Ποιος ήταν μπροστά στις κουβέντες Νικολαΐδη-Σάντος για να μας διαβεβαιώσει ότι ο πρόεδρος έπινε το αμίλητο νερό όταν έφτανε η ώρα της ταμπακιέρας; Κανείς. Κατά συνέπεια, ό,τι κι αν υποθέσουμε είναι παρακινδυνευμένο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο προπονητής κατάφερε -εκτός απροόπτου- να πάει την ομάδα ένα βήμα μπροστά. Τη βγάζει δεύτερη και της δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο προπονητής πέτυχε να ανταποκριθεί στους στόχους που τέθηκαν. Αν οι στόχοι αλλάζουν προς το βέλτιστο, τότε πιθανότατα έχει νόημα η αλλαγή του. Κάποια στιγμή ας βγει η διοίκηση της ΠΑΕ να μας ενημερώσει πως ο στόχος για τη νέα χρονιά είναι το πρωτάθλημα και η «πορεία» στην Ευρώπη. Μόνο που η αλλαγή στόχων συνεπάγεται και αλλαγή ποδοσφαιριστών.
Σπουδαίες μεταγραφές. Εφόσον η ΠΑΕ τις πραγματοποιήσει και μιλήσει ανοιχτά για τους νέους στόχους, τότε θα δικαιολογείται η αλλαγή προπονητή. Ανεξάρτητα από τη σπουδαία δουλειά του Σάντος στην ΑΕΚ, προπονητές υπάρχουν καλύτεροι απ' αυτόν. Ή, για να το γράψουμε πιο σωστά, υπάρχουν προπονητές με μεγαλύτερη ειδίκευση στο θέμα «κατάκτηση τίτλου», στο οποίο οι επιδόσεις του Πορτογάλου είναι πενιχρές.
Ο Βασίλης Σαμπράκος είχε από χθες γράψει ότι ο Σάντος με την κίνησή του απλώς προλαβαίνει τον Νικολαΐδη και προφυλάσσει την επαγγελματική αξιοπρέπειά του. Γράφει, επίσης, ότι η συμπεριφορά του προέδρου έκανε τον προπονητή να νιώσει θιγμένος. Αποδείχθηκε σήμερα.
Δικαίωμα του Νικολαΐδη είναι να αντικαταστήσει τον προπονητή. Υποχρέωσή του είναι να εξηγήσει –όχι στον Τύπο– στον Σάντος γιατί τον άφησε «στο περίμενε».