Ο Παπαδόπουλος ζητάει 800 για να υπογράψει. Η διοίκηση του δίνει 600. Ο παίκτης κοστολογεί τον εαυτό του με βάση τα ποσά στην ποδοσφαιρική πιάτσα. Αυτό είναι που, πρώτον, δεν τον κάνει να φαίνεται παράλογος, δεν ζητάει δηλαδή τον ουρανό με τ' άστρα. Παίκτες όπως ο Μπίσκαν και ο Γκονζάλες έχουν να παίρνουν περισσότερα. Δεύτερον και κυριότερον, τα λεφτά που ζητάει δεν ακούγονται υπερβολικά στον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος γνωρίζοντας αλλά και κρίνοντας την προσφορά του «Δημητράκη» θεωρεί το ποσό λογικό. Ετσι, δεν φαίνεται ο παίκτης να εκβιάζει, αλλά ούτε και να περνάει τη θηλιά στον λαιμό της διοίκησης. Αν τώρα δεν προβληματίζει τη διοίκηση το ότι οι παίκτες αξίας, ή αν θέλετε, πρώτης γραμμής φεύγουν από τον Παναθηναϊκό κάθε φορά που το συμβόλαιό τους λήγει, τότε καλά θα κάνει να την προβληματίσει η στάση του κόσμου που δείχνει να στηρίζει τις απαιτήσεις του παίκτη. Οπως καιρός είναι να αρχίσει να την προβληματίζει το γεγονός ότι οι εκτιμήσεις που η ίδια έχει κάνει και μάλιστα συχνά με τρόπο αλαζονικό, με βάση του πόσα οφείλει να δίνει στους ποδοσφαιριστές της, την έχει οδηγήσει σε μία άνευ προηγουμένου ποδοσφαιρική αιμορραγία. Στην αρχή ήταν η γενιά της Ριζούπολης, μετά οι «προδότες» που υπογείως έσκαβαν τον λάκκο της ομάδας και αν η ιστορία συνεχιστεί, να είστε σίγουροι πως για κάθε παίκτη του ΠΑΟ που θα αποχωρεί στο μέλλον θα γράφεται ένα βιβλίο, στις σελίδες του οποίου θα περιέχει τόση συνωμοσιολογία που μπροστά του ο Κώδικας Ντα Βίντσι θα μοιάζει τόσο αθώος όσο ένας... Τσελεμεντές.
Το αν ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να αντικαταστήσει τις υποδομές του Ολυμπιακού στου Ρέντη προμηθεύοντας παίκτες αξίας, που ο ίδιος ανέθρεψε ποδοσφαιρικά, δεν του φταίει ούτε ο Κόκκαλης ούτε κανείς άλλος. Το ότι κάποιοι από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, τους πρωτοκλασάτους, βρέθηκαν στον Ολυμπιακό ή σε ομάδες αξιόλογες του εξωτερικού συνηγορεί με τον χειρότερο τρόπο πως η διοίκηση δεν εκτίμησε σωστά τις ικανότητές τους και πολύ περισσότερο την αξία τους στην ποδοσφαιρική αγορά.
Όταν μάλιστα ο «αιώνιος» τα τελευταία χρόνια μονοπωλεί τα Κύπελλα και τα πρωταθλήματα και εσύ έχεις μεταμορφωθεί σε παθητικός, τότε πόσο παράλογος είσαι όταν ρίχνεις το φταίξιμο αλλού; Το παραμύθι που προσπαθεί να περάσει η διοίκηση του «τριφυλλιού» ότι τάχα μου οι μεγάλες ομάδες δεν διαπραγματεύονται, είναι καλό μόνο για αφελείς ή για τους λογής λογής.... παρωπιδοφόρους! Οι μεγάλες ομάδες (αυτές του εξωτερικού, γιατί μόνο αυτές μπορούν να αποτελέσουν μέτρο σύγκρισης) διαπραγματεύονται. Πολλές φορές σκληρά, αλλά διαπραγματεύονται. Εκβιασμούς δεν δέχονται, γιατί πολύ απλά έχουν μεγάλη οικονομική δυνατότητα, συνεπώς περισσότερες επιλογές. Ούτε, όμως, για προδότες ούτε για καβαλημένα καλάμια μιλούν. Ούτε διοχετεύουν στον Τύπο «βρόμικες ιστορίες ποδοσφαιρικού μυστηρίου». Οπότε στον Παναθηναϊκό καλά θα κάνουν ή στη θέση αυτών που έφυγαν να φέρουν επιτέλους καλύτερους (γιατί μέχρι τώρα τρεις καλοί φεύγουν, ένας έρχεται), κλείνοντας στόματα, ή αν δεν είναι σε θέση να το πράξουν, τότε ας διαπραγματευθούν με κάποιον επιχειρηματία που έχει αυτή τη δυνατότητα. Όλα τ' άλλα είναι καπνός στα μάτια αυτών που επιμένουν να θέλουν να βλέπουν.