιθελικό» και άνευ λόγου ξήλωμα των ποδοσφαιρικών εισαγγελέων, τις αστείες αποφάσεις για τα στημένα και το φιάσκο με τη αθλητική δικαιοσύνη, την οπαδική βία που χτυπάει αδιακρίτως παντού, τις άθλιες διαιτησίες, τις πλαστογραφίες, τις παλινωδίες και τον καιροσκοπικό χαρακτήρα πολλών αποφάσεων της διοίκησης του ποδοσφαίρου, τις εμπρηστικές δηλώσεις και διαρροές και πολλά, πολλά, πολλά άλλα…

ΠΟΥΘΕΝΑ στον κόσμο δεν γίνονται αυτά! Πουθενά!

Το κράτος, αν υπάρχει, πρέπει να παρέμβει ουσιαστικά και σε βάθος και να μην αφήσει τίποτα όρθιο! Πρέπει όλα να αλλάξουν. Το καλοκαίρι, φέραμε τον Πλατινί στη Βουλή για να βοηθήσει την κατάσταση σε όλα τα θέματα, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια με ευθύνη κυρίως της πολιτείας (η ΕΠΟ άλλωστε φωνάζει την ΟΥΕΦΑ όποτε τη βολεύει).

Πρέπει να ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και το θέλουν καθαρό, απαιτούν ουσιαστική παρέμβαση του κράτους. Αλλά ενός σοβαρού κράτους, όχι αυτό το χάλι που είδαμε στη Βουλή, όπου ακόμα και για την ψήφιση ενός αθλητικού νομοσχεδίου, ορισμένοι βουλευτές προέταξαν το μικρο-συμφέρον τους και όχι το δημόσιο συμφέρον.

Πολλοί θα πουν ότι δεν υπάρχει κράτος και δεν υπάρχουν και καθαροί πολιτικοί. Όχι, υπάρχουν καθαροί πολιτικοί, όπως υπάρχουν και καθαροί παράγοντες στο ποδόσφαιρο. Οι δεύτεροι όμως απέτυχαν στα θέματα που υποτίθεται ήταν της αρμοδιότητας τους. Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να αυτοδιοικηθεί. Σημασία, έστω και τώρα, έχει να οργανωθεί η πολιτεία και να δουλέψει συστηματικά και μεθοδικά πάνω στις πληγές του ποδοσφαίρου. Ας ζητήσει βοήθεια απ’ το εξωτερικό, δεν με απασχολεί. Να βρεθεί τρόπος με ενδιαφέρει.

Θα στοιχίσει αυτό τον αποκλεισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου από τα πράγματα διεθνώς; Πιθανότατα! Ε και; Θα στεναχωρηθεί κανείς;

Καλύτερα καθόλου ποδόσφαιρο, παρά τέτοιο ποδόσφαιρο...