Εννιά είναι πολλά… (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει, λοιπόν, να χάσει τα πρωτεία στην Ελλάδα μόνο εξαιτίας της αλαζονείας του ή αν οι αντίπαλοί του αρχίσουν να σκέφτονται… Ολυμπιακά

Ο Ολυμπιακός μετράει το 34ο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Πολύ σημαντικό νούμερο, αλλά εκείνο που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι ότι τα τελευταία δέκα χρόνια ο Ολυμπιακός έχει ανέβει στην κορυφή εννιά φορές πιο γρήγορα από τους αντιπάλους του. Σκεφτείτε δηλαδή πως από το 1996 μέχρι σήμερα (μιλάμε για τον προηγούμενο αιώνα), το πρωτάθλημα μόνο μία φορά κατάφερε να μη βρεθεί… κοντά στη θάλασσα και μετακόμισε βόρεια. Αυτό και μόνο, δεν μπορεί, κάτι σημαίνει και για όσους δεν το καταλαβαίνουν, έπειτα από διαδρομή δέκα ολόκληρων χρόνων και γι' αυτούς υπάρχει εξήγηση. Ή δεν θέλουν να το καταλάβουν για δικούς τους λόγους ή πάλι δεν μπορούν, οπότε, όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό, καλό είναι να αποσυρθούν, για να αφήσουν στη θέση τους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη αντίληψη από αυτούς. Οσο αντι-Ολυμπιακός κι αν είσαι ή έχουν φροντίσει κάποιοι να σε κάνουν, θεωρώ πως είναι αδύνατον νοήμων άνθρωπος να μην παραδέχεται ότι η ομάδα αυτή, τουλάχιστον για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα, δούλεψε για να φτάσει ψηλά και να ξεχωρίσει. Για να προλάβω τυχόν «πονηρούς», όταν υποστηρίζω ότι «δούλεψε», αναφέρομαι καθαρά στο αγωνιστικό κομμάτι (προπονητές, μεταγραφικές επιλογές Ελλήνων και ξένων παικτών, απόδοση, διάρκεια παικτών κ.λπ.) και όχι στο εξωαγωνιστικό ή στο παραποδοσφαιρικό, πείτε το όπως θέλετε. Κι αυτό διότι στην εποχή του καπιταλισμού ζούμε κι αν ανοίξουμε τέτοια συζήτηση θα παρακαλούσα να την κάνουν πρωτίστως αυτοί που επιθυμούν να είναι αναμάρτητοι και δευτερευόντως οι έχοντες σοβαρές και ρηξικέλευθες προτάσεις, αντίθετες ακόμα και με το συμφέρον της ομάδας τους, αλλά σίγουρα σωτήριες κι ευεργετικές για το άθλημα. Ακούμε, λοιπόν, από πολλούς ότι ο Ολυμπιακός έχει την καλύτερη ομάδα, τους καλύτερους παίκτες και παίζει και καλή μπάλα. Οι ίδιοι σε μια αποστροφή του λόγου τους διαμαρτύρονται ότι ο Θρύλος δεν κερδίζει άξια τα πρωταθλήματα. Αυτό θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να το εξηγήσουν με επιχειρήματα. Εγώ, πάντως, είμαι έτοιμος να δεχθώ ακόμα και την άποψη που υποστηρίζει ότι το πρωτάθλημα δεν το κερδίζει πάντα η καλύτερη ομάδα. Αν και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι, γιατί ένα πρωτάθλημα έχει διάρκεια και είναι λίγο δύσκολο να το κατακτήσει μια ομάδα που δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο και δεν δείχνει σταθερότητα. Για τον θεσμό του Κυπέλλου, που είναι παιχνίδια… ημέρας, το επιχείρημα μου φαίνεται πιο λογικό. Αυτό, όμως, το «πάντα ο καλύτερος» είναι που αδυνατίζει το ίδιο το επιχείρημα.

Αντε, όχι πάντα, αλλά εδώ μιλάμε για εννέα στα δέκα χρόνια. Αρα αλλού είναι η ουσία του πράγματος. Να δεχθώ, επίσης, ότι ο Ολυμπιακός παίρνει σφυρίγματα, πως η διαιτησία τον βοηθάει. Πείτε μου, στην Ιταλία τη Γιουβέντους φέτος (γιατί αν πάμε σε άλλες χρονιές, ιδιαίτερα στην Ιταλία, νυχτώσαμε) δεν την ευνόησαν οι διαιτητές; Ομως κανείς δεν αμφισβητεί ότι τουλάχιστον στο Καμπιονάτο είχε περισσότερες λύσεις από τη Μίλαν. Το ίδιο ισχύει και για την Μπαρτσελόνα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που φωνάζουν ότι οι Καταλανοί φέτος πήραν σφυρίγματα που στο παρελθόν ούτε η Ρεάλ δεν έχει πάρει. Τι σημαίνει αυτό, ότι δεν είναι άξια πρωταθλήτρια; Αλλά θα ήθελα να μου πείτε και κάτι ακόμα. Ποια ομάδα, από καθιέρωσης επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, πήρε πρωτάθλημα χωρίς ευνοϊκά σφυρίγματα; Βρείτε μου μία. Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει, λοιπόν, να χάσει τα πρωτεία στην Ελλάδα μόνο εξαιτίας της αλαζονείας του ή αν οι αντίπαλοί του αρχίσουν να σκέφτονται… Ολυμπιακά.