Φέλιξ κι αυτός, Φέλιξ κι εμείς… (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ο Φέλιξ Μπόρχα μοιάζει χαμένος. Χαμένος σε ένα όνειρο που οφείλει να το ζήσει μέχρι τέλους. Αποκλείεται να περίμενε τέτοια υποδοχή στην Ελλάδα. Ισως κλεισμένος στο αεροπλάνο, εκεί πάνω από τα σύννεφα, το μυαλό του να έφτιαχνε εικόνες.

Η φαντασία έτσι κι αλλιώς ταξιδεύει περισσότερο, αλλά και μακρύτερα από τους ανθρώπους. Οταν, όμως, έφτασε η μεγάλη στιγμή και πάτησε το πόδι του στη χώρα που θα τον φιλοξενήσει, το βλέμμα του έδειχνε… να ψάχνει για βοήθεια. Σαστισμένος, αμήχανος, με τις κάμερες και τα μικρόφωνα να τον περικυκλώνουν, ο Φέλιξ προσπαθούσε, όσο οι δυνάμεις του το επέτρεπαν, να ανταποκριθεί σε κάτι απρόβλεπτο. Από το Εκουαδόρ στην Αθήνα. Από τη μεριά του πλανήτη που ο Ηλιος δύει σε αυτή που ανατέλλει. Μαζί του ανατέλλει μια νέα καριέρα.

Απ' όλα όσα διάβασα χθες σχετικά με το ταξίδι του Μπόρχα στην Ελλάδα θα κρατήσω μια σκηνή που διηγείται ο Χόρχε, κατά κόσμον Γιώργος Μαζιάς. «Λίγο πριν από την επιβίβαση για το Γκουαγιακιβίλ χτυπά και πάλι το κινητό. Ηταν ο φίλος του, ο Βαλένσια, που πέρυσι πήγε στη Βιγιαρεάλ και μετά δανεικός στην Ουέλβα. "Μπράβο, αδελφέ. Θα παίξεις Τσάμπιονς Λιγκ. Είμαστε μαζί σου. Είσαι ο καλύτερος", προλαβαίνει να του πει πριν μπούμε στο τεράστιο σιδερένιο πουλί των ισπανικών αερογραμμών. "Με έχουν πάρει όλοι από την εθνική ομάδα. Είμαι συγκινημένος. Ο Ολυμπιακός μου δίνει μια μεγάλη ευκαιρία και δεν θα την αφήσω να πάει χαμένη”»…

Cut. Τα φώτα σβήνουν. Σαν να τον έχω μπροστά μου. Σκυμμένο κεφάλι, να παίζει νευρικά με το κινητό του, βήμα και βλέμμα στο πουθενά. Η τελευταία του φράση στην ήπειρο που τον μεγάλωσε είναι, όμως, η πιο αληθινή.
Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη και μεγάλη ευκαιρία στην καριέρα του. Αν όλα πάνε καλά απογειώνεται, αν όχι ποιος ξέρει; Δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό που του είπε ο φίλος του ο Βαλένσια. «Θα παίξεις Τσάμπιονς Λιγκ». Αυτό είναι το κίνητρο γι' αυτούς τους παίκτες, που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους πιτσιρικάδες ακόμα, για να ζήσουν ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό αύριο. Μέσα απ' αυτό θα διεκδικήσουν μια θέση στο όνειρο.

Πρώτη θέση; Δεύτερη θέση; Ανάλογα με το πώς θα πάει η ομάδα και πόσο θα βοηθήσουν κι αυτοί. Να γιατί είναι σημαντικό πράγμα, αν όχι η μεγάλη πορεία, τουλάχιστον οι αξιοπρεπείς εμφανίσεις σε αυτόν τον θεσμό. Ακόμα και αυτή η ποδοσφαιρική αγορά, την οποία εμείς είμαστε σε θέση να προσεγγίσουμε με αξιώσεις, μερικών λατινικών χωρών και της Αφρικής, αποβλέπει στη διάκριση των παικτών-προϊόντων της μέσα από την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Από το «ευρωπαϊκό Μουντιάλ», όπως αποκαλούν κάποιοι αξιωματούχοι της ΟΥΕΦΑ το Τσάμπιονς Λιγκ.
Ξένοι παίκτες αυτής της αγοράς, λοιπόν, με ταλέντο, όρεξη για διάκριση και νοοτροπία επαγγελματία, είναι αυτοί που θα βοηθήσουν πραγματικά να ανέβει το επίπεδο του πρωταθλήματός μας από τη μια και από την άλλη να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο παιχνίδι των ευρωπαϊκών διακρίσεων. Αν τώρα βοηθήσει και το… ντόπιο προϊόν, ίσως σε λίγα χρόνια να μπορούμε να μιλάμε για καλύτερες… νύχτες και… ελαφρύτερους χειμώνες.