Μια ολόκληρη αγωνιστική, ένα παιχνίδι πήγε φουλ μέχρι το τέλος. Το γκολ του Νουαφόρ βούλιαξε τον Λεβαδειακό στη Β' Εθνική και πήγε στράφι η αγγαρεία των «ερυθρολεύκων» στο Καραϊσκάκη.
Μεγάλη θυσία να έχεις φιέστα και να σφυρίζεις αδιάφορα μέσα στο γήπεδο. Λογικά πράγματα. Όταν έχεις χάσει στη Λιβαδειά, πώς αφήνεις να πάνε οι κόποι σου χαμένοι; Ας όψεται η ομάδα του Λεμονή, που πάλεψε μεν για να μην το φάει, αλλά δεν μπόρεσε να αλλάξει μπαλιά μόλις διαφοροποιήθηκε το σκηνικό. Εδώ που τα λέμε, ακόμα κι ο Πανιώνιος του πρώτου γύρου ήθελε λιγότερη προσπάθεια για να σε κρατήσει ξύπνιο.
Έπεσαν οι χειρότεροι, το πήρε ο καλύτερος και βγήκε δεύτερος ο λιγότερο κακός. Η βαθμολογία, σε γενικές γραμμές, αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, των «ομορφιών» που έγιναν προς το τέλος συμπεριλαμβανομένων.
Στο ΟΑΚΑ, η βουτηγμένη στο άγχος ΑΕΚ δεινοπάθησε μέχρι να αντιληφθεί ότι η Ξάνθη προτιμούσε να γίνει δεύτερος Λεβαδειακός παρά να περάσει τη σέντρα. Έτσι, στα τελευταία δέκα λεπτά είδαμε τόσες ποδοσφαιρικές αβρότητες που θα τις ζήλευαν διπλωμάτες καριέρας. Γεγονός αξιοσημείωτο οι 25.000 ΑΕΚτσήδες, που ξέχασαν τις πίκρες και χειροκρότησαν θερμά ομάδα και Σάντος στον αποχαιρετισμό του τελευταίου. Σαν να θύμιζε κάπως την ωραία ατμόσφαιρα της περασμένης χρονιάς. Στη Λάρισα, ο Παναθηναϊκός έπαιξε κανονικά κι έριξε τρία τεμάχια. Αργά το θυμήθηκε. Αν είχε παίξει ανάλογα στο Καυταντζόγλειο, τώρα δεν θα έγλειφε τις πληγές του.
Στη Β' Εθνική, αίμα και άμμος. Θριαμβευτής ο αλενατόρε Αναστόπουλος, που ξεπέρασε το άγχος κι έριξε τρία γκολάκια στην πρωταθλήτρια Κέρκυρα. Η στήλη υιοθετεί τη γραμμή του απίθανου κόουτς, ο οποίος, αν και αναφέρεται στην ομάδα του, χρησιμοποιεί το πρώτο ενικό.
Η άλλοτε κραταιά Παναχαϊκή έφερε μπόλικο κόσμο στη Φυλή, αλλά μέτρια έως κακή ομάδα. Όταν ο Μακρής αντιλήφθηκε ότι υπάρχουν και συναινετικοί τρόποι για να πάρεις το ματς, οι οπαδοί είχαν ήδη προλάβει να ξυλοφορτώσουν έναν παίκτη του Θρασύβουλου. Έτσι δουλειά δεν γίνεται. Τώρα θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να επιστρέψει η ομάδα στην Α' Εθνική. Γενικά η κατάσταση στο αχαϊκό ποδόσφαιρο δεν είναι ρόδινη. Να τα κατάφερνε τουλάχιστον ο θρυλικός Παναιγιάλειος (η πρόταση έχει αυτοκριτικό χαρακτήρα).
Το γλέντι στο γήπεδο Καραϊσκάκη είναι από τις πιο ωραίες στιγμές της διοργάνωσης. Οχι γιατί ήρθε ο ασυναγώνιστος Μαραντόνα κι άλλαξε πάσες με τον Ριβάλντο. Οχι γιατί ξεπούλησαν τα μαγαζιά κάτω από τις εξέδρες. Οχι γιατί εκδηλώθηκε ο θαυμασμός στη νεαρή ερμηνεύτρια Βανέσα Αδαμοπούλου. Κυρίως επειδή -όπως φάνηκε στην περίπτωση του Στέλιου Γιαννακόπουλου- παλιοί και νεότεροι γαύροι δεν ξεχνούν όσους ποδοσφαιριστές σφράγισαν με την παρουσία τους τη δεκάχρονη κυριαρχία του Θρύλου στις εγχώριες διοργανώσεις.
Κυρίως επειδή, αν και περίπου κάθε χρόνο γίνονται τα ίδια, ούτε το κέφι χάνεται ούτε η διάθεση να επαναληφθούν την επόμενη χρονιά. Πρόκειται για ιδιότυπο ηλεκτρισμό που μεταδίδει η «αχόρταγη» εξέδρα μέσα στο γήπεδο.