Τέτοιος τσακωμός με την έννοια της λέξης προγραμματισμός δεν έχει ξαναγίνει. Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, που από νωρίς διέγνωσε τα αγωνιστικά προβλήματά του και κινήθηκε να τα αντιμετωπίσει, οι υπόλοιποι ακόμα ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν τους οπαδούς.
Για τον ΠΑΟΚ ούτε κουβέντα αξίζει να γίνεται. Να μιλάς για προγραμματισμό σε μια ομάδα που χρωστάει λεφτά σε όλους όσοι συναλλάσσονται μαζί της είναι σαν να ψάχνεις γωνία στο δεκάρικο.
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ, ανεξάρτητα από το ότι ο χρόνος δεν τους πιέζει εξίσου, πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ο Παναθηναϊκός βρήκε έγκαιρα προπονητή, αλλά αδυνατεί να κλείσει έστω και μια μεταγραφή. Η ΑΕΚ πήρε δύο παίκτες, αλλά αδυνατεί να βρει προπονητή.
Η διαφορά τους σε προγραμματισμό με τον Ολυμπιακό είναι χαώδης. Από τα μέσα της χρονιάς ο Σόλιντ διαπίστωσε τα κατά τη γνώμη του κενά και πριν καν τελειώσει το πρωτάθλημα, είχαν γίνει γνωστοί ο νέοι παίκτες των «ερυθρολεύκων». Λείπει μόνο ένας σέντερ μπακ, που κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει γνωστός στις επόμενες μέρες. Οταν οι αντίπαλοί του αρχίζουν, ο Ολυμπιακός έχει ήδη τελειώσει. Ανατρέποντας τα καθιερωμένα και ξεπερνώντας τα... προεδρικά στερεότυπα, στον Πειραιά υπάρχει προπονητής που επιλέγει και διοίκηση που υλοποιεί!
Στην ΑΕΚ υπάρχει διοίκηση που επιλέγει και προπονητής που -εφόσον βρεθεί- θα υλοποιήσει. Στον Παναθηναϊκό υπάρχει διοίκηση που επιλέγει και προπονητής που ενημερώνεται. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Υπάρχουν παίκτες που τους θέλει ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν θέλουν να έρθουν αυτοί, παρά την πρόταση που φαίνεται να τους έγινε. Υπάρχουν άλλοι που θέλουν να έρθουν, αλλά η διοίκηση, αν και τους έκανε κρούση, διστάζει να τους φέρει.
Υπάρχουν, τέλος, κι αυτοί (Χάνσον) που τους θέλει η διοίκηση, θέλουν κι αυτοί, αλλά η ομάδα τους ζητάει περισσότερα λεφτά για να τους ελευθερώσει απ' όσα προσφέρουν οι «πράσινοι».
Υπάρχει βεβαίως -χωρίς ακόμα να έχει απαντηθεί- το δίλημμα: παίκτες-ονόματα που θα φέρουν κόσμο στο γήπεδο ή παίκτες-εργαλεία που θα μπουν ως εξαρτήματα στην ομάδα που υπάρχει. Η αίσθηση είναι ότι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης θα ξοδέψει για να κάνει μεγάλο τον Παναθηναϊκό. Την αίσθηση αυτή συνοδεύει μια άλλη: τα λεφτά του ή δεν περνάνε ή δεν είναι τόσο πολλά. Ο τρίτος στην Ελλάδα Παναθηναϊκός δεν είναι πια τόσο Ευρωπαίος όσο ήταν κάποτε και η διαπίστωση αυτή συνεπάγεται παραπάνω οικονομικό κόστος.
Στην ΑΕΚ, ούτε λεφτά υπάρχουν ούτε προπονητής να δουλέψει. Υπάρχουν καλή διάθεση, αγαπησιάρικο κλίμα και συσπείρωση που παραπέμπει στον Δαυίδ όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον θηριώδη Γολιάθ. Μόνο που τέτοιου είδους θαύματα αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη κι όχι στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Εκεί υπερισχύει αυτός που πληρώνει και προγραμματίζει. Στην Ελλάδα, τέτοιος είναι ο Ολυμπιακός. Κανείς άλλος.