Όσοι τον είχαν δει στα πρώτα του παιχνίδια με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, μιλούσαν για μεγάλο ταλέντο. Ο πιτσιρικάς με το παράξενο όνομα Γιούρκας συγκέντρωνε δικαιολογημένα τα βλέμματα των φιλάθλων πάνω του, μιας και είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός μοντέρνου αριστερού μπακ. Ταχύτητα, που τον βοηθούσε να βγαίνει πρώτος στην μπάλα, να προωθείται, αλλά και να επιστρέφει στην ώρα του. Εξυπνάδα, αντίληψη αγωνιστικού χώρου, ποδοσφαιρικό θράσος, που φάνηκε στην πρώτη του ευρωπαϊκή εμφάνιση με το γκολ που πέτυχε εναντίον της Μάντσεστερ, δυνατά πατήματα και καλή μακρινή μεταβίβαση. Μετά ήρθε η καθιέρωση. «Αααα!», επιφώνημα ενθουσιασμού από τον κόσμο. «Μιλάμε για μεγάλο παίκτη», δήλωναν στα ποδοσφαιρικά στέκια. Η δεξιά πλευρά του «τριφυλλιού» έγινε το βασίλειό του. Κανείς δεν διενοείτο να τη διεκδικήσει. Οι ευρωπαϊκές εμφανίσεις με την ομάδα του Παναθηναϊκού τον ωρίμασαν ποδοσφαιρικά. Οι οπαδοί επέμεναν ότι για τα επόμενα δέκα τουλάχιστον χρόνια η ομάδα έχει δεξί μπάκ, και μάλιστα από τα καλύτερα στη γηραιά ήπειρο.
Το 2004 είναι η «χρυσή» χρονιά του. Κατακτά με τον Παναθηναϊκό πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ακολουθεί το Εuro και όλα δείχνουν ότι φτάνει στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Πριν από τη διοργάνωση συμφωνεί να συνεχίσει τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του με τη φανέλα της Πόρτο. Στο Οπόρτο τη χρονιά εκείνη οι πανηγυρισμοί για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχουν ακόμα σταματήσει. Στο Euro υπήρξε από τους πρωταγωνιστές του ανεπανάληπτου εκείνου θριάμβου, με αποτέλεσμα οι μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο να χτυπήσουν λίμιτ απ. Ο Γιούρκας θα βγάλει τη φανέλα της πρωταθλήτριας Ευρώπης σε επίπεδο εθνικών ομάδων, για να φορέσει αυτή της πρωταθλήτριας Ευρώπης σε επίπεδο συλλόγων. Πεδίον δόξης λαμπρόν. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Γιούρκας έχει συμπληρώσει τα χιλιόμετρα μιας τόσο ένδοξης διαδρομής, που θα τη ζήλευαν συνάδελφοί του μεγαλύτεροι σε ηλικία και μέλη ομάδων πρώτης γραμμής. Ενα νταμπλ στην πατρίδα του, ένα Ευρωπαϊκό με την Εθνική της χώρας του και μια μεταγραφή εκατομμυρίων ευρώ στη «βασίλισσα» του Τσάμπιονς Λιγκ, την Πόρτο.
«Αααα!», τα επιφωνήματα ενθουσιασμού και θαυμασμού από τους φιλάθλους συνεχίζουν να τον συνοδεύουν. Στην Πορτογαλία κάτι δεν πήγε καλά. Ο Γιούρκας έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, άλλοτε παίζει, άλλοτε όχι. Η αγωνιστική μετριότητα τον ακολουθεί και στα παιχνίδια της Εθνικής. Οι «ειδικοί» θα μιλήσουν για έναν ποδοσφαιριστή που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το χρήμα και οι μεταγραφές. «Ου, ου, ου», οι πρώτες αποδοκιμασίες αρχίζουν. Η καριέρα του στην Πόρτο δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Επόμενος σταθμός, η Μόσχα και η Ντινάμο. Και εκεί μια απ’ τα ίδια. «Μα, πού χάθηκε το ταλέντο αυτό, που με τις εμφανίσεις του γέμιζε υποσχέσεις;», αναρωτιούνται κάποιοι. «Αφού μιλάμε για παίκτη που πήρε πρόωρη συνταξιοδότηση», απαντούν «οι ειδικοί», που δεν αφήνουν ευκαιρία να πάει χαμένη. «Τι, τον καλεί στην Εθνική ο Ρεχάγκελ; Αυτός έχει να παίξει ένα χρόνο», αναρωτιούνται. Ενώ οι άλλοι; Συμπληρώνω εγώ, αλλά με σκεπάζουν οι αποδοκιμασίες, που τώρα έχουν πληθήνει. «Ου, ου, ου!». Ξαφνικά η είδηση πέφτει σαν βόμβα. Ο Γιούρκας στην Ατλέτικο Μαδρίτης με συμβόλαιο 1,7 εκατομμυρίου τον χρόνο. Η «χρυσή» ευκαιρία επιστρέφει στο προσκήνιο. «Αααα», τα επιφωνήματα θαυμασμού επιστρέφουν. Μην απορείτε. Πάντα στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο ήταν... αούα.