Βυσσινί team (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Αυτή η Λάρισα δεν έχει καμία σχέση με τη μεγάλη ομάδα του παρελθόντος, βιάστηκαν να πουν κάποιοι στην αρχή της σεζόν. Τότε, δηλαδή, που η ομάδα του Δώνη προσπαθούσε ακόμα να εγκλιματιστεί στην μεγάλη κατηγορία. Σίγουρα, η ιστορία των «βυσσινί» είναι αξιόλογη και οι συγκρίσεις μπορεί να πληγώνουν τους νεότερους. Από την άλλη, όμως, πρέπει να τους γεμίζει με περηφάνια.

Δεν γίνεται σύγκριση αυτής της ομάδας με εκείνη που κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο την περασμένη δεκαετία και που παίκτες της, όπως ο Καραπιάλης, ο Βαλαώρας, ο Ζιώγας, ο Μητσιμπόνας, ο Βουτυρίτσας και ο Γκαλίτσιος ο πρεσβύτερος, θεωρήθηκαν από τους καλύτερους σύγχρονους Ελληνες ποδοσφαιριστές. Αλλά, για να μην αδικούμε τους τωρινούς, και η «χρυσή» φουρνιά εκείνης της εποχής κάπως έτσι είχε ξεκινήσει. Δειλά στην αρχή και αργότερα με περίσσιο θάρρος, όταν συνειδητοποίησε τις δυνάμεις της. Ετσι έφτασε στους τίτλους, αν και –κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη– ίσως άξιζε περισσότερους από αυτούς που τελικά κατέκτησε.
Η Λάρισα, φέτος, ομολογουμένως δεν ξεκίνησε καλά. Λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν αυτά που δήλωσε ο Γιώργος Δώνης. Πως, δηλαδή, οι πραγματικές δυνατότητες της ομάδες είναι άλλες και ότι γρήγορα θα συνέλθει. Ετσι και έγινε. Παιχνίδι με παιχνίδι η Λάρισα έδειχνε σημάδια βελτίωσης. Με την τελευταία της νίκη επί της Ξάνθης κατάφερε αθόρυβα και μεθοδικά να φτάσει στην 6η θέση. Η Ευρώπη είναι μπροστά της. Μεγάλο το επίτευγμα, λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι η πρώτη της χρονιά στη μεγάλη κατηγορία. Ολα αυτά όμως δεν έγιναν τυχαία.

Οι «βυσσινί» έχουν –κατά γενική ομολογία– σοβαρή διοίκηση, της οποίας ηγείται ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, εκπρόσωπος της νέας γενιάς παραγόντων, που εμπνέει σεβασμό και κύρος. Το κυριότερο, έχει αισθητική. Το άλλο της μεγάλο όπλο είναι οι οπαδοί της. Η Λάρισα είναι η δεύτερη κατά πληθυσμιακή αναλογία πόλη μετά τη Θεσσαλονίκη που καταφέρνει να έχει τους κατοίκους της και οπαδούς της ομάδας. Πράγμα που δεν συμβαίνει, δυστυχώς, ούτε στο Ηράκλειο ούτε στην Πάτρα ούτε στην Ξάνθη, αλλά ούτε και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Εξάλλου, το ότι η καταμέτρηση των εισιτηρίων τη φέρνει στην 4η θέση λέει πολλά.

Οι «βυσσινί» είναι από τις λίγες ομάδες εκτός Αθηνών που πιστεύω ότι μπορουν να κάνουν καριέρα, και μάλιστα σοβαρή. Τόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα όσο και στην Ευρώπη, αφού δείχνουν να έχουν όραμα και φιλοδοξίες.
Ενα άλλο σημαντικό κεφάλαιο για το χτίσιμο αυτής της νέας ομάδας, που ήρθε για να μείνει, είναι και το γηπεδικό. Οι παράγοντές της δείχνουν έτοιμοι τόσο από πλευράς επένδυσης όσο και χρηματοδότησης για την κατασκευή του νέου γηπέδου. Απλώς περιμένουν την έγκριση των εγγράφων από το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Την ίδια ώρα που άλλες ομάδες –και μεγαλύτερες ακόμα από τη Λάρισα– έχουν εγκλωβιστεί χωρίς να καταφέρουν να λύσουν τον ακανθώδες πρόβλημα που λέγεται «γήπεδο», η Λάρισα δείχνει να μπαίνει στην τελική ευθεία. Κάτι μου λέει ότι θα τερματίσει και πρώτη. Στον σύλλογο υπάρχει ηρεμία, ο προπονητής κάνει τη δουλειά του, οι οπαδοί την ακολουθούν παντού χωρίς να δημιουργούν προβλήματα, η μπουτίκ πουλάει τρελά και όλα δείχνουν ότι το ποδόσφαιρο στη Λάρισα έχει αναστηθεί για τα καλά.