Το να σε δείχνουν επειδή είσαι πρώτος είναι τιμή. Το να σε δείχνουν επειδή έχεις υποπέσει σε κάποιο σφάλμα μάλλον δεν είναι. Η ιστορία με τη «Γηραιά Κυρία» πρωταγωνίστρια σε ταινίες ποδοσφαιρικού μυστηρίου του Καμπιονάτο, όπου ο ένοχος δεν βρίσκεται ποτέ, κρατάει χρόνια. Οπως και οι εξεγέρσεις εναντίον της. Η πρώτη μεγάλη έλαβε χώρα στις αρχές της δεκαετίας του '80. Πιο συγκεκριμένα το 1982, όταν έκλεψε το πρωτάθλημα από τη Φιορεντίνα. Τελευταία αγωνιστική οι «βιόλα» έπαιζαν εκτός έδρας με την Κάλιαρι. Η Γιούβε ταξίδευε και αυτή στο μακρινό Καταντζάρο. Και οι δύο ήθελαν νίκη, με δεδομένο ότι ισοβαθμούσαν. Η Γιούβε τα κατάφερε... από τα έντεκα βήματα με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Αγγλου Μπρέιντι.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η εσχάτη των ποινών δεν υπήρξε ποτέ. Την ίδια ώρα στο Κάλιαρι η Φιορεντίνα έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα. Τελικά λίγα λεπτά πριν από τη λήξη κατάφερε να προηγηθεί με κεφαλιά του Τσίτσο Γκρατσιάνι.
Αυτό το γκολ, που θα της χάριζε το πρωτάθλημα, δεν μέτρησε ποτέ. Ακυρώθηκε ως φάουλ στον τερματοφύλακα. Το βράδυ στην Ντομένικα Σπορτίβα όλη η Ιταλία είδε και ξαναείδε ότι στην επίμαχη φάση δεν υπήρχε ούτε καν σωματική επαφή που να δικαιολογεί την απόφαση του διαιτητή. Το πρωτάθλημα πήγε στο Τορίνο ή καλύτερα στη Γιουβέντους, διότι το πρωτάθλημα πάει στην πρωτεύουσα του Πιεμόντε, σύμφωνα με τους τιφόζι της Τορίνο, μόνο όταν το κατακτά η «vecchia storica Granatta».
Η Φιορεντίνα του Αντονιόνι, του Μπερτόνι, του Πασαρέλα, του Γκρατσιάνι, του Βιέρκογουντ, του Μιάνι, έμεινε δεύτερη και... ατιμασμένη. Ο κόσμος βγήκε τότε στους δρόμους, διαδήλωνε, διαμαρτυρόταν.
Η πόλη των Μεδίκων μονοπωλούσε για μια ολόκληρη εβδομάδα τα πρωτοσέλιδα του πολιτικού και του αθλητικού Τύπου. Εναν χρόνο μετά αποκαλύφθηκε ότι οι Μπόνιεκ και Πλατινί θα έρχονταν στη Γιουβέντους (στην οποία τελικά μεταγράφηκαν) μόνο αν αυτή κατακτούσε το πρωτάθλημα. Στην αντίθετη περίπτωση, διόλου απίθανο, αν όχι και οι δύο, τουλάχιστον ο ένας θα κατέληγε στη ομάδα που εκείνη τη χρονιά θα κατακτούσε το Καμπιονάτο.
Τότε ξέσπασε το σκάνδαλο, που όμως δεν οδήγησε πουθενά. Μόνο τα αυτοκόλλητα στον δρόμο της Φλωρεντίας που έγραφαν «meglio secondi che ladri» (καλύτερα δεύτεροι από κλέφτες) έμειναν για να θυμίζουν το κλεμμένο πρωτάθλημα.
Τα χρόνια πέρασαν και κάθε τόσο η «Γηραιά Κυρία» βρίσκεται στο στόχαστρο. Πότε με τις «θυγατρικές ομάδες», την Ουντινέζε, το Κατατζάρο, το Μπάρι, την Τσεζένα, την Ασκολι, τις οποίες ο Μπερλουσκόνι έκανε το παν για να τις ρίξει κατηγορία μπας και η Μίλαν καταφέρει και πάρει πρωτάθλημα. Πότε με σκοτεινές υποθέσεις διαιτητών. Μέχρι που ξέσπασε το μεγάλο σκάνδαλο με το ντόπινγκ, όταν αποκαλύφθηκε ότι η Γιούβε ήταν ένα τεράστιο εργαστήριο ύποπτων παρασκευασμάτων. Τελικά η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι έφταιγαν οι... γιατροί.
Λες και αυτοί δρούσαν αυτόνομα. Στην Ιταλία μιλούν ανοικτά για κουκούλωμα της υπόθεσης. Το στίγμα όμως έμεινε στην ομάδα. Το νέο σκάνδαλο «Μότζι» με τις αμαρτωλές τηλεφωνικές επικοινωνίες με διαιτητές και παράγοντες βάζει και πάλι στη θέση του κατηγορούμενου την ομάδα, η οποία κινδυνεύει να χάσει σε λάμψη ό,τι έχει κερδίσει σε τίτλους. Αυτή τη φορά όμως τα πράματα θα είναι δύσκολα. Δεύτερο μεγάλο σκάνδαλο σε λιγότερο από τρία χρόνια δεν χωνεύεται εύκολα. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Καράρο παραιτείται υπό το βάρος των αποκαλύψεων. Και το χειρότερο; Δεν ζει ο onorevole Ανιέλι. Ο άνθρωπος που με το κύρος και την προσωπικότητά του έδειχνε να προστατεύει την ομάδα στα δύσκολα. Πράγμα που είναι ανίκανοι να κάνουν τόσο ο μετριοπαθής Μπέτεγκα όσο και ο αμετροεπής και με πολλή φαντασία παντοκράτορας Μότζι.