Το μαγικό του Φερέιρα με τον Λέτο

Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από την ημέρα που ο Ζεσουάλντο Φερέιρα καλούσε τον Δημήτρη Γόντικα στην Παιανία για να αποφασίσουν μαζί τι πρέπει να κάνουν με αυτή την περίπτωση που ακούει στο ονοματεπώνυμο «Σεμπάστιαν Λέτο». Τον καιρό εκείνο ο Παναθηναϊκός είχε ανοικτή την κουβέντα για την πώλησή του, ο Αργεντίνος υποστήριζε στους συμπαίκτες ότι είχε φέρει πρόταση στη διοίκηση αλλά αυτή δεν του είχε απαντήσει αν θα τον παραχωρήσει και ο Λέτο είχε φτάσει να αποχωρήσει στα μισά ενός προπονητικού παιχνιδιού της πρώτης ομάδας με αυτή των νέων δίχως καν να γυρίσει να κοιτάξει τον προπονητή του.

Εκείνη τη στιγμή ο Φερέιρα ετοιμαζόταν να σηκώσει τα χέρια ψηλά, κυρίως επειδή η διοίκηση δεν ήταν σε θέση να του πει τι εκείνη θέλει να κάνει με τον ποδοσφαιριστή. Περίπου 70 ημέρες μετά, ο Λέτο διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του και ο Ζεσουάλντο χειροκροτεί τον κόπο της προσπάθειάς του. Περίπου ίδια είναι η περίπτωση του Σιμάο. Τον καιρό εκείνο η διοίκηση τον έσπρωχνε προς το ρωσικό χωριό που ζητούσε να τον αγοράσει, αλλά εκείνος δυσανασχετούσε διότι δεν του έδιναν οι Ρώσοι οικονομικό κίνητρο. Και είχε αρχίσει να βγάζει τον εκνευρισμό του στον προπονητή του και στο φαγητό.

Τι μαγικό έκανε ο Φερέιρα με τον Λέτο και τον Σιμάο; Κανένα μαγικό. Απλώς η διοίκηση του έκανε τη χάρη να εξαφανιστεί από τη ζωή του και να σταματήσει να τον μπερδεύει με τα θέλω της. Ο Πορτογάλος έβαλε απέναντί του τον Αργεντινό, του εξήγησε τι θέλει από αυτόν και πώς μπορούν να βγουν και οι δυο κερδισμένοι, έβαλε και τους συμπαίκτες να τον «φτιάξουν» και το αποτέλεσμα είναι αυτό που θαυμάζουμε εδώ και εβδομάδες. Πάνω κάτω έκανε το ίδιο με τον Σιμάο. Του εξήγησε, του έκοψε την κουβέντα, ο Σιμάο κατάλαβε ότι δεν θα δει προκοπή αν δεν εκτελέσει τις εντολές του προπονητή, και σήμερα έχει γίνει λειτουργικός για τον Παναθηναϊκό.

Η μαγκιά του Φερέιρα με τον Λέτο έρχεται να αναδείξει το αυτονόητο και να το ξαναδιδάξει σε αυτό το μονίμως αδιάβαστο ελληνικό ποδόσφαιρο: άσε τον προπονητή να κάνει δουλειά, άσε τον να γίνει πραγματικό αφεντικό της διεύθυνσής του, και αν αυτός είναι κανονικός, η ομάδα ναι, θα γίνει όαση.