Εμείς ως Heartbreak Hotel είμαστε και στο Facebook. Κοιτάξτε μας! Εδώ!
The itsy bitsy spider went up the water spout…
Μ’ αρέσει να θεωρώ τον εαυτό μου, επαγγελματία πεζό. Εδώ και χρόνια απολαμβάνω τις διαδρομές μου με τα μέσα και ελάχιστες φορές μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να αποκτήσω κάτι δικό μου. Δεν ξέρω βέβαια αν θα μπορούσα να αποκτήσω ένα τρόλεϊ ή ένα βαγόνι του ηλεκτρικού, αλλά δεν το έχω προσπαθήσει κιόλας. Μάλλον όταν έρθει τελικά αυτή η ώρα που θα αναγκαστώ από τις πιέσεις της κοινωνίας να πάρω δικό μου μεταφορικό μέσο, θα προτιμήσω κάτι πιο συμβατικό, όπως ένα αυτοκίνητο για παράδειγμα.
Η σχέση μου όμως με τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχει κλονιστεί τον τελευταίο καιρό. Και δεν έχει κλονιστεί λόγω των απεργιών, αφού πάντα έβρισκα συναρπαστικό το παιχνίδι της μαντεψιάς. Έχει άραγε απεργία ή δεν έχει;
Η σχέση μου κλονίστηκε τον μακρινό Ιούλιο του 2010 όταν έκλεισαν οι σταθμοί του Ηλεκτρικού στη Βικτώρια και την Ομόνοια. Οι μοναδικοί που με διευκόλυναν να φτάσω στην Καλλιθέα. Ήταν μια αγαπημένη συνήθεια είναι η αλήθεια. Και έκανα το λάθος να πιστέψω την ανακοίνωση που έλεγε ότι οι σταθμοί θα ανοίξουν στο τέλος του 2010.
Τώρα αν δεν κάνω κάποιο τεράστιο λάθος ή αν δεν ζω σε κάποια άλλη διάσταση (που δεν αποκλείεται βέβαια) ή αν δεν έχω πιει κατά λάθος κάποιο επιταχυντικό χρόνου, έχουμε φτάσει στον Φεβρουάριο του 2011. Και κοντεύουμε στον Μάρτιο.
Και η επίσημη τοποθέτηση; Έχουν βρει αρχαία.
Αυτή πρέπει να είναι η πιο αρχαία δικαιολογία για καθυστέρηση έργου στην Ελλάδα. Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και στην Αρχαία Ελλάδα, αυτή θα ήταν η δικαιολογία όταν θα καθυστερούσαν τα έργα, ας πούμε στο νέο κτίριο όπου θα στεγαζόταν η Εκκλησίας του Δήμου. «Έχουμε βρει αρχαία».
ΑΘΗΝΑ 594 π.χ.
Ο Σόλωνας στεκόταν μόνος του σε ένα σοκάκι της Πνύκας προσπαθώντας να αποφύγει τις πολλές συναντήσεις. Η ιδέα της δημιουργίας της Εκκλησίας του Δήμου, που τόσο φαεινή του είχε φανεί στην αρχή, τώρα τον έπνιγε.
Τέσσερις μήνες βρισκόταν σε λειτουργία η Εκκλησία και το μόνο που του δημιουργούσε ήταν προβλήματα. Όλοι είχαν να πουν από μια μαλακία. 43.000 άτομα όλα με το μακρύ και το κοντό τους. Η τελευταία πρόταση που είχε ψηφιστεί του είχε φέρει έναν ακόμα απίστευτο πονοκέφαλο.
Ήθελαν λέει να χτίσουν ένα κτίριο για να χωράνε όλοι μέσα και να μην κρυώνουν. Και για όλα αυτά έφταιγε αυτός το κάθαρμα ο Περίανδρος από την Κόρινθο. Αυτός του είχε πετάξει πάνω σε μία ημέρα απίστευτης οινοποσίας, την ιδέα για τις συνελευσεις. Και τώρα καθόταν ήρεμος ήρεμος στην Κόρινθο και έπινε το ουζάκι ενώ αυτός έπρεπε να ανέχεται όλες τις παραξενιές που είχαν οι Σκύθες οι τύποι που είχαν αναλάβει με απευθείας ανάθεση την κατασκευή του νέου κτιρίου.
