Η συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Σούπερ Λίγκας την Παρασκευή, δεν διέφερε από πολλές άλλες που έχουν γίνει στα χρόνια της ύπαρξής της και που θυμίζουν (ή μάλλον είναι καρμπόν) αντίστοιχες συνεδριάσεις της πάλαι ποτέ ΕΠΑΕ…
Και φυσικά περιγράφονται από μια λέξη: ντροπή!
Ντροπή για όλους όσους συμμετέχουν σε αυτές και όχι απαραιτήτως γι’ αυτούς που ξεκινούν τα μπινελίκια ή γι’ αυτούς που απαντούν σε αυτά. Ντροπή είναι και γι’ αυτούς που απλώς τα ακούν και δεν αντιδρούν, που δεν σηκώνονται να φύγουν ή έστω να πουν «ήμαρτον ρε παιδιά, πόσο ακόμη θα διασυρθούμε;». Ακόμη μεγαλύτερη ντροπή, είναι να προσπαθείς να τα κουκουλώσεις, να τα συγκαλύψεις…
Ευχόμαστε και ελπίζουμε, ότι τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, να είναι και τα μοναδικά που ειπώθηκαν ή έγιναν στη διάρκεια του Δ.Σ. της Παρασκευής. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην έχει επιβληθεί κάποιου τύπου «ομερτά», με στόχο να μην βγουν προς τα έξω τα «σκληρά», παρά μόνο τα πιο… «λάιτ»! Να μην έχει συμφωνηθεί μια ομαδική διάψευση, σε περίπτωση που βγει προς τα έξω ότι ειπώθηκε κάτι πιο… ακραίο.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην έχουν γίνει όλα αυτά, ώστε η λίγκα να βγάλει μια ωραιοποιημένη εικόνα, μπας και συγκινηθεί ο ΟΠΑΠ και δώσει κανένα φράγκο…
Διότι δεν μπορούμε παρά να πονηρευόμαστε από τα όσα μας έλεγαν παράγοντες έξω από τα γραφεία της λίγκας! Εκκλήσεις του τύπου… «ρε παιδιά, όλο τα αρνητικά γράφετε, δεν γράφετε και τίποτα θετικό. Σήμερα ας πούμε μην δώσετε έμφαση στο ότι πλακώθηκαν ο Μαρινάκης με τον Γόντικα και σε αυτά που ειπώθηκαν. Γράψτε απλώς ότι στο τέλος τα βρήκαν»!
Η αλήθεια, βέβαια, είναι, ότι ψάχνουμε καθημερινά για κάτι θετικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ώστε με χαρά να το γράψουμε. Και ψάχνουμε… Και ψάχνουμε… Και ψάχνουμε…
Άρης Ασβεστάς