Μια φορά και έναν καιρό ήρθε ο Κετσπάγια…

Χαραλαμπίδης, Βόουτερ, Αλωνεύτης, Μόγιο. Να ορισμένοι από τους βασικούς πρωταγωνιστές της μεταγραφικής περιόδου που διανύουμε. Κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω είναι ότι αγωνίζονται στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Κύπρου. Με άλλα λόγια καλούμαστε να πιστέψουμε ότι σε μια χώρα 600.000 κατοίκων γίνεται τόσο σπουδαίο πρωτάθλημα, οι παίκτες του οποίου είναι ότι πρέπει για τις μεγάλες ομάδες της χώρας μας. Η αλήθεια απέχει από αυτή τη διαπίστωση.

Μετά τον αποκλεισμό τους από το Τσάμπιονς Λιγκ, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έριξαν τόνους και απαιτήσεις. Με δεδομένο ότι το ΟΥΕΦΑ στο οποίο συνεχίζουν δεν εγγυάται σημαντικά έσοδα, ρίχνουν τις απαιτήσεις τους και ψάχνουν για λύσεις όπου η φτήνια θα τρώει τον παρά. Με εξαίρεση τον Χαραλαμπίδη, που συνυπολογιζομένου του προβλήματος στη δεξιά πλευρά του Παναθηναϊκού μπορεί να εξασφαλίσει χρόνο συμμετοχής, όλοι οι υπόλοιποι μόνο συμπληρωματικές λύσεις μπορούν να θεωρηθούν.

Με το βλέμμα στην Κύπρο δεν φτιάχνονται μεγάλες ομάδες ούτε σβήνει η δίψα των οπαδών για σπουδαίες μεταγραφές. Η Κύπρος χάνει ορισμένους από τους πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος της και η Ελλάδα αναστενάζει στα γήπεδα της, διαπιστώνοντας ότι δεν είναι δυνατό κάθε φορά να έρχεται ένας νέος… Κετσπάγια. Και στατιστικά να το πάρουμε δεν γίνεται.

Γιώργος Χελάκης