Η λίστα του Γκούμα (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Βγήκε ο Γκούμας το Σάββατο μετά το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό και έκανε κάποιες δηλώσεις. Κατά τη γνώμη μου, εκτός από άστοχες, ήταν και ασαφείς. Φτάσαμε να ξημερώνει Τετάρτη και ακόμα το συζητάμε. Δεν έχω καταλάβει τι συζητάμε, αλλά πάντως συζητάμε. Μετά μπλέχτηκαν οι θιγόμενοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι επαναστάτησαν.

Έπειτα η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακάλυψε ότι το ποτήρι που ξεχείλισε την υπομονή της απέναντι στο συνδρομητικό κανάλι ήταν οι δηλώσεις και τοποθετήσεις κάποιου δημοσιογράφου του. Κι έτσι εξέδωσε κι αυτή μια ανακοίνωση, απευθυνόμενη στη NETMED. Η NETMED δεν απάντησε και πολύ καλά έκανε. Οι δημοσιογράφοι συνέχισαν να στριμώχνουν τον Γκούμα με κάθε δυνατό τρόπο. Μετά έβγαλε ανακοίνωση ο ΠΣΑΤ, στην οποία ανταπάντησε η ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Απορώ πώς δεν έχουν μπει σε αυτό το παιχνίδι των ανακοινώσεων η ΠΑΕ Ξάνθη και η ΠΑΕ Καλλιθέα, που είναι μανούλες σε κάτι τέτοια...

Στην απίθανη αυτή χώρα που ζούμε, δημοσιογράφοι ζητούσαν με αφορμή τις ασαφείς δηλώσεις του αρχηγού του Παναθηναϊκού να πει ονόματα, την ώρα που στην ίδια χώρα κινητά τηλέφωνα παρακολουθούνταν, μεταξύ τους και αυτά του πρωθυπουργού, χωρίς να ξέρουμε ούτε ονόματα ούτε λεπτομέρειες. Δεν είναι καταπληκτικό; Κατ' αρχήν, ο Γκούμας δεν είπε τίποτα. Στην κυριολεξία τίποτα. Κάτι προσπάθησε να πει για κάποιους δημοσιογράφους και κάποιες εφημερίδες και αντί να τον αφήσουν να εκτίθεται, μιας και δεν ήξερε ούτε πώς να το χειριστεί ούτε πού ήθελε να το πάει, κάποιοι θεώρησαν ότι θίγονται –άραγε για ποιον λόγο;- και άρχισαν να τον πιέζουν να πει ονόματα. Με άλλα λόγια, αναγόρευσαν το ασαφές σε επιχείρημα και ύστερα από αυτή την αυθαίρετη στέψη απαίτησαν και διευκρινίσεις. Να τους πει δηλαδή τι; Για ποιον χτυπάει η καμπάνα; Το έχω ξαναγράψει πως ο όρος «κωμικοτραγικό» συναντάται μόνο στην ελληνική γραμματεία, διότι απλούστατα στην Ελλάδα το κωμικό δεν απέχει και πολύ από το τραγικό. Αν ο Γιάννης Γκούμας προσπαθούσε να διορθώσει το λάθος του να ανοίξει μια τέτοια αντιπαράθεση με το ακόμα χειρότερο λάθος να δώσει και ονόματα –ευτυχώς, δεν το έκανε–, τότε να δείτε τι θα γινόταν. Θα γεμίζαμε Συρίγους. Θα την έστηναν τίποτα «πράσινοι φονταμενταλιστές», που δεν διαφέρουν σε τίποτα από άλλους «κόκκινους» ή «κίτρινους», και θα έριχναν μάπες σε όσους δημοσιογράφους κατονόμασε ο Γκούμας με το σκεπτικό ότι βλάπτουν την ομάδα τους.

Προσέξτε, εδώ υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Ο παίκτης του Παναθηναϊκού μπορεί να διαφωνούσε με αυτούς ως προς τον χειρισμό ορισμένων θεμάτων. Κι έτσι, η μία αυθαιρεσία θα έφερνε την άλλη. Δηλαδή, το «αυθαίρετο» συμπέρασμα του Γκούμα περί κακών χειρισμών ή αλήθειας κάποιων δημοσιογράφων θα ακολουθείτο από μια άλλη αυθαιρεσία, ότι αυτοί δηλαδή δουλεύουν για να μας καταστρέψουν, συνοδευόμενη αυτή τη φορά όμως και από το παραδοσιακό ελληνικό μπερντάκι. Από ένα τίποτα δηλαδή θα καταλήγαμε στο σημείο να τρέχουμε και να μη φτάνουμε.
Τελικά, πάλι καλά που δεν θρηνήσαμε θύματα. Μέχρι την επόμενη φορά τουλάχιστον, όταν μερικοί για να υπηρετήσουν σωστά το δημοσιογραφικό τους λειτούργημα θα περιμένουν τη... λίστα του Γκούμα.