Το κράτος διώχνει τους καθαρούς απ’ το ποδόσφαιρο!

Στην θέση οποιουδήποτε υπουργού ασχολείται με την ανάπτυξη και τον αθλητισμό, αν υπάρχουν τέτοιοι σήμερα στην Ελλάδα, δεν θα χρονοτριβούσα. Θα φώναζα αμέσως αυτούς που προσπαθούν να διώξουν έναν άνθρωπο που κυκλοφορεί αυτή την εποχή στον επαγγελματικό αθλητισμό με διάθεση κοινωνικής προσφοράς, τον πρόεδρο του Παναιτωλικού Φώτη Κωστούλα, και θα τους τιμωρούσα παραδειγματικά.

Διότι τολμούν να δείχνουν την πόρτα της εξόδου όχι μόνο από το ποδόσφαιρο αλλά από τη χώρα σε έναν άνθρωπο που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.

Στη θέση του Κωστούλα πιθανότατα θα είχα ήδη επιστρέψει στη Σουηδία. Δεν θα καθόμουν να χαλάω την ψυχή μου στα γραφεία της τοπικής αυτοδιοίκησης και των λοιπών κρατικών αρχών στο Αγρίνιο, θα είχα πάψει να προσπαθώ να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο μιας επαρχιακής πόλης.

Το τελευταίο χτύπημα του ελληνικού κράτους ήταν ένα πρόστιμο 950.000 ευρώ επειδή ο μεγαλομέτοχος του Παναιτωλικού τόλμησε να προσθέσει μια νέα εξέδρα στο δημοτικό στάδιο του Αγρινίου. Τόλμησες κύριε να κάνεις τέτοιο δώρο στο Αγρίνιο; Ντροπή. Αν θέλετε να διαβάσετε με λεπτομέρειες αυτή την ιστορία, μπορείτε να τη βρείτε σε ένα σημείωμά μου στο theinsiders.gr.

Αυτή την εποχή που οι ΠΑΕ σκάνε, η μία πίσω από την άλλη, επειδή οι χρηματοδότες και οι χορηγοί έχουν αποχωρήσει και οι τυχοδιώκτες φεύγουν πανικόβλητοι από τη ζωή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, διότι τώρα πια δεν έχει μαρμελάδα και έχει μόνο νομικές και ποινικές ευθύνες, αυτό είναι το μήνυμα που επιλέγει να στείλει το κράτος προς έναν άνθρωπο που χάνει λεφτά στο ποδόσφαιρο επειδή επιμένει να κινείται με όραμα να κάνει καλό στον τόπο του.

Τι λέει δηλαδή το κράτος σε όσους ακούν αυτή την εποχή την «έλα, βοήθα την ομάδα, μπες στο ποδόσφαιρο να προσφέρεις» πρόταση από τους παράγοντες των συλλόγων; Τους προειδοποιεί να μείνουν μακριά, για να μην μπλέξουν…

Και μακάρι βεβαίως να συνέβαιναν αυτά τούτη την εποχή μόνο στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Πάνω στα «χρόνια πολλά» εντόπισα έναν φίλο σε ξένη χώρα. Δεν πήγε για διακοπές, αλλά για να ανοίξει μια εταιρεία με διεθνή δραστηριότητα. Διότι έχασε προηγουμένως χρόνο και χρήμα σε μια μάταιη προσπάθεια να ανοίξει ελληνική εταιρεία με διεθνή δραστηριότητα. Θα το έκανε, μολονότι εδώ θα δούλευε για το κράτος, ενώ εκεί που έφτιαξε τώρα την έδρα της θα αποδίδει μόνο το 20% των κερδών του.

Ακόμη και σήμερα, που το πιστόλι της σημαδεύει τον κρόταφο, η Ελλάδα δεν αλλάζει. Διότι η λαμογιά της δεν την αφήνει να αλλάξει.