Άλλη σελίδα ή άλλο βιβλίο (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Κατ' αρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αν ο Παναθηναϊκός διακόπτει τη συνεργασία του με τον Μαλεζάνι εξαιτίας του οικογενειακού προβλήματος που ταλανίζει τον Ιταλό, τότε ο αντικαταστάτης του θα πρέπει λογικά να μην είναι μακριά από τη φιλοσοφία του Αλμπέρτο. Άρα, προπονητή σαν τον Αλμπέρτο πρέπει να ψάχνουν στο «τριφύλλι» και όχι σαν τον Σόλιντ, όπως όλο και συχνότερα διαβάζω στις εφημερίδες.

Αν, πάλι, η σύζυγος Μαλεζάνι ήταν απλώς μια καλή δικαιολογία για να έχει αίσιο τέλος αυτή η συνεργασία, τότε λογικό είναι ο Παναθηναϊκός να αλλάξει ρότα. Να κινηθεί πιο βόρεια, ψάχνοντας άλλα πρότυπα. Η ομάδα –το έχω γράψει και στο παρελθόν– τυχαίνει να έχει μεγάλη γκάμα γνωριμιών στην Ευρώπη, την οποία οφείλει κάποτε να εκμεταλλευτεί. Σε συνδυασμό με την έξωθεν καλή μαρτυρία όσον αφορά στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αλλά και επιδόσεις, τόσο στο Τσάμπιονς Λιγκ όσο και στο ΟΥΕΦΑ, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα βρεθεί σε αδιέξοδο, ψάχνοντας για αξιόλογο προπονητή. Εκτος αν το θέλει ο ίδιος. Που σημαίνει πως αν τσιγκουνευτεί στα χρήματα, σίγουρα θα πέσει σε τοίχο. Ως γνωστόν, ό,τι δίνεις, παίρνεις. Αυτό, βέβαια, στην Ελλάδα το έχουμε αλλάξει λίγο, για να καμουφλάρουμε τις… στενές τσέπες μας. Ότι δηλαδή τα μεγάλα ονόματα, οι επιτυχημένοι προπονητές, δύσκολα έρχονται στη χώρα μας, γι' αυτό καλύτερα να επενδύσουμε σε λιγότερο γνωστούς, που όμως έχουν κι αυτοί να επιδείξουν έργο και έκτος αυτού διψάνε για διακρίσεις. Κάπου εκεί τα πράγματα μπερδεύονται, αφού η ελληνική ποδοσφαιρική λογική και επιχειρηματολογία βρίσκουν συνήθως ερμηνευτές μόνο εντός συνόρων. Αυτό που μετράει όμως έξω από οποιαδήποτε φιλολογική συζήτηση, που μπορεί να μην καταλήξει και πουθενά, είναι να γνωρίζει ο σύλλογος τι θέλει από τον προπονητή που αναζητεί. Αν στην προκειμένη περίπτωση ο Παναθηναϊκός ψάχνει στο πρόσωπο του Μπάκε τον φιλόδοξο, τον πειθαρχημένο, τον συγκροτημένο προπονητή, που θα βάλει την ομάδα να δουλεύει ρολόι, τότε μάλλον σε καλό δρόμο βρίσκεται. Το κασέ του κρίνεται λογικό και στα μέτρα μας, άρα όλα βαίνουν καλώς. Αυτό όμως που οφείλει να κάνει ο Βόρειος είναι αυτό που δεν κατάφερε τόσο καιρό ο… Νότιος. Να αποκτήσει η ομάδα προσωπικότητα και αγωνιστική φυσιογνωμία. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί αν αυτό το πετύχει με τη μία ο Μπάκε, τότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αν όμως πάλι καθυστερήσει, αντέχει άλλη πίστωση χρόνου αυτή η ομάδα; Η λογική λέει «ναι», μιας και μιλάμε για ένα νέο ξεκίνημα. «Αλλά πόσα ακόμα ξεκινήματα θα μετρήσουμε μέχρι επιτέλους να δούμε λίγο φως στο τούνελ;», θα δηλώσουν με παράπονο οι πρώτοι απ' αυτούς που έχουν μάθει να γκρινιάζουν. Και μετά, άντε βγάλε άκρη. Και αυτοί θα έχουν δίκιο (εδώ έχουν ξαφνικά δίκιο αυτοί που ζητάνε πρωτάθλημα από τον Ντέμη) και η διοίκηση, που επέλεξε τον συγκεκριμένο προπονητή και τώρα οφείλει να τον στηρίξει, αλλά και ο Μπάκε θα έχει δίκιο, που θέλει να κάνει τη δουλειά του με σύνεση και υπομονή. Όλα, λοιπόν, δεν θα κριθούν μόνο από το αν ο Βόρειος είναι καλός ή κακός. Αρκετοί είναι αυτοί που έφυγαν και τελικά δεν μάθαμε αν αξίζουν. Το ματς θα παιχθεί στο πόση υπομονή και επιμονή κρύβει μέσα της αυτή η ομάδα. Πόση υγεία δηλαδή…