Σε μια συζήτηση λίγων λεπτών με ποδοσφαιριστές που ανήκουν στην ΑΕΚ κατάλαβα ότι αυτοί έχουν αρχίσει να εξοικειώνονται με την ιδέα ότι η ΠΑΕ θα καταρρεύσει και αυτοί θα χάσουν τα λεφτά τους και θα μείνουν χωρίς ομάδα. Όσοι έχουν ήδη αποφασίσει για το μέλλον τους, παίρνουν κουράγιο από αυτή τη σκέψη. Οι υπόλοιποι συνεχίζουν τις κουβέντες που έκαναν στη διάρκεια των Χριστουγέννων, με την ελπίδα ότι αυτές θα καταλήξουν σε ένα συμβόλαιο συνεργασίας με άλλη ομάδα.
Κάποιοι, που κάνουν και πιο προχωρημένες σκέψεις, έχουν την ιδέα να αποταθούν στον ΠΣΑΠ και την ΕΠΟ και να ζητήσουν να συμβεί αυτό που συνέβη με τους ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας, δηλαδή να τους δοθεί η ευκαιρία να μετακινηθούν τώρα, προτού λήξει η σεζόν, σε μια ελληνική ομάδα, μήπως και με αυτό τον τρόπο εξασφαλίσουν ένα συμβόλαιο και για τα επόμενα χρόνια επειδή θα εκμεταλλευτούν την άμεση ανάγκη κάποιων συλλόγων να ενισχυθούν.
Με τέτοιες σκέψεις ζουν αυτές τις μέρες οι ποδοσφαιριστές που ανήκουν στην ΑΕΚ. Αυτή την πραγματικότητα αντιμετωπίζει καθημερινά ο Νίκος Κωστένογλου στις προπονήσεις. Αυτή είναι η ΑΕΚ που θα πηγαίνει από γήπεδο σε γήπεδο μέχρι τη λήξη της περιόδου αν δεν συμβεί το θαύμα να λύσει τα προβλήματά της αυτή την στιγμή. Αυτή είναι η κατάσταση μιας ομάδας με μεγάλο παρελθόν και μαύρο παρόν. Αυτή είναι η εικόνα που σήμερα δεν συγκινεί κανέναν από αυτούς που έχουν την οικονομική και επιχειρηματική δύναμη να βγάλουν την ΑΕΚ από αυτή την θλιβερή κατάστασή της.
Δεν της αξίζει της ΑΕΚ το μαρτύριο που ζει, αλλά δεν υπάρχει και κανείς για να τη γλιτώσει από αυτό. Αν ήταν ταινία, με πρωταγωνίστρια μια ξένη ομάδα, ως θεατές θα ευχόμασταν να εμφανιστεί στην πλοκή του σεναρίου η ευθανασία της ΠΑΕ, για να πάψει να ταλαιπωρείται η ΑΕΚ. Θα ευχόμασταν αυτό που είπαν οι παίκτες χθες στον Δημητρέλο, «να το κλείσετε από τώρα το μαγαζί, να τελειώνουμε».