Πληρώνει την απειρία του Βαλβέρδε

Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το ύφος του Ερνέστο Βαλβέρδε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στο Καραϊσκάκη, μετά το ματς με την Ντόρτμουντ, όταν στεκόταν στην διαπίστωση ότι αυτή ήταν η πρώτη του νίκη στο Champions League. Δεν φανταζόμουν ότι του έλεγε τόσα πολλά αυτή ενός προπονητή με τις διακρίσεις και την εμπειρία του Ισπανού.

Απόψε διαπίστωσα πόσο ειλικρινής ήταν η δήλωση και η έκφρασή του. Και κάπως έτσι εξηγώ στο κεφάλι μου το γεγονός ότι ο φετινός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που επέστρεψε στο Champions League με την ικανότητα να γίνει ανταγωνιστικός αλλά και την ατολμία να μετρήσει αυτές τις δυνάμεις και να ρισκάρει για να φτιάξει την τύχη του.

Την εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα που δημιουργεί, ο Ολυμπιακός την έκανε στο Καραίσκάκη με την Ντόρτμουντ. Εκεί έσπασε τη ρουτίνα που δημιουργεί στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά παιχνίδια του, στα οποία δείχνει ότι μπορεί αλλά και ότι δεν πιστεύει τόσο στον εαυτό του για να ρισκάρει και να φτιάξει την τύχη του.

Ο Ολυμπιακός πήγε στο Ντόρτμουντ, κράτησε τη μπάλα όσο και η πρωταθλήτρια Γερμανίας, έφτιαξε μεγαλύτερο αριθμό ευκαιριών από τους γηπεδούχους σε μια καυτή έδρα κι όμως έχασε. Οχι μόνο επειδή του κόστισε πολύ αυτό το φτηνό γκολ που δέχθηκε, αλλά και επειδή δεν έπαιξε με την τύχη και τις πιθανότητές του στο τελευταίο διάστημα του παιχνιδιού. Δεν έχει όμως χάσει ακόμη το παιχνίδι της πρόκρισης, ούτε και την ευκαιρία να φτιάξει την τύχη του.

Αρκεί την επόμενη φορά, στη Γαλλία, να αποδείξει στον εαυτό του ότι ξέρει να είναι και πιο τολμηρός.