Ο Σόλωνας γύρισε και κοίταξε το πλήθος. «Μάλακες» σκέφτηκε (έτσι έλεγαν τους μαλάκες στην αρχαιότητα, μετά άλλαξε ο τόνος) και σχημάτισε ένα κυκλάκι με τον καπνό. Ήταν όντως εξαιρετική αυτή η ποιότητα που κάπνιζε.
Ένα τσούρμο από Σκύθες κινήθηκε προς το μέρος του. Ο πιο μεγαλόσωμος από αυτούς στάθηκε μπροστά του. «Αφεντικό έχουμε πρόβλημα» είπε.
«Μόνο μη μου πεις ότι μας έκλεψαν τα βαρέλια με τον ζύθο».
«Όχι όχι αυτά είναι στη θέση τους. Και μια που το φέρε η κουβέντα τι τα θέλουμε;».
«Μου έχει έρθει μια ιδέα για ένα νέο αεριούχο ποτό».
«Είμαι σίγουρος ότι θα είναι καταπληκτικό. Έχω να σου πω όμως και κάτι που θα σε δυσαρεστήσει. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε τα έργα για το κτίριο».
«Γιατί; Αφού στην πολεοδομία καθάρισα εγώ».
«Δεν γίνεται σου λέω αφεντικό. Έχουμε βρει αρχαία».
«Πιο αρχαία από εμάς;»
Το έργο για το κτίριο στην Πνύκα δεν προχώρησε ποτέ. Ο Σόλωνας πέθανε από τον καημό του λίγα χρόνια μετά. Όχι από τον καημό που δεν χτίστηκε το κτίριο, αλλά επειδή δεν μπορούσε να τελειοποιήσει το αεριούχο ποτό του. Πάντα πίστευε ότι λείπει ένα συστατικό για να τελειοποιηθεί.
«Λυκίσκος» ψιθύρισε λίγο πριν ξεψυχήσει.
Ο Σόλωνας για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, είχε κλέψει την ιδέα από τους αιγύπτιους την εποχή που Φαραώ ήταν ο Μουμπάρακ. Ναι από τότε αυτός ήταν.
ΑΘΗΝΑ 2011 μ.χ.
Τα έργα του Ηλεκτρικού δεν θα τελειώσουν ποτέ. Είμαι σίγουρος πλέον. Έγραψα για αυτό το θέμα για πρώτη φορά πριν από δύο χρόνια ακριβώς στο SMS. Θυμάμαι πολλά πράγματα στη ζωή μου που δεν είναι ίδια από τότε.
Δεν μένω στο ίδιο σπίτι, έχω αλλάξει αγαπημένο ψιλικατζίδικο, άρχισα να τρώω μανιτάρια, ενώ πλέον έχω αποκτήσει και παραξενιές του τύπου να βλέπω ΣΚΑΪ κάθε πρωί που ξυπνάω, πράγμα που σημαίνει ότι γερνάω και δεν θα αργήσει ο καιρός που θα αρχίσω να πηγαίνω εκκλησία κάθε Κυριακή.
Εντάξει ας μην υπερβάλλουμε. Η σχέση μου με τον Θεό περιορίζεται αυτό τον καιρό στον ταξιτζή που όταν μπήκα χθες στο ταξί του, έκανε το σταυρό του για κάποιο λόγο.
Επίσης με προειδοποίησαν ότι κυκλοφορεί ένα ταξιτζής που ρίχνει αγιασμό στα ρέστα και ακούει στο ράδιο, τον σταθμό της Εκκλησίας, αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας.
Το θέμα μας είναι ότι τα έργα στον Ηλεκτρικό δεν θα σταματήσουν ποτέ.
Εγώ για να κλείσουμε, ένα έμαθα από τότε που ήμουν μικρός, αν και ποτέ δεν έμαθα να μαγειρεύω.
Ότι δεν βγάζεις ποτέ την κατσαρόλα από τη φωτιά, αν το νερό δεν κάνει μπουρμπουλήθρες.
Και το ακολουθώ με μαθηματική ακρίβεια από τότε, κυρίως μεταφορικά.
Δεν το βγάζεις από τη φωτιά αν δεν κάνει μπουρμπουλήθρες.
…Down came the rain, and washed the spider out!
Αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο στο: Blood_and_the_city@hotmail.gr ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
