Τσάκω ένα… ντερμπάκι!

-Μαρίναααααα, δεν βάζεις κάνα ουζάκι να πιούμε; Στέγνωσ’ η καταπιόνα μας!

Για πες, ρε Αποστόλη, θα πάμε γηπεδάκι το Σάββατο;

-Τι να δούμε, ρε Στέλιο. Έτσι που είστε, εκκλησία θα κλέψω!

-Εκκλησία, εκκλησία, θα σου ξηγηθεί κάνα ευχέλαιο ο «πάτερ», που ‘χει και τα κονέ με τον «από πάνω» και θα κλάψεις με μαύρο δάκρυ…

Κρυφάκουσε ο Γιώργος Μαραθιανός

-Ναι, ε; Σαν το δάκρυ, ας πούμε, πού ‘τρεξε το ’91 στα Φιλαδέλφεια -ενώ τα ‘χανε πρεσάρει Τσιαντάκης και «Τσαλούχας» (1-2) και μετά το ξαναπήγαμε απ’ την αρχή στη Ρόδο (1-0);



-Μην κλαις, ρε Μαρίνα, πάνω απ’ τα κρομμύδια, πάλι αλμυρό θα βγει το στιφάδο! Όχι ρε, σαν το ‘95, ας πούμε, που κρεμαστήκατε απ’ τα δοκάρια και πάνω που το πιστέψατε πως θα φύγετε κύριοι, σας έδειξε ο Κωστής την… παρανυχίδα!



-Τουλάχιστον τότε είχε... φως και την είδαμε την παρανυχίδα του «φράντζα»! Γιατί 2-3 χρονάκια πριν -με ματσάκι ξεκινήσαμε και με μπλουζ καταλήξαμε!



-Πωωωω! Μαρίνααααααα! Τη ΔΕΗ την πληρώσαμε ή την έκανες πάλι σκολαρίκια (sic); Τι να κάνουμε ρε, είχε μπλακ-άουτ σ’ όλη την Αθήνα! Και μη με κοιτάς έτσι ανέκφραστος, γιατί θυμάμαι τον Μπάγεβιτς όταν κόπιασε πρώτη φορά κοκκινοφορεμένος!



-Πω, πω, ψύχρα! Ούτε σαν τη γυναίκα σου απ’ την ώρα που έριξες τον τσίρο και τη λακέρδα στο χαλί!

-Σώπα ρε, μην της το θυμίζεις! Εγώ είμαι Στέλιος, αλλά πολύ θέλει, νομίζεις, να με κάνει Νινιάδη;;;



-Τς, τς, τς! Καλά ρε, δεν θα σου τραβήξει και… πιστόλι, όπως ο οδηγός του Βίκτωρα! Αυτός μετά το ματς με τον Δημητρόπουλο, μωρέ, που ‘κανε τον καουμπόι και μετά έψαχνε το περουκίνι! Θυμάσαι;;;



-Πωωωωω! Ναι ρε! Πού πάνω στο «τραμπούκι», του πήρανε και το σκαλπ! Α, σαν αυτό που έδειξε (με την… ελλιπή μούντζα) ότι σας πήρε πριν τρία χρόνια ο «Ρίμπο»!



-Μη θυμηθώ τώρα ότι πέρυσι δεν μας… έφτασε η «μούντζα» για ν’ απαντήσουμε, γιατί θα «φτιαχτώ» περισσότερο κι απ’ τη θύρα 15 του ΟΑΚΑ το 2004!



-Μαρίνααααααα! Ο Αποστόλης, λέει, φεύγει! Δεν παίρνεις να ‘ρθει εκείνη η φίλη σου, που θέλει να δοκιμάσετε τάπερ;;; (Καλά, γέλα, έτσι ξεκινάνε όλα…)