Κανείς δεν είχε καταλάβει καλά για ποιο λόγο έφτασε ο Ζεσουάλντο Φερέιρα στην επιλογή να αλλάξει τον Στέφανο Καπίνο με τον Ορέστη Καρνέζη.
Και είναι αλήθεια, τα μαχαίρια είχαν ακονιστεί πριν από την έναρξη του παιχνιδιού στην παγοπίστα των Ιωαννίνων.
Αν έχανε ή δεν κέρδιζε, ο Φερέιρα θα άκουγε και θα διάβαζε πολλά για τις επιλογές του.
Του Βασίλη Σαμπράκου
Όχι μόνο επειδή απουσίαζαν από το βασικό σχήμα ο Λέτο και ο Ζεκά, αλλά και για την επιλογή του Καρνέζη. Κι ήρθε αυτό το παιδί, στο οποίο δεν πίστευε πλέον κανείς, να βάλει στη φανέλα του το παράσημο του καυχήματος ότι έδωσε στην ομάδα του μια νίκη, ή έστω ότι την βοήθησε πολύ να μην χάσει σε ένα πολύ μεγάλης σημασία παιχνίδι.
Μετά από αυτό που έκανε απόψε, ο Καρνέζης έχει επιστρέψει στην ποδοσφαιρική σκηνή. Τον μετράμε όλοι ξανά σαν ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, υπολογίσιμο. Στην πραγματικότητα έκανε πολύ δουλειά για να βάλει τη βάση ώστε να σώσει μια καριέρα που έμοιαζε ότι θα πήγαινε χαμένη μετά το γκολ του Μίτσελ. Εξαρτάται πλέον από αυτόν αν θα συνεχίσει να παρουσιάζει αυτόν τον εαυτό ή τον προηγούμενο.
Κι όλο αυτό φυσικά είναι πολύ καλό μαντάτο για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος στην εκκίνηση της σεζόν έμενε με την ιδέα ότι δεν έχει ανταγωνιστικό τερματοφύλακα και σήμερα πιστεύει ότι έχει τουλάχιστον δύο. Στον Καρνέζη χρωστούν μεγάλη χάρη ο προπονητής και οι συμπαίκτες του. Διότι ήταν ο μόνος «πράσινος» που δεν έχασε την ψυχραιμία και την συγκέντρωσή του στο α’ ημίχρονο με τον εκνευρισμό που δημιούργησε όλη αυτή η παράσταση διαμαρτυρίας προς τον Σπάθα, που κακώς άρχισε αυτό το παιχνίδι στην παγοπίστα των Ιωαννίνων.
Οι «πράσινοι» κατάφεραν να εκνευριστούν, να αποσυντονιστούν και αν δεν είχαν τον Καρνέζη, θα έχαναν το παιχνίδι. Θα το έχαναν όχι μόνο επειδή αυτό έγινε σε αυτόν τον ακατάλληλο αγωνιστικό χώρο, αλλά επειδή ήταν ακατάλληλη η δική τους συμπεριφορά.