Aμα θέλει η Ιταλία να πάρει ένα ματς, βρίσκει τρόπους να το πάρει, που να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα. Ο Λίπι είχε διαβάσει το παιχνίδι με την Τσεχία μέρες πριν. Η καλύτερη για τους «ατζούρι» είναι να έχουν απέναντί τους μια ομάδα που «καίγεται» για να κερδίσει, αλλά να μην ξέρει πώς. Τέσσερις κόφτες έβαλε στο κέντρο ο Λίπι και κλείδωσε τα περάσματα. Καμορανέζι στη θέση του τιμωρημένου Ντε Ρόσι, Γκατούζο, που διόλου απίθανο να μη σταμάτησε να τρέχει και στα αποδυτήρια όταν τελείωσε το πρώτο ημίχρονο, μαζί με Περότα και Πίρλο. Aφησε σε ρόλο ελεύθερο τον Τότι, που ακόμα δεν έχει βρει τον καλό εαυτό του, και μόνο μπροστά, αλλά όχι ξεκομμένο από τον κορμό, τον Τζιλαρντίνο, που πρέσαρε με όσες δυνάμεις είχε τους αντίπαλους αμυντικούς.
Aλλαξε όμως και την αμυντική παράταξη. Πέρασε δεξιά τον Τζαμπρότα και επανέφερε στην ενδεκάδα αριστερά τον Γκρόσο, παίκτες που μπορούν να ανέβουν ψηλά, αλλά και, το βασικότερο, να επιστρέψουν στην ώρα τους εκεί που το καθήκον τους καλεί. Είναι το τρίτο σχήμα που δοκιμάζει από την αρχή του Μουντιάλ στα άκρα της άμυνας ο Λίπι. Στο πρώτο ματς, έπαιξε δεξιά ο Τζακάρντο κι αριστερά ο Γκρόσο. Στο δεύτερο, με αντίπαλο τις ΗΠΑ, ο Τζακάρντο κράτησε τη θέση του κι αριστερά εμφανίστηκε ο αποθεραπευθείς Τζαμπρότα. Χθες άφησε μέσα τον Τζαμπρότα, περνώντας τον στη δεξιά πλευρά. Ετσι κι αλλιώς, ο αμυντικός της Γιούβε είναι ένα εργαλείο για όλες τις θέσεις και ο Λίπι το ξέρει καλά αυτό από τη θητεία του στη «Γηραιά Κυρία»... Από τους δύο αμυντικούς του Παλέρμο, κράτησε για αριστερά τον Γκρόσο, που δείχνει να του έχει εμπιστοσύνη, και τελικά η έμπνευσή του αποδείχθηκε σωστή. Η Ιταλία, πολύ νωρίς, μόλις στο 17ο λεπτό, είχε την ατυχία να χάσει όχι απλώς έναν από τους καλύτερους αμυντικούς της, αλλά κι έναν από τους καλύτερους στο Μουντιάλ, τον Νέστα. Κανένα πρόβλημα, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια. Μπήκε στη θέση του ο Ματεράτσι, που όχι μόνο ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, αλλά σκόραρε κιόλας. Ο δεύτερος σκόρερ ήρθε κι αυτός από τον πάγκο. Ο Πίπο Ιντσάγκι, που αξίζει να σημειώσουμε ότι χθες έκανε την παρθενική εμφάνισή του σ' αυτό το Μουντιάλ. Την ίδια ώρα παρακολουθούσαν ξεκούραστα από τον πάγκο το παιχνίδι ο Λούκα Τόνι, βασικός στην ενδεκάδα, ο Ντελ Πιέρο και ο Ιακουίντα, που έχει παίξει μόνο ως αλλαγή, αλλά έχει προλάβει να σκοράρει. Αυτό λέγεται πλουραλισμός σ' όλες τις γραμμές και συνήθως οι ομάδες με πλουραλισμό είναι αυτές που προχωρούν μέχρι το τέλος. Στον πάγκο επίσης έχει προπονητή που αντιλαμβάνεται τι γίνεται, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συναδέλφους του. Να σημειώσω κάτι επίσης σημαντικό. Εχουμε περπατήσει τα μισά της διοργάνωσης και η Ιταλία έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ κι αυτό το έβαλε… μόνη της. Οι «ατζούρι», εκτός από ταλέντο, έχουν τον τρόπο τους να κερδίζουν κι άμα μπει στις ράγες το ιταλικό τρένο κι αποκτήσει τη δέουσα αυτοπεποίθηση, τότε πολύ δύσκολα θα εκτροχιαστεί. Επειτα, πολλοί είναι αυτοί που ήδη άρχισαν να τους φοβούνται και κάτι τέτοια αρέσουν στους Ιταλούς.