Τα πόδια ήταν βαριά από την προετοιμασία(Sportday / Γιώργος Χελάκης

Tο κοινότοπο της αθλητικής δημοσιογραφίας «το φιλικό έδωσε τη δυνατότητα να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα» είναι γνωστό. Πρόκειται για διαπίστωση αμηχανίας του αθλητικού συντάκτη όταν έχει να κάνει με κάτι αδιάφορο και απογοητευτικό. Ας κάνουμε το ίδιο για το χθεσινό φιλικό του Ολυμπιακού:

•Τα πόδια των ποδοσφαιριστών είναι ακόμα πιασμένα από τη σκληρή προετοιμασία.

•Δεν έχει ακόμα, όπως είναι φυσικό, αφομοιωθεί πλήρως το σύστημα του προπονητή.

•Οι παίκτες δεν έχουν καλά καλά γνωρίσει ο ένας το παιχνίδι του άλλου.

•Η ομάδα –για διαφόρους λόγους– παρατάχθηκε με πολλές ελλείψεις.

•Ο προπονητής πειραματίστηκε με παίκτες και θέσεις σε αρκετά σημεία του αγώνα.

• Οι πολλές αλλαγές επηρέασαν τον ρυθμό του αγώνα.

Δεν έχω ταυτότητα από καμία αναγνωρισμένη δημοσιογραφική ένωση. Διαφορετικά θα στοιχημάτιζα να τη χάσω αν έστω και μία από αυτές τις «παρατηρήσεις» δεν έβρισκε χώρο σε κάποια απ' τις ανταποκρίσεις των αθλητικών εφημερίδων.
Ο Σόλιντ μπορεί να γέμισε το μπλοκάκι του «χρήσιμα συμπεράσματα». Ο δημοσιογράφος –που δεν έχει τις γνώσεις του προπονητή–, μόνο ένα. Οτι ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν έχει τύχη στην Ευρώπη, ούτε στην Ελλάδα. Οι παίκτες του, με εξαίρεση τους Στολτίδη, Ουαντού, Πάντο και Οκκά, ήταν σαν βετεράνοι, που τους φώναξαν να παίξουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Το ερώτημα είναι αν με επτά μέρες προετοιμασία μπορεί να αντεπεξέλθει μία ομάδα απέναντι στην Αντερλεχτ, που αρχίζει το πρωτάθλημα στις 27 Ιουλίου. Σε γενικές γραμμές ο πρωταθλητής Ελλάδας μπόρεσε να αντεπεξέλθει, έστω κουτσά στραβά. Έστω με τις βαθιές μπαλιές του σέντερ μπακ, που σημάδευαν τους επιθετικούς μπας και...

Επειδή, λοιπόν, κάθε γενικό συμπέρασμα είναι παρακινδυνευμένο, πέραν του ότι δεν είναι και θετικό, ας πάμε σε κάποια ειδικότερα. Ο Ουαντού επαληθεύει τις ανταποκρίσεις από το Ζέεφελντ, είναι γρήγορος στις επεμβάσεις, καλός στο ψηλό παιχνίδι και μεταβιβάζει σωστά χωρίς να παίρνει μεγάλα ρίσκα. Πάει για ενδεκάδα.
Ο Ντομί –έτσι όπως παρουσιάστηκε– συγκαταλέγεται στην παράγραφο περί παλαιμάχων. Οι μακρινές μπαλιές του ήταν μάλλον κακές. Τον «σώζει» το ότι ο Μπουλούτ κυμάνθηκε στο ίδιο μήκος κύματος.

Ο Πατσατζόγλου έχει μεγάλη ανάγκη να παίξει μπάλα. Να πάρει συμμετοχές. Θα εγκληματήσει ο Σόλιντ αν τον ξεχάσει στη συνέχεια. Παίζοντας, θα καταλάβουμε όλοι –και ο ίδιος– αν μπόρεσε να νικήσει την περιπέτειά του.

Ο Ντάνι δεν έμοιαζε βετεράνος: είναι. Κακώς ταλαιπωρείται τρέχοντας στα βουνά μαζί με τους υπολοίπους.

Στα επόμενα φιλικά θα αρχίσει να φαίνεται σιγά σιγά πού το πάει ο φετινός Ολυμπιακός. Τότε θα μπουν στο γήπεδο οι μουντιαλικοί και «θα λύνονται τα πόδια από τη σκληρή προετοιμασία».

Όταν ο Ρομέρο θα φέρει τον «Παπ» σε θέση σέντερ φορ

Μπορεί ένας καλός παίκτης να αλλάξει την εικόνα μιας ομάδας; Υπό προϋποθέσεις μπορεί. Μόνο που οι προϋποθέσεις είναι πολλές και η ομάδα του Παναθηναϊκού λίγο δύσκολα θα τις συγκεντρώσει. Στο φιλικό με τη Σοσό η διαφορά με όσα βλέπαμε πέρυσι είναι ο Ρομέρο.

Παίζει και στα δύο άκρα της επίθεσης. Συγκλίνει με ευκολία, κάνοντας κίνηση στην πλάτη της άμυνας. Εχει ευχέρεια στο σκοράρισμα. Διαθέτει καλή τεχνική, χωρίς να είναι αδύναμος. Του λείπει η διάρκεια. Οσα σας περιγράψαμε αφορούν το πρώτο εικοσάλεπτο της συμμετοχής του. Στη συνέχεια «κάθισε». Ο συμπατριώτης του, Γκονζάλες, ήταν «καθιστός» σε ολόκληρο το 45λεπτο της συμμετοχής του. Η πρώτη προϋπόθεση για να αλλάξει ο Παναθηναϊκός εικόνα αφορά τις κάθετες πάσες. Δεν υπήρξε. Ηδεύτερη, να ανεβαίνουν οι μπακ και να συμμετέχουν στην επίθεση. Δάρλας και Σέριτς κάπως το προσπάθησαν. Βύντρα και Νίλσον το απέφυγαν επιμελώς. Πάει κι αυτή η προϋπόθεση. Τι μας έμεινε;

Η υλοποίηση της εντολής του Μπάκε όταν η ομάδα δέχεται πίεση από δεξιά ο αριστερός μπακ να μπαίνει μέσα στην περιοχή, προκειμένου να βοηθάει τους στόπερ. Η διάθεση να τοποθετείται η άμυνα ψηλά, να μην υπάρχει απόσταση ανάμεσα στις γραμμές και η πίεση στον αντίπαλο να αρχίζει από τους τρεις της επίθεσης. Το σύστημα και στα δύο ημίχρονα, 4-3-3.

Ο Αντονσον έχει τη δυνατότητα να βγάλει έξω έναν από τους Γκούμα, Μόρις και να παίξει βασικός. Εφόσον ο Μπάκε επιμένει να βγάζει την άμυνα μακριά από την περιοχή του Γκαλίνοβιτς, μάλλον θα πάει στον πάγκο ο Γκούμας. Ο Σουηδός παίζει πολύ με το μυαλό του. Προτιμά να «διαβάζει» τη φάση και να τοποθετείται σωστά, παρά να σκαρφαλώνει στις ράχες των σέντερ φορ, ρισκάροντας σκληρά μαρκαρίσματα και κίτρινες κάρτες. Σαν να φέρνει σε λίμπερο...
Σταθερό πλεονέκτημα, η καλή κυκλοφορία, αρκεί να μη μετατρέπεται σε φλυαρία όταν η μπάλα δεν περνάει μπροστά. Ο Λεοντίου φάνηκε να έχει συνειδητοποιήσει αυτή την ανάγκη περισσότερο από τον Εκι.

Η αποχή του Βραζιλιάνου Αντερσον από τα γήπεδα του κοστίζει πολύ. Φαίνεται στην επιφύλαξή του όταν χρειάζεται να διεκδικήσει την μπάλα. Καλύτερη γραμμή των «πρασίνων», η αμυντική. Τα περιθώρια για βελτίωση είναι μεγάλα. Πρόβλεψη; Ακόμα κι αν έρθει το μεγάλο όνομα από δεξιά, ο Ρομέρο δεν θα «χτίσει» τη θέση του. Ούτε ο Παπαδόπουλος, που θα εγκατασταθεί στην κορυφή της επίθεσης